5 Seconds of Summer //One Shots//

Kiss Me Kiss Me

De deur van de taxi ging open en via de binnenspiegel zag Luke dat er een meid achter in de auto was gestapt. 'Zet alsjeblieft die radio zachter,' was het eerste wat ze zei. Haar donker blonde haar hingen in perfecte krullen rond haar hoofd. 'Wat u wenst, madame. Laat me maar weten waar u heen wilt en ik breng u daar naartoe.' De dame achterin lachte. 'Is dat je slogan?' Luke knikte trots. Deze slogan was nog van zijn opa geweest. Zijn opa was ook taxichauffeur. Luke heeft het bedrijf van hem overgenomen na zijn overleiden. 'Wil je me alsjeblieft hier naartoe brengen?' Ze rijkte hem een kaart aan met een rode cirkel erop. 'U weet dat dat wel ver hier vandaan is.' Luke draaide zich om en gaf de kaart terug. 'Is het te ver weg voor je?' vroeg ze uitdagend. Hij schatte naar nog geen jaar of 20, maar spontaan en uitdagend was ze wel. 'Nee, natuurlijk niet.' Luke dacht niet na en reed weg vanaf zijn vertrekpunt.

Een uurtje later besloot hij maar om eens wat te gaan vragen aan het meisje dat bij hem op de achterbank zat. 'Dus.. Met wie heb ik het genoegen?' De dame keek op van haar telefoon en lachte zacht. 'Praat je altijd zo deftig?' Luke knikte. 'Part of the job, weet je wel.' Hij hoorde hoe ze weer lachte. 'Ik ben Ilse,' hoorde hij haar zacht zeggen. 'Ilse. Wat een mooie naam. Die hoor je niet vaak hier in deze omgeving.' Hij keek kort in zijn binnenspiegel, in de hoop om een glimp van haar glimlach op te kunnen vangen. 'Ik kom hier ook niet vandaan.' Luke sloeg linksaf, de snelweg op terwijl hij vroeg naar haar afkomst. 'Ik ben Vlaams,' zei ze twijfelend, alsof ze zich schaamde voor haar afkomst. 'Dat is België, toch?' vroeg hij twijfelend, terwijl hij de auto de snelweg op reed. 'Ja, klopt.' België was wel heel ver weg. 'Nog nooit geweest,' zei hij vervolgens. 'Wat doe je dan helemaal hier in Amerika?' Er klonk wat gerommel op de achterbank, alsof ze iets uit haar tas pakte. 'Ik wilde er gewoon tussen uit. Zie het als backpacken, maar dan met de auto en koffers.' Luke kon zijn lach niet meer inhouden. 'Maar jij klinkt ook niet Amerikaans,' vroeg ze een klein half uurtje later. Ze zaten nu al 1,5 uur in de taxi en Luke begon langzaam een beetje trek te krijgen. Op zo'n lange rit als deze had hij niet gerekend. 'Ik kom uit Australië,' zei hij. 'Ik ben hier na het overleiden van mijn opa komen wonen en zijn bedrijf overgenomen en sinds dien ben ik taxichauffeur.' Hij zag via de spiegel hoe Ilse knikte en hoorde haar zeggen: 'En nu zit je de aankomende 4 uur nog met mij in de taxi opgescheept.' Alsof ze het zich enorm kwalijk nam.

Een uur later kwamen ze een tankstation tegen. Het was lekker weer, dus Luke besloot om de deur even open te zetten en een sigaretje te roken. Ilse stapte ook uit en kwam naast hem staan. 'Mag ik er ook één?' Hij knikte en gaf haar ook een sigaret. 'Had je net de filemeldingen meegekregen?' vroeg hij twijfelend. Hij had het gevoel dat ze had liggen slapen. 'Nee, sorry. Had het gister erg laat gemaakt dus ben aardig moe.' Luke schudde haar excuus af en zei: 'Ik denk niet dat we het gaan redden om voor zonsondergang daar te zijn.' Ilse draaide zich naar hem toe en keek een beetje bezorgd. 'Wil je dan nog wel verder?' Hij knikte langzaam. 'Ik wil je wel verder brengen, maar dan moeten we wel ergens overnachten.

En zo ging het dus ook. 4 uur later, na 3 uur aan file, stopte Luke bij een motel. Ilse, die de rest van de rit naast hem had gezeten, stapte ook uit en maakte haar weg naar de ingang. Luke twijfelde of hij mee moest gaan, maar toen hij eindelijk de beslissing had genomen, kwam ze alweer naar buiten. 'Ik weet niet of ik genoeg geld heb om jouw kosten te betalen en een tweede kamer, dus heb er één gedaan, als je het niet erg vind.' Ze gooide de sleutels naar hem toe. 'Of vind je het wel vervelend om met mij op één kamer te slapen?' vroeg ze vervolgens onzeker. 'Nee, tuurlijk niet,' was het enige wat hij kon zeggen. Hij had helemaal niks mee voor een overnachting. Hopelijk kan ze daar doorheen kijken. Hij liep achter haar aan de trap op, naar hun kamertje. De deur van kamer 108 was inderdaad op slot. Luke opende de kamer en vloog naar binnen. Het zag er erg knus uit. Ilse zette haar koffer naast het bed, wat aan elkaar geschoven stond, en nam plaats op de stoel ernaast. 'Vind je het erg als ik even ga douchen?' Luke schudde zijn hoofd en Ilse liep op haar gemakje richting de badkamer. 'Zal ik anders even kijken of ik het bed uit elkaar kan schuiven?' Ze draaide zich om, knikte en verdween na een korte tot straks de badkamer in. Niet veel later hoorde hij het water op de grond vallen.

'Is het gelukt?' Hij draaide zich om en keek naar het meisje dat voor hem stond, zich gehuld in enkel een handdoek. 'Nee. Het bed kan volgens mij niet uit elkaar, maar uhm..' Ze liep naar haar koffer en pakte er een t-shirt uit. Luke wachtte kort af wat er ging gebeuren, niet wetende hoe te handelen, tot dat Ilse zich omdraaide en met haar vingers het draai-gebaar maakte. Luke draaide zich vlug om. 'Wat wil je voorstellen?' Luke haalde zijn schouders op. 'Ik dacht dat ik anders wel in de auto kon slapen. Dan heb jij het bed lekker voor je al-,' Hij voelde een paar handen op zijn schouder, waarna hij zich langzaam omdraaide. 'Dat hoeft niet. Ik heb geen vriend ofzo. Jij wel een vriendin?' Nu pas vielen hem haar ogen op. Ze waren diep blauw als de oceaan, die beschenen werd door een klein lichtstraaltje zon. Vervolgens vlogen zijn ogen naar haar lippen, die voller legen dat de volste taxi die je maar kon vinden. 'Nou?' vroeg ze nog één keer ter verduidelijking. 'Uh, nee. Ik heb ook geen vriendin.' Hij wende snel zijn blik af en liep naar het bed toe. 'Nee, ik heb geen vriendin,' bevestigde hij nogmaals. Ze draaide zich weer naar hem toe en kwam naast hem zitten, enkel gekleed in een shortje en een shirt. 'Dat verbaast me...,' zei ze vervolgens twijfelend. Luke moest er om grinniken en keek haar vragend aan. 'Wat?' vroeg ze onzeker. 'Hoezo verbaast je dat?' Ze haalde haar schouders op. Luke kon echter wel genoeg redenen bedenken waarom hij geen vriendin had. 'Ik ben een taxichauffeur. Wie wilt er nou met een taxichauffeur die tevens ook nog erg stinkt als hij te lang in de auto heeft gezeten.' Ilse schoot in de lach. Luke wist niet hoe hij zich moest voelen. Haar lach was prachtig, maar hij was enorm in de war of ze hem nou uitlachte of niet. 'Oké, laten we vanavond dan maar de beste avond ooit maken! Doen, durf of de waarheid?' vroeg ik haar twijfelend. Ze kroop verder op bed, onder de dekens en zei: 'Waarheid.'

'Okee, ben jij een -je kan me wakker bellen op zondag- type vriend of de -hard to get- vriend?' Ik keek haar aan alsof ze gestoord was. Hoe kon ze dit nou vragen? 'The you can call, wake me up, on a Sunday. Had je iets anders verwacht?' Ze schudde onschuldig haar hoofd. 'Het wordt laat,' zei ze vervolgens. 'We moeten gaan slapen.' Ze draaide zich van me vandaan en knipte het lampje uit. Ik deed het zelfde, maar er bleef één vraag op mijn lippen branden. 'Ilse?' Hij hoorde haar wat mompelen. 'Mag ik je nog wat vragen?' terwijl ze toestemming gaf, hoorde hij haar omdraaien zodat ze me haar hoofd richting hem lag. 'Waarom wil je eigenlijk naar het diepe ravijn?' Hij hoorde haar zuchten. 'Gewoon voor de reis,' antwoordde ze kort af. Er volgde een korte slaap lekker en mevrouw draaide zich weer van Luke af. Luke had het gevoel dat er veel meer achter zat.

Toen Luke de volgende dag wakker werd, was Ilse al het bed uit. Haar koffers stonden al bij de deur. Er was geen spoor van haar te bekennen. Even was hij bang dat ze zijn auto had gepakt en er van door was gegaan, maar de opluchting kwam al snel toen ze met vier croissants de kamer binnen kwam lopen. 'Kom op, loverboy. We moeten gaan.' Voor Luke het zelf echt door had, stond hij al weer bij de auto. Ze stapte in, propte snel de croissants naar binnen en begonnen weer aan de trip. Het duurde uren, maar Luke vond het erg gezellig met Ilse. Hij genoot van haar lach en wilde haar graag beter leren kennen. Echter kwam het eindpunt sneller dan gehoopt. 'Dankjewel, Luke. Ik heb intens genoten!' Ze kwam op hem aflopen en gaf hem een knuffel. Hij knuffelde terug, nadat hij de kofferbak dicht had gedaan. Ze keek naar hem op en deed een stapje naar achteren. 'Ik meen het, mister Hemmings.' Het ene moment waren enkel zijn ogen op haar lippen gericht, het volgende moment zaten haar lippen op de mijne. Na een zoen van ongeveer een minuutje liet ze los. Ze keek hem aan, met een vorm van pijn in haar ogen. De pakte haar koffers en liep richting een soort boshuisje. Luke was zowel overrompeld als verward. Vanaf de vorige avond wenste hij niets anders dan haar lippen op die van hem en nu liet hij haar lopen! Wat bezielde hem! Tegen de tijd dat hij pas echt bij zinnen was, besloot hij om niet meer te twijfelen. Hij rende haar kant op en nog voor ze de deur open kon doen, draaide hij haar om en drukte zijn lippen teder op die van haar. Echter duurde deze zoen niet zo lang als de vorige, maar het voelde wel speciaal, voor Luke in ieder geval. Toen hij los liet, kon hij zijn ogen niet meer van de hare afhouden en keken ze elkaar aan. Zo bleven ze een geruime tijd staan. 'Ik weet niet of ik je wel kan laten gaan, Ilse.' Ilse schoot in de lach en ze gaf hem nog een kusje. 'Never say goodbye,' Na die woorden liep ze naar binnen. De deur viel dicht vlak voordat Luke naar binnen toe kon gaan en hij stootte zijn hoofd tegen het raam.

Op dat moment kwam hij bij zinnen en stond hij aan de rand van het ravijn....