Winter Soldier in my Heart

#3

•İyi okumalar dilerim <3•

---------------------------------

Yüzüm düşmüştü.Neden kacamıyacaktık ki.Bu kadar özel bir yermiydi.Burada olan bütün anılarımdan nefret etmeye başlamıştım.Sadece normal bir hayat yaşamak istiyodum.

-Bucky,anlıyorum burada okadar çok şey yaşamssın,acılar çekmmissin ama burdan kurtulmak için onları bir an olsun unutmalısın.Buradan asla kurtulamayacağını düşünmen,seni burdan kurtarmaya yardımcı olmaz lütfen bana güven benim bir planım var.Seni anlamaya çalıssamda asla anliyamam gerçekten çok acılar çekmissin lütfen kendini toparla şuan sadece buna ihtiyacımız var.

Beni pür dikkat dinliyodu.Gozlerim gözlerine kenetlenmişti.Uzun süre sessiz kaldık.Sessizliği Bucky bozmuştu en sonunda.

B-Bilmiyorum Maria.Burası çok güvenlikli bir yer.Ayrıca kaçmaya çalışırken o kelimeleri söylerse diye korkuyorum ve tabi seni unutmaktanda.

-Korkunu anlıyabiliyorum,bende seni burda bu acıyı çekmene izin veremem.Tek şansımız var eğer oda yaver giderse ozgürlüğüne kavuşucaksın düşünsene.

Gerçekten bu itler adım kadar eminim Bucky e daha fazla şey yaşatmışlardır.Yoksa başka bir açıklaması yoktu korkmasının.Umarım hepsi acılar içinde ölürler.

B-Peki ama her ihtimali almamız lazım.Sen planını anlat ozaman ben zaten çoğu yere nasıl girilio çıkıldığını biliyorum ve acele etmemiz lazım her an biri girebilir odaya.

Aklımdakileri anlatmaya başladım.Korkulu gözlerle beni dinliyidu her ayrıntiyı göz önüne alıp fikir yurütüyo ve beni duzeltiyodu.

B-Ne zaman başlıyoruz o zaman.

-Hemen şimdi.

Bucky biraz şaşırmışa benziyodu.Ama onada mantıklı gelmişti sanirsam çünkü bidaha boyle bir şansi elde edemezdik.

-Askerler nöbet değişene kadar burda kalıcam.Tahmin ettiğin gibi sonrasında odama gidicem ve hemen başlıyıcam plânımıza.

B-İyiki varsın Mari.Sen olmasan asla kendimi toparlayamazdım.Artık bir yaşama sebebim var senin sayende.

-Bay Barnes,ağzınızdan yel alsın lütfen böyle konuşmayın.Ben olmasamda eminim siz kendizi toparlardınız.Siz çok güçlüsünüz.

Dememle gülümsemişti.Tekrar sessizlik olmuştu odada,çıt çıkmıyodu.

B-Eee,Mari beklerken ne yapalım.

"Hiç ben sana baksamda yetiyo" diyesim vardı ama utanıyordum yanlış anlamasından korktum.

-Bilmem...

Hava soğumuştu galiba üşümeye başlamıştım kollarımla kendime sarıldım.

B-"Ne oldu Mari üşüdün mü?"

Adımı kısaltması çok hoşuma gitmişti ama daha yeni tanışmıştık çok fazla samimiydik sanki bundan biraz rahatsız olmuştum ama umrumda değildi sadece onun yanında olmak istiyordum.Evet anlamında kafamı yukarı aşağı salladım.

B-"Ne yapabiliriz,üstümdeki hırkayı veriyim mi?"

-"Yok yok, gerek yok gerçekten ben birazdan ısınırım saol Bucky"

B-"O zaman şurdaki battaniyeyi üstüne ört,yanıma da gelebilirsin istersen ben kalkarım."

Yanına mı asla gelemezdim utanırdım ben.Ama icimden yanina gitmek istiyodum.

-"Şey ben..."

B-"Çekinmene gerek yok Mari benim sana borcum var bunu odemeye bir yerden başlamam gerek,ayrıca lutfen beni yanlış anlama..."