Winter Soldier in my Heart

#9

●Evvet bu bölüm biraz uzun olur inş. İyi okumalar dilerim...<3●

------------------------------------------

Wanda Pietronun omzuna kafasını koymuş,Pietroda Wandanin kafasına kafasıni koymus bir sekilde uykuya dalmışlardı Maria gelene kadar.

M"Uyanın küçük kardeşlerim."

Pietro ve Wanda güzleri kısık bir sekilde Mariaya şaşkın şaşkın bakıyorlardı.Dünki Mariadan eser yoktu bu iyimiydi kötümüydü pek anlıyamadılar.

P"Sormaya korkuyorum ama iyi misin Maria?"

M"Gayet iyiyim.Noldu ki?"

P"Hiç,dünkileri hatırlıyo musun peki?"

Marianın hoşuna gitmişti Pietronun bunları sorması.Hafif güldü.

M"Evette sen niye bunları soruyosun?"

Wandaya dönüp kaş göz hareketi yaparak Wandayı yine güldürmüştü.Yavaşça oturdu Pietro.

P"Maria gel bi hastaneye gidelim."

M"Pietro iyiğim sadece bir seylerin farkına vardım.Merak etmeyin."

W"Mesela neyin farkına vardın ma-ab-ri-la eee.."

M"Nasıl rahatsan öyle Wanda öyle.."

Wanda utanır gibi oldu ama hemen dikkatini topladı.

W"Saol ama....sorum?"

M"İlk başta kendi evimizin ve sürekli bir işimin olması lazım ve kavgayla bu sorunları çözemem."

İkisi birden Mariaya gülümsediler.

F"Noluyo iyi misiniz?"

Fred gözünü ovalayarak ve yarı uykuda Maria ve ikizlerin yanına gelir.3'üde Fredin bu hareketine haykırarak karşılık vermiştir.

{3 ay böyle geçer ve Maria bir çok iş değiştirmiş ve aralarında anca bir kaçında uzun süreli durmuştur onunlada anca evi geçindirebiliyorlardır...}

Gelen yine Maria oldu.Kaç yer değistirmesine rağmen bir türlü uygun devamlı bir iş bulamamistı.3 ay 3 gün gibi çaresiz geçmişti.

W"Yine mi reddettiler."

Maria onaylar şekilde montunu çıkartıp askıliğa astı ve koltuğa oturup dizini sallamaya başladı.

M"Anlamıyorum koskoca ülkede bir iş bulamadım.Yarın bir clubta görüşmeye gidicem.Sanırım o kadar önemsemiyorlar okul felan filan o açıdan iyi sans dileyin bu tek umudum şuan."

P"Dikkat et."

Maria kafasıyla onayladı Pietroyu.Erken kalkmak için erken uyudu Maria.Diğerleriyse tvye bakıyorlardı.

Sabah olduğunda Maria hemen üstünü giyinip dışarı çıktı.Yollardan heycanla geçiyordu içindense 'bu olmalı olmassa baska şansım yok lütfen kabul ediliyim' sözlerini geçiriyordu.

Cluba vardığında dün konuştuğu adam karşısındaydı.Adam Mariaya yolu gösterdi.

M"Direkt başlıyacak mıyım?"

Adam"Evet sorun mu var?"

M"Hayır benim için daha iyi olur ama parayı ne zaman vericeksiniz?"

Adam"Ayın sonunda ama eger gece mesaisine kalirsan o günku yaptığin mesaiye göre parani alırsın.Sana nasil yapıcağını gösterirler."

M"Merak etmeyin ben zaten hemen öğrenirim."

Adam gülerek gider ve Maria yeni işine başlar.Bu onun gerçektende son şansıydı ve işe hemen başlayabildi.
Akşam 12 ye kadar çalısmıs olan Maria birkaç masayi temizledikten sonra çalışan arkadaslarina veda ederk evine doğru gitti. Giderken yorgundu ama mutluydu 3 ay sonra sonunda düzenli bir iş bulabilmişti.