Sinir Şey

Yeni Arkadaşlar

Alperenden ayrılıp eve gittim. Eve girmeden önce bir markete girdim ve cikolata aldım. Tam parasını ödemiş çıkıyordum ki kendimi yerde buldum. Kafamı kaldırıp baktığımda dağınık siyah saçlı beyaz tenli çok yakışıklı bir çocukla göz göze geldim. Özür dileyerek ellerimden tutup kaldırdı. Önemli değil dedim ve marketten çıktım bir iki adım attım ve kolundan tutup çevirdi. O an ki kızgınlıkla "Ne var?"diye sordum. Elindeki telefonu bana uzatti ve kolundan"Ne kızıyorsun telefonu düşürmüşsün onu getirdik. İyilik yapmakta yaramıyor ya." dedi ve gitti. Eve gittiğimde evde misafirler olduğunu gördüm. Hepsiyle teker teker tanıştım. Okuyor musun kızım oku okula kurtar kendini gibi laflardan sonra odama geçtim ve kulaklarımı taktım. Tam müziğe dalmış gidiyordum ki annemin sesiyle yerimden kalktım. Nalan teyzenin kızının okuldan gelmiş olacağını anahtarı ona götürmemi istedi. İstemeyerek anahtarı aldım ve camdan gösterdiği binanın önüne gittiğimde kız gelmiş kapı önünde bekliyordu. Yanına yaklaşıp "Merhaba ben Derin buraya yeni taşındık. Annen bizim evde anahtarı gönderdi." diye devam ederek anahtarı uzattım. Sıcak bir gülümsemeyle "Merhaba bende Gamze. Istersen eve gel." dedi. Aslında iyi olurdu kimseyi tanımıyordum ama daha tanımadan eve girip rahatsızlık etmek istemiyordum. "Merak etme insan yemem hem tanışmış oluruz bende boş boş oturmuş olmam." Kabul ettim ve eve girdik.

Gamzenin odası hoşuma gitmişti. Yatak örtüsü dolap kapaklari ve duvarı kağıtları aynı renkti. Bilgisayar masası raflarında Manga ve Duman grubunun albümleri vardı. Yatağı ve dolap arasında kalan duvar önüne boş kalmasın diye olsa gerek büyük minderlerden bir köşe yapmıştı. Uzun süredir arkadaş olsak şimdiye kadar oraya gidip yayılmış Gamzeee birer tane kola getir gelirken diye yüzsüzce bağırıyor olurdum.

Gamze kıyafetlerini değiştirdi ve bana döndü.
"Kaç yaşındasın?" diye sordu.
"17 ya sen?"
"17. Hangi okuldasın belli mi?"
"Adını hatirlamiyorum ama buralarda sanırım 2-3 mahalle yukarıda bir okulmuş." dedim. Şaşırmış bir yüz ifadesi vardı. Ne oldu diye sormadan oranın kendisinin gittiği okul olduğunu aynı sınıfta olmamız için dua edeceğini beni çok sevdiğini söyledi. Bu beni mutlu etmişti çünkü henüz kimseyi tanımıyordum ve bir arkadaş edinmek iyi olmuştu.

Gamze ile oturup kahkahalarla sohbet ederken "Bak sana bir teklifim var. Daha fazla arkadaş edinebilirsin. Bir saat sonra bir kaç arkadaşımla kafede buluşacaktık gelmek ister misin?" diye sordu. Ben düşünmeye devam ederken "Gel hadi sorun olmaz." kabul ettim. Annemi arayıp izin istedim. Üstümü değiştirmeye gerek yoktu. Otobüsle bir yerde indik ve sokağın köşesinde ki bir kafeye girdik. Girdiğimizde gördüğüm manzara. Bu olmamalıydı.