be my daddy / seunglix

《10》

meraba nasılsını

neyse cok yorum yapın gıderem dusuyo dusmesın eyvallah

ıg: getscarsed

Dün yemekten sonra hep birlikte uzun uzun sohbet etmiştik. Changbin ve Chris'le düşündüğümden çok ortak yanımı bulmuştum bu süreçte. Saat ikiye gelene kadar konuşmuş sonrasında Eunha annenin ısrarıyla uyumuştuk.

Sabah uyandığımızda Chris ben ve Changbin dışarıya çıkmıştık. Changbin buraları pek bilmiyordu o yüzden Chris ve ben ona birçok yeri göstermiştik. Birlikte gerçekten de kaliteli vakit geçirmiş ve günü neredeyse tamamlamıştık.

Saat yediye gelirken nihayet dönmüştüm eve.
İçeriye girer girmez karşımda gördüğüm annemle donakalmıştım. O da beni gördüğüne şaşırmış gibiydi. Üzerindekilere bakarsak önemli bir yere gidiyordu, epey bir özenmişti çünkü.

"Nereye gidiyorsun?" diye sorduğumda annem de bana eş zamanlı olarak "İyi eğendin mi?" diye sormuştu. İkimiz de aynı anda konuşmamıza birkaç saniye kıkırdamıştık. "Yemeğe gideceğim." dedi annem. "Geç gelirim muhtemelen." diye de ekledi.

Başımı aşağı yukarıya salladım. "Eğlendim ben de." dedim. Ardından anneme sarılıp bir öpücük kondurdum yanağına. Tam bu sırada açılan kapıyla ikimizin de dikkati o yöne döndü. Seungmin çalışma odasından çıkmıştı.

Bakışları annemi buldu, annem de ona bakıyordu. Beklemediğim bir anda Seungmin imalı bir gülüş attı anneme. "İyi eğlenceler." dediğinde annem de kaşlarını çattı. "Yalnızca iş yemeği." dedi sinirli gözükmeye çalışarak, bana kalırsa sadece dudaklarını büzüyordu ama.

"Tabii öyledir." dedi Seungmin. Kollarını göğsünde birlestirip kapıya yaslandı. "Jeongyeon'a selam söyle." dedi.

İkisi yine benim bilmediğim konular hakkında konuşyorlardı, salak olmadığım için Seungmin'in anneme yaptığı imayı anlıyordum elbet, yine de umursamamayı seçiyordum, kiminle ne yaptığı beni ilgilendirmiyordu sonuçta.

Annem kolundaki saate bakıp aceleyle evden çıkarken son bir kez dönüp ikimize de veda etti. Kapı kapandığında ayakkabılarımı çıkarttım ben de. Seungmin dünki mesajlarda eve gelince konuşacağız demişti, midemde garip bir his yaratmıştı bu.

Lakin dengesiz herif ben daha ayakkabılarımı çıkartamadan birkaç dakika önce çıktığı çalışma odasına geri dönmüştü.

Hiçbir şey söylememişti, bana doğru düzgün bakmamıştı bile, kapıyı kapatıp gitmişti işte.
Arabada bana dengesiz diyen herifin hareketleri böyleydi. Şüphesiz aramızdaki en dengesiz kişi oydu.

Derin bir nefes alarak odama çıktım. Kapıyı kapatıp ayakkabılarımı kutusuna yerleştirdikten sonra tüm günün yorgunluğuyla kendimi yatağa attım. Gezmek ve sürekli konuşmaktan yorulmuştum evet, birkaç dakika içinde uykuya dalabilecek haldeydim.

Ancak yapmam gerekenler vardı.

Aniden yataktan doğruldum. Aklıma gelen fikirle dudaklarım yukarıya kıvrılırken dolabımın önüne ilerledim. Buralarda bir yerde olmalıydı. Normal hayatta pek de feminen giyinen biri değildim. Şu an ise dolabımda olduğuna emin olduğum eteği arıyordum.

Hyunjin ne giyindiğini çoğu zaman umursamazdı, aynı şekilde Jeongin de. Geçen sene Jeongin'le birlikte Hyunjin'e almıştık bu eteği. Hyunjin de bunun fazlaca kısa olduğunu ve giyinmeyeceğini söylemişti.

Uzun uğraşlar sonucu nihayet bulduğum eteği giyinmeye koyuldum.

Üzerime göbeğimi açıkta bırakan bol bir tişört giyindim. Bu tişörtü ilk aldığımda olduğundan daha bol ve uzundu, yıkandıktan sonra bu hâle gelmişti, hala daha güzeldi ama.