2021

111 14 137
                                    

5.028 χιλιάδες λέξεις παράνοιας.

Προσπαθώ υπερβολικά πολύ καιρό, όχι ώρα, καιρό, να σκεφτώ αν το 2021 ήταν ανάλαφρη χρόνια.

Ακόμα αγαπητέ αναγνώστη, δεν έχω αποφασίσει, ξέρω όμως πως, αν και άργησε πάρα πολύ, πάρα μα πάρα πολύ, ήρθε η χρονιά της συνειδητοποίησης.

Αργησε, δεν ήρθε ούτε στην αρχή ούτε στην μέση, αν αυτό περίμενες. Αλλά στο τέλος, μπορεί να πιάνει και λίγο 2022. Και χρειάστηκε δυνατό μπαμ. Πολύ δυνατό.

Νιώθω λες και έχω κάνει φαστ φόργουορντ την ζωή μου. Νιώθω πως όλα αυτά που θέλω να πω είναι τόσα πολλά άλλα παράλληλα τόσο λίγα.

Δεν ξέρω αν μπορώ να εξηγήσω πως ένιωθα δύο χρόνια. Δεν μπορώ να εξηγήσω πως τα έθαψα τόσο καλά όλα μέσα μου.

Πως το έκανα αυτό μου λες; Πως το κατάφερε αυτό ένα δεκατριάχρονο παιδί; Πως το έκανες αυτό Γ; Πως σκατά πήρες την αθωότητα μου και την έκανες χιλιάδες μικρά κομματάκια; Πως κατάφερες και με έκανες να μην την ενώσω ξανά, να την αφήσω σκόρπια στο πάτωμα περιμένοντας να την πάρει ο αέρας.

πως; Πως; ΠΩΣ;

Μα όταν προσπάθησα να την ξαναφτιάξω ξέρεις τι συνειδητοποίησα; Πως την πήρε ο αέρας. Άργησα. Μ' ακούς; Άργησα.

Ελπίζω να σου αρέσει αυτό το δημιούργημα. Γιατί είναι δικό μας Γ.

Προσπαθώ, αλήθεια προσπαθώ, να μην κατηγορήσω μόνο εσένα. Όχι γιατί δεν σου αξίζει, αλλά γιατί νιώθω ακόμα πως καταβάθος φταίω.

Μας κατηγορώ που ένιωθα άβολα με αγόρια δίπλα μου. Μας κατηγορώ που έχασα το Στελλάκι. Ακούς;
Με κατηγορώ που δεν μίλησα.

Αλλά σε κατηγορώ για τον πόνο που προκάλεσες. Που έφερες τα άνω κάτω, με κακό τρόπο. Κουράστηκα, αλήθεια.

Πάμε όμως στην αρχή της κούρασης. Που ακόμα, δεν έχεις δει τίποτα μα παράλληλα, πολλά.

Όταν βγήκα βόλτα με την Ευανθία και της είπα την κλασική ιστορία, δηλαδή, εκείνος ο μαλάκας που φασώθηκα και μετά πήγε στην παρέα και με έλεγε πουτάνα. Είχε μείνει άφωνη.

Δεν της έδωσα κάποιο στοιχείο για το τι άλλο έκανε. Αλλά ήταν από τις λίγες φορές που δεν απέφυγα το θέμα. Ήθελα να μιλήσω, να ακούσω μια κουβέντα, ακόμα και αν δεν είναι αυτή η αληθινή ιστορία.

"Και εσύ με την Εύη θέλατε να το μάθει η παρέα ή γενικώς, θέλατε αυτό το θάρρος ή αλήθεια;" ρώτησε με καθαρό ενδιαφέρον χωρίς όμως να καταλαβαίνει την βαρύτητα της ερώτησης.

Κόκκινα στεφάνιαWhere stories live. Discover now