Ruhlarımız Konuşsun

Adsız Bölüm 52

Yokluğunu kabullendim ama alışamadım. Ne yapmaya çalışıyorsun çözemiyorum. Seni çok ama çok özlüyorum ama seni göremiyorum. Canım acıyor ama acımı söndürecek şey çok uzaklarda. Üzgünüm ama üzgün değilim. Mutluyum ama mutlu değilim. Sinirliyim ama sinirli değilim. Aklım karma karışık. Tıpkı bir çöplük gibi. Benzetmem kötü olmuş olabilir özür dilerim hiç bir anımız çöp değildi. O bank, o okul, o tarih, elimi tuttuğun o ilk gün... Hepsi çok özel. Hiç birini ölsem de unutmayacağım. Sana sözüm olsun. Unutmayacağım. Bilirsin beni. Tutarım sözlerimi. Sendende beklerdim aynısını. Hep seveceğim demiştin, sevmedin. Yada seviyorsun bilmiyorum anlayamıyorum hissedemiyorum seni. Ama sevmediğini kabullenmiş gibiyim. Hissizim. Kötüyüm. İyiyim. Sarhoş gibiyim. Aklımı alıyorsun. Keşke bende kalbini alabilsem. Kalbin olmak çok isterdim. Özür dilerim. Yaranamadım sana. Bu cümleyi kurmak çok zor ama, sevdiremedim kendimi. İnsanları umursamam istediğim gibi yaşarım ama sende takılı kaldım. Geçemiyorum. Sahi neden sevmiyorsun ki beni ARTIK?  Bir zamanlar seviyordun. Şimdi neden sevmiyorsun? Hayatına başkaları girdiği için yeni insanlar girdiği için olduğunu düşünmüyorum çünkü sendeki yerimin o kadar olduğunu düşünmüyorum.