5 Seconds of Summer //One Shots//

End Up Here

Het feestje was nog maar net begonnen, maar Luke was al van de partij. Samen met Calum zijn ze extra vroeg gegaan. Indrinken, bij Calum thuis, was natuurlijk de eerste stap. Daarna op de fiets naar het huis van Ashton, de gastheer van de avond. 'En?' kwam hij net aan gedanst. Luke keek om zich heen, maar zag dat het feest nog niet echt op gang was gekomen. Calum stond te kletsen met zijn vriendinnetje en er stonden wat klasgenoten bij de openhaard. 'Ik hoop dat de rest zo nog komt...' zei Ashton twijfelend.

Het duurde geen half uur tot zijn wens gehoord was. Extra vrienden werden uitgenodigd en binnen no time stond de hele benedenverdieping vol. Ashton was trots en dat was hem gegund. Hij was de populaire gastheer die even bij iedereen kwam buurten. Iedereen had het naar zijn zin, maar ik kon het me er niet toe zetten. Ik sloeg mijn drankje achterover en vulde hem snel weer aan. Het bier was zo goedkoop, dat het bijna water was. Net op het moment dat Ashton bij me kwam, ging de deur naast mij open. Het mooiste meisje van de wereld kwam binnenlopen. Geen wonder dat ook iedereen naar haar keek. Met haar bruine, golvende haren in een hoge staart en een zwart jurkje aan, was ze dan ook de verschijning van de avond. Trots leek ze niet, maar ook zeker niet arrogant. Zelfverzekerd? Dat was de vraag. Iedereen vroeg onderling naar haar naam. Bekend was ze dus ook al niet. Een partycrasher? Dan moet ze ballen hebben. Ashton kwam naast me staan en vroeg hoe ik het vond. 'Wie is zij?' was het enige wat ik uit kon brengen. Ik voelde me net Jan Smit, want die benen... Ik bleef ze volgen, waar ze haar heen brachten, daar ging mijn blik naar toe. 'Geen idee, dude, maar ik kan het even voor je vragen.' Al dansend ging hij haar richting op. Ongemakkelijk, haast, om te zien, vroeg hij haar naar haar naam. Al dansend kwam hij weer terug. 'Trouble, zei ze. Maar die lach... Ik betwijfel het.'

Het voelde haast opgesloten. Alsof ik me niet meer kon verroeren. Vastgelijmd aan het aanrechtblad, met hetzelfde biertje in mijn hand. Verder was de avond vaag, maar dat ik met haar heb gesproken is zeker, want voor ik het wist, vroeg ze me mee naar haar huis. Ze maakte enkele opmerkingen over mijn shirt en vertelde over haar muzieksmaak. 'Living on a prayer' was een van haar favorieten. Gelukkig is dat nummer vanaf vandaag ook mijn favoriet.

De volgende dag werd ik dan ook wakker in haar bed. Ze lag naast me, in dezelfde outfit als de dag daarvoor. Steken hoofdpijn schoten door mijn hoofd; een overduidelijke kater. Toen ze wakker werd hebben we heerlijk ontbeten. Trouble, wie eigenlijk Tina heette, was een prachtige meid en blijkbaar zag ze ook wat in hem. Toen Luke terug naar huis ging, wilde ze hem bijna niet laten gaan en gaf haar zelfs een kus!

Luke was op een roze wolk en had helemaal niet door dat Calum's vriendinnetje bijna half naakt in de keuken stond. 'Dude!' Calum kwam aangerend met een handdoek en bedekte zijn vriendin. Kusjes hier en daar, deden Luke helemaal niks. Hij kon alleen maar denken aan Tina. 'Aan wat voor drugs ben jij beland?' Luke schrok wakker en keek naar Calum, die zijn vriendin terug zijn slaapkamer in had geduwd. 'Niks... Drugs?' Ineens werd hij bewust van het verwijt. 'Drugs?! Nee, joh! Heb jij drugs gebruikt?' Calum hield wijs zijn mond. 'Twee dingen, mister Hemmings. 1. Waarom ben je vannacht niet thuis gekomen? en 2. Waarom ben je zo afwezig?' Luke had de tweede vraag amper gehoord, want hij was alweer afgeleid. De zwarte gordijnen leken net op haar jurk. 'Luke!!' schudde Calum hem. 'Ja, wat moet je?' Luke werd licht geïrriteerd. 'Heb je wel gehoord wat ik je vroeg?' Luke keek weer uit het raam. 'Jaa...' Calum zuchtte en duwde Luke op de bank. 'Dus?' Luke keek hem aan. 'Trouble. Zo heet ze. Maar ze heet eigenlijk Tina. Mooie naam, hè?' Bij Calum viel langzaam het kwartje. 'Is dat het meisje van het feestje?' Luke knikte. 'Een echte tien, vind je niet?' Calum ging naast hem zitten. 'Als je het over jezelf hebt, ben ik sceptisch. Ik zou jou een mager zesje geven.' Luke keek naar zijn vriend: 'Studententien.'

De twee kerels kletste nog even door, maar de tijd werd verstoord door de deurbel. Tina stond voor de deur. Blijkbaar was hij zijn jas bij haar vergeten. 'Bedankt voor de fijne avond.' Luke lachte. 'Jij bedankt,' antwoordde hij kalmpjes terug. Ze gaf hem een kusje en vertrok weer.

Hij snapte het niet, maar hoe het hem gelukt is, weet niemand. Ze bleef bij hem. Ze wilde hem. Op een briefje had ze een tweede date gepland. Hij maakte maar tijd voor haar en dat deed hij natuurlijk met alle liefde. Hij voelde zich gelukkig, alsof hij een lot uit de loterij gewonnen had. Het advies van het opsluiten van Tina, heeft Luke maar weggegooid. Calum was er van overtuigd dat ze vroeg of laat misschien iemand anders tegen zou komen, maar zij had hem garantie gegeven. Ze blijft bij hem. Ze heeft het hem gezegd.

Een paar maanden later kijkt hij terug op het ene feestje. Had hij haar daar maar nooit ontmoet. Lukes hard was gebroken.. Hoe heeft hij het zo ver laten komen?

----

Ik weet niet of iemand dit leest, maar vergeet niet te liken en te commenten! :D