Görünmez ~ JJK

5. Bölüm.

*-*

Elimde tuttuğum solmuş güle son defa bakıp, aşağa attım. Kendimi boşlukta gibi hissediyordum. Bir amacım vardı ve bunun için uğraşıyordum fakat yeterli miydi?

İntikam için elimden ne geliyorsa yapıyordum. 'Dum,' ama... Buraya geldikten sonra kendimde bir şeylerin değiştiğini hissetmiştim. İntikam için yanıp tutuşan Rin gitmiş, yerine daha sakin ve edindiği arkadaşlarına önem veren biri gelmişti. Benim şu zamana kadar hiç arkadaşım olmamıştı ve bu duygu ile yeni yeni tanışıyordum.

İntikam almayı biraz ertelemeyi deneyebilirdim. Burada, onların açısından daha önemli mevzular dönüyordu. Sukuna'nın bu olaylara dahil olması bile başlı başına bir sorundu zaten. Onun ile baş etmek zordu.

Gojo'nun varlığı biraz olsun rahatlamamı sağlasada, Sukuna'nın gerçek gücüne şahit olan tek kişi bendim ve bu durum, intikam ve arkadaşlarım arasında beni zorlu bir seçime zorluyordu. Bu zorlu seçimde tercihim arkadaşlarımdan yanaydı.

Burada onlar için savaşacaktım. Ne olduğu belirsiz biri ile dövüşmek her zaman zorlayıcı olmuştur. Bende ne olduğu belirsiz bir varlık olduğuma göre bu durum benim içinde geçerliydi.

"Ne düşünüyorsun?"

"Bir seçim yaptım. Benim açımdan zor bir seçimdi. Bunun hakkında düşünüyordum," dedim manzaraya bakarken. Yüzümde buruk bir gülümseme belirmişti.

"Ne seçim yaptığını sorabilir miyim peki?"

"İntikam ve arkadaşlık arasında bir seçimdi."

"Sen hangisini seçtin?"

"İnanılması güç ama ben arkadaşlığı seçtim," dedim Gojo'nun gözlerinin içine bakarken.

"Bu, bizim yanımızda savaşacağın anlamına mı geliyor?"

"Evet, sizin yanınıza varlığım öğrenilse bile savaşacağım anlamına geliyor." Gülümsedim. Ama bu sefer tüm içtenliğim ile gülümsemiştim.

"Haruki Rin, sanırım seninle güzel bir ikili olacağız." Sustu ve yüzüme baktı. Daha sonra sırıtarak tekrar konuştu.

"Ah, sanırım değil kesinlikle öyle olacağız." Kahkaha attım. Gojo'nun dengesiz tavırları hoşuma gidiyordu.

"Yuji ile nasıl gidiyor?" Sorum ile bir, iki dakika düşündü.

"Çabuk öğreniyor. Potansiyeli var." Kafamı salladım. Hepsinin potansiyeli vardı.

"Sukuna'yı kontrol etmesi mucize gibi," diye mırıldandım. Muhtemel son aklıma geldikçe morelim bozuluyordu.

"Öyle ama bu bizim lehimize olacak."

"Başka bir yolu yok mu?"

"Başka bir yol bulmak için araştırıyorum." Derin bir nefes verdi. O da benim gibi çaresiz hissediyordu.

"İstersen araştırmana yardım edebilirim."

"Bunu gerçekten yapar mısın?"

"Evet, yaparım çünkü siz benim ilk arkadaşlarımsızın."

*-*

Yatağıma kendimi bırakıp bu sabah olanları düşündüm. Gojo ile arkadaşlığın ilk temellerini atmıştık. Ona artık yalnız başına savaşmayacağını göstermiştim. Bu benim içinde geçerliydi. Artık yalnız değildim.