Γειά σου!
Τι κάνεις; Πως είσαι; Ελπίζω η μέρα σου να πάει πολύ καλά. Και αν δεν πάει, στο λέω εγώ, θα καλυτερέψει!
Αλλά, καταρχάς, εγώ είμαι η Στέλλα! Χαίρομαι που σε γνωρίζω.
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πως να αρχίσω αυτό το κεφάλαιο. Ούτε ξέρω πως θα γράψω την συνέχεια. Χαζό λίγο.
Δεν θέλω να σε πάω κατευθείαν στον θέμα. Οπότε θα σου πω κάποια πράγματα για μένα.
Λοιπόν, είμαι η Στέλλα, είμαι δεκαπέντε χρονών-αν το διαβαζεις αυτό 12 Ιουνίου-, πάω-ή πήγαινα-πρώτη λυκείου, εχω φίλες που με αγαπάνε και τις αγαπώ, το αγαπημένο μου χρώμα είναι το κόκκινο και είμαι η σγουροκοκκινομάλλα της παρέας.
Ξες, είμαι αυτή η κοπέλα που θα μιλήσει τρεις ώρες για βιβλία, που θα λύνει τα γκομενικά όλης της παρέας και αυτή η που οι μισοί την λένε γλυκιά και οι άλλοι ξινή. Η μάνα μου με λέει γλυκόξινη.
Είμαι εκείνη η κοπέλα που θα σηκώσει το χέρι της μόνο στην λογοτεχνία αλλά μπορεί κολλήσει σε έναν πολλαπλασιασμό.
Τελος, είμαι αρκετά καλά στην ζωή μου αλλά υπήρχαν και θα υπάρχουν φορές που δεν θα είμαι. Γιατί, πάνω από όλα, είμαι η κοπέλα που έχασε την φωνή της μια μέρα του Ιουλίου.
Σήμερα είναι Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2022. Το βιβλίο, αν ανέβει, θα είναι 12 Ιουνίου. Γιατί 13 είναι τα γενέθλια μου και λέω να κάνω ένα μικρό δωράκι στον εαυτό μου μετά από χρόνια ησυχίας.
Ελπίζω όμως να μην χρειαστεί να ανεβάσω ποτέ αυτό το βιβλίο, είναι η πικρή αλήθεια. Αλλά, θα το κάνω. Για μια Κάρολαιν, για το Ιράν, για την δωδεκάχρονη, για εκείνο το παιδί, για εκείνη την ενήλικη, για εκείνη την μεσήλικη, για εκείνη την γιαγιά, για εκείνη στο λεωφορείο, για την φίλη σου, τον συνάνθρωπο σου, για τις γυναίκες, για εμένα και την λύτρωση μας.
Βέβαια ό,τι θα σου περιγράψω έγινε πολύ πιο πριν και συνεχίζεται. Στην πορεία όμως θα δεις μια πολύ διαφορετική τροπή των πραγμάτων.
Δεν θα είναι ακριβώς ιστορία. Θα είναι κάτι σαν σκόρπιες σκέψεις, που από μέσα, θα καταλάβεις την ιστορία. Γιατί φυσικά η ζωή μου, δεν ήταν μόνο αυτά. Να θυμάσαι πως είσαι ένας άγνωστος που θα μάθει κάποια σημαντικά πράγματα της ζωής μου. Όχι την ζωή μου.
Οποίος δεν αντέχει μπορεί να φύγει και δεν θα κρατήσω καμία κακία!
Σε αυτούς που θα μείνουν ομως ας πω κάποια πράγματα πριν μπούμε στην σκληρή πραγματικότητα.
Δεν ξέρω αν από αυτό το βιβλίο θα περαστεί κάποιο μήνυμα, δεν ξέρω ποιος είναι ο σκοπός μου. Το μόνο που ξέρω είναι πως δεν πρέπει να κλείνουμε το στόμα. Πρέπει να μιλάμε για οτιδήποτε μας βασανίζει. Και καλό είναι να τα μαθαίνει και ο κόσμος αυτά, γιατί συμβαίνουν καθημερινά. Σε όλες τις ηλικίες.
Είμαι όμως, πάνω από όλα, μια φωνή που δεν ακούστηκε. Που άργησε, που υπομένει και που έχει συναισθήματα. Κάποιος όμως το καταπάτησε αυτό.
Και να θυμάσαι πως όλα τιμωρούνται.
Οπότε ας δούμε την μεριά του θύματος μεριά η οποία θα είναι αληθινή.
Θα παρακαλούσα να μην υπάρχουν κακόβουλα σχόλια. Μιλαω αποκλειστικά και μόνο για το πως ένιωθα, πως έβλεπα τα πράγματα, που αυτό, στον υπόλοιπο κόσμο μπορεί να τους φανεί κάπως. Δεν ξέρω, μπορεί οι σκέψεις μου να φαίνονται δειλές είτε λάθος. Αυτό το "εγώ θα το έκανα αλλιώς".
Όχι πως δεν ήταν (είναι) δειλές πολλές φορές.
Αλλά αυτό μπορείς να το δεις και μόνη-ος σου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
!!!Απευθύνομαι σε σεξουαλική παρενόχληση όχι σε κακοποίηση!!!
Κατανοώ πως σίγουρα εκεί έξω γίνονται χειρότερα καθημερινά και σε χειρότερο βαθμό. Αλλά μιλάω ξεκάθαρα για την δικιά μου εμπειρία.
Να τονίσω πως δεν το ανεβάζω για να με λυπηθεί κανείς. Το ανεβάζω για τις φωνές που δεν ακούστηκαν ποτέ. Πάνω από όλα το ανεβάζω όμως για μένα.
Καλή ανάγνωση και μένουμε ασφαλείς.
Στέλλα💗
