be my daddy / seunglix

《8》

meraba nasılsınız

ya amk daddy yazma perılerı gelıyo habıre otekı fıclere yb yazamıyorum noluyo lan

neyse bu bolum seksılı bolum eyvallah

ıg: getscarsed

Yarım saattir odamda uzanmış tavana bakıyordum. Aslında pek de gidesim yoktu, babamı özlemiştim ama yeni eşini ve oğlunu görecek olmak beni geriyordu.

Annem tanıyordu o ikisini, oldukça iyi biri olduğunu ve endişelenmemem gerektiğini söylemişti bana. Yine de bilmiyorum, içimde kötü bir his vardı.

Bu hissin Kim Seungmin yüzünden oluştuğuna yemin edebilirdim.

Dün eve geldiği an odasına çekilmişti ve onu ne yemekte ne de sonrasında görmemiştim. Bu iş sinirlerimi bozuyordu, benimle oynayıp sonra da görmezden gelmesi.

Dakikalardır baktığım tavandan çektim gözlerimi. Hızlıca yattığım yerden doğrulup dolabımın önüne geçtim. Üzerime elime gelen ilk tişortü geçirdim, keza altıma da elime gelen ilk pantolonu giyinmiştim.

Dolabım çoğunlukla siyah ve kırmızıdan oluştuğu için her şey birbiriyle uyuyordu. Bundan memnundum, uzunca ne giyineceğimi düşünmeme gerek yoktu.

Dolabımın üst rafında duran makyaj malzemelerine baktım. Gözlerime bir şey sürmek istemedim bu kez, yalnızca çillerimi kapattım birkaç dakikada.

İşim bittiğinde aynaya baktım. Hafif dağınık saçlarımı parlaklarımın arasından geçirerek geriye doğru taradım, böyle yaptığım zamanlar kendiliğinden güzel bir şekil alıyordu.

Siyah converseimi kutusundan aldıktan sonra hızlı adımlarla çıktım odamdan. bir elimde ayakkabılarım bir elimde de telefonum ve sigaram hızlıca indim merdivenleri.

Annemi koltukta oturmuş onunla gülüşürken görmeyi beklemiyordum. Annem oturuyordu, o da koltuğun arka tarafında duruyor ve gördüğüm kadarıyla annemin omuzlarına masaj yapıyordu. Onları bu şekilde birkaç sefer daha görmüştüm.

Gerçekten de gülüyordu.

Benim gördüğüm o sahte sırıtışları ve şeytani gülümsemeleri değildi dudaklarındaki. Şen kahkahalar atıyor ve dişlerini gösteriyordu. Annem de aynı durumdaydı. Bu kadar komik ne konuşuyor olabilirlerdi diye düşünmekten alıkoyamadım kendimi.

Onlara doğru adımlamaya devam ederken nihayet fark ettiler beni. "Hazırsan bırakayım seni." dedi annem. Başımı aşağı yukarı sallarken Seungmin ayağa kalkmaya niyetlenen annemin omuzlarına hafifçe bastırarak tekrar oturttu. "Çok yoruldun sen." dedi omuzlarını patpatlarken. Bakışları bana döndü sonra. "Felix'i ben bırakırım."

Annem ağzını açıp bir şey söyleyecek gibi oldu, sonrasında sustu ama. Gerçekten de yorgun görünüyordu bu yüzden onu reddetmeyeceğini anladım. Şu an için bu durum iyi miydi kötü müydü bilmiyorum ama kesinlikle değerlendirecektim.

Seungmin annemden uzaklaşıp üzerine bir şeyler almaya giderken peşinden ona baktım bir süre. Ardından elimi annem görmesin diye sigaramı attığım cebime sokup yokladım, çakmağımı da almıştım.

Anneme veda edip dışarıya çıktım. Ayakkabılarımı giyindim hızla, içimde tekrar garip bir his vardı şimdi. Seungmin'in arabasınına doğru yürürken arabanın açıldığını gördüm. Dönüp arkama baktığımda Seungmin'in evin verdivenlerinden indiğini gördüm.

Umursamamaya çalışarak öne oturdum. Kapıyı kapatıp Seungmin'in gelmesini bekledim. Derin derin nefes alıyordum, aklıma benimle oynanışı ve dudaklarındaki o gülüş geliyordu sürekli, sakin olmak benim için şu anda imkânsız gibi bir şeydi.