Uzaklarda belkide gözün göremeyip kulakların işitemediği bir yerde.Tünelin sonundaki ışığı umut ederek ilerliyorum yolumda.Ayağıma takılan her bir çakılı hırslarımla süslüyorum.Sayfa sayfa söyleyemediklerim.Çığlık çığlığa susuyorum.Bir fırtınada sürükleniyor ruhum.Yel beni iyi niyetimle sınıyor.Aydınlık,güneşli ve sardunyalarla bezenmiş bir balkonda saçlarımın dalgası yüzüme çarparken mavinin büyüsüyle kendimden geçmek istiyorum.Bildiklerim bilemediklerimin arasında meçhule dönmüş yolunu bulamıyor.Zaman kum tanesi misali un ufak.Üflediğim dakika eser bırakmıyor ortalıkta.Gülüşünün kuşlara haset verdiği bir ağacın altında ilk bahar sabahına uyanıyorum.Bu diyarda yaşadığım yanlızlık değil düpehedüz ıssızlık.Çiçeklerin yanakları al al oluyor beni görünce.Belli ki onlarda korkuyor.Dalından koparılmaktan.Karanlığın kalbine taht kurmuşken bir"Amin" ile arınıyorum dertlerimden.Gönlüm beyazlar kuşanıyor.Elimin tersiyle örseliyorum şeytanı.Derin bir tevekkül ile doluyor içim.Tren raya tekrar giriyor.Şiirlerimde isyan etmiyorum artık.Dünüme " Elhamdülillah" bu günüme"Bismillah"...
