Winter Soldier in my Heart

#8

●Selamün aleyküm arkşlarr...Baya bi gecikti bi kac bir şeyler oldu uzun zaman geçti ama artık burdayam agalrmm●İyi okumalar <33●

---------------------------------------------

Wanda gözleri dolu bir şekilde ayağı kalktı geriye doğru yürümeye başladı ve elleriyle yüzünü kapattı.Pietro hemen ayağa kalktı Wanda'nın yanına gitti.İkisi de Maria'ya bakıyordu. Pietro,Maria ya bakarak Wanda'ya sarıldı ve saçını öptü.

Mariaysa donmuş bir şekilde kağıda bakmaya devam ediyordu.Göz ucuyla hala okumaya çalışıyordu.Gözlerinin ikiside dolmuştu.Kendini daha fazla tutamayan Marianın göz pınarlarından hızlı bir şekilde elindeki kağıda yaşlar damlamaya başladı.

W"Bize niye söylemedin Maria,neden?"

Maria hala kağıda donmuş bir şekilde bakıyodu.Sadece düşünuyordu bunca süre gerçek anne ve babası onu evlatlık mı vermişlerdi.Bir kez daha canı yandı Marianın.

W"Maria!Cevap ver biliyomuydun?"

Pietro Wandayı sakinlestirmeye çalışıyordu.Wandaysa Marianın aptala yattığını Frede onlari bilerek getirdiğini düşünuyordu ama Marianın zihnini okuduğunda onun iyi niyetli olduğunu biliyordu.

P"Wanda görmüyo musun o da şuan ögrendi."

Maria hala boynu eğik bir şekilde kağıda bakıyordu.Hızlı bir şekilde ayağı kalktı.

M"Zihnimi okuduğunda görmüş olmalıydın.Peki sorgu sırası bende diye sanıyorum.Siz biliyor muydunuz bir ablanızın olduğunu?"

İkisi de dona kalmışlardı.Maria sinirli bir sekilde onlara bakarken hala güzel gözlerinden yaşlar akıyordu.

M"Bunca zaman iki kardesim varmış.Vay anasını!"

P"Maria bilseydik seni aramazmıydık?"

Maria sinirle Pietronun üstüne yürüdü.

M"Kızgınlığım size değil sizin anne ve babanıza Pietro!"

Pietro bu sefer alttan alamıyacak sekilde sinirlenmişti.

P"Sizin anne ve babaniz derken Maria ne demek istiyosun?Bizim anne ve babamız öyle birileri değillerdi herkesin minnettar olduğu kişilerdi seni asla evlatlık vericek kadar cani değillerdi cümlelerine dikkat et yoksa..."

Maria Pietronjun iğcene dibine girdi.

M"Yoksa...yoksa ne?Hızlı koşarak beni mi korkutucaksın!"

Pietro,Marianın kalbini kırmak istemiyordu o yüzden geri çekildi.

F"Maria,öz annenle baban seni bırakmış olamazlar olayın gerceğini bilmeden kimsenin kalbini kirmaya deymez sakin ol lütfen."

Maria bir sağa bir sola yürümeye başladı.

F"Maria bunu şimdi mi söylüyosun diyebilirisin ama şuan hatırladım..."

Maria kafasını kaldırdı.Frede doğru çevirdiği kafasıyle devam etmesini işaret etti.

F"...Yani ben eskiden orda çalışıyordum bildiğin gibi.Güvendikleri kişilerden biriydim.Çoğu planlarını da bilirdim bundan dolayı.Bir ara buyuk bir süper asker ordusu kurmayı düşündüler..."

Maria iyice fokuslandı Frede.

F"...Bunun içinde hastenede yeni doğan çocukları ilk önce kaçırıp yetimhaneye vericeklerdi bebekken sonrada o çocuğu evlat edinceklerdi ve eğiticeklerdi.O çocuklar büyüdüğunde ise düşmanlarına karşı silah olarak kullanıcaklardı..."

M"Eee ne demek oluyo benide mi böyle aldıklarını düşünüyosun?Ama benim annem bir avukat babamda savcıydı."

F"İşte tam olarak seni ailenden ayırdıktan sonra yetimhaneye vermişler ve onlardan önce senin öz sandığın annen ve baban evlat edinmişler muhtemelen."

Maria tekrar dalmıştı saate baktı.Saat 2yi 54 geçiyordu.Kim bilir ne yapıcaktı.

M"Ben hava alıcam son olanlardan sonra beynim iyicene allak bullak oldu kusura bakmayın kalbinizi kırdıysam."

Maria hızlı adımlarla balkona çıktı.Balkonda derin bir nefes aldi ama aldığı nefes bile zehir gibi geliyordu.Öksürmeye başladı.Balkonun demirlerinden tutundu.

Daha rahat biryere gitmek icin balkondan aşağı atladı.Fred arkasından koştu çünkü korkmuştu.Ama Marianın havalandığını görünce şaşırmadı bunca şeyden sonra şaşırmamalıydıda zaten.

Mariaysa hızla bir sekilde uçuyordu yüzüne vuran rüzgar onu ayıltıyordu.Daha hızlı ilerlemeye başladı.En sonunda yorulduğunu hissedip büyük bir binanın üstünde durdu ve oraya oturdu.

Daha önce hiç böyle güzel bir manzara görmediği için baktığı şaheserden gözünü alamıyordu...

Bir kac saat orda öylece durdu sadece durdu.

-Evdekiler-

F"Yine şaşırmadım.Onca şeyden sonra Marianın uçması tamamm benden bu kadar.Maria gelirse uyandırın beni."

Wanda ve Pietro onaylar bicimde kafalarını salladılar.Koltuğa oturup derin bir iç çektiler.

W"Nasıl olabilir hala aklım almıyor.Kaldığımız yere bir kız geliyo...bize beraber kaçmamızı teklif ediyo...bize kardesi gibi davranıyo...deneyden sağ çıkıp elementleri yönetebiliyo ayriyetten uçabiliyo ve telekinezi güçleri acayip iyi kullanıyo...sonra bizimle kaçıyo...bizi üvey evlat olarak alındığı kişinin evine götürüyo...bizi eğlendiriyo ve sonra bütün bunları bize yapanın öz ve öz anne babamızın çocuğu,bizim de ablamız oluyo!"

Wanda hala olanların etkisinde bunları söylerken Pietro onu dinleyip teselli ediyodu.

P"Fena mı oldu kardeşim bizi sahiplenen bir ablamız oldu..."

Wanda kafasını yavaşca Pietroya çevirdi.

W"Peki böyle öğrenmek garip değil mi?"

P"Aslında o kadar çok sey gördük ki bu bana o kadar garip gelmedi sadece bir şey bizi birleştirdi ama ne onu bilmemem biraz garip..."

Uzun süre sessiz bir sekildi durdular.Haberlere bakmaya başladılar belki kafaları dağılırdı.

Haberlere uzun zaman bakmamışlardı çünku her seferinde ya o gerçekten yardım edildiğini sanan Avengers vardı ya da bir sürü can acıtan haber...

Haberleri terettüdle açarak bakmaya başladılar.Normal klasik can acıtan haberlerdi...Kafalarını dağıtmak yerine dolduran televizyonu kapatmaya karar kıldiktan sonra tvyi kapattılar.

P"Hatırlıyo musun biz hep bi kardeşimizin olmasını isterdik bizden küçük sadece onunla ilgilenmek için üçümüz beraber oynamak isterdik.Hatta bir keresinde..."

Wanda gülerek Pietroyu dinliyordu.

W"Günlüklerimize bir kardeşimizin olmasını istediğimizi yazıp annemle babamın görmesi için günlüklerimizi onların gözlerinin önüne koyar onlar açana kadar beklerdik.Beklerkende uyuya kalırdık."

P"Evet bunları yaptığımizda 8-9 yaşlarımizdaydık ama şimdi 17'yiz......vay be yaslanmışız ya!"

Wanda,Pietronun bu yersiz şakalarına çok gülüyordu.

W"Pietro sen olmasan ben yapamazdım sanırsam."

İki kardeş birbirine tekrar sarıldılar.Sanki yıllar sonra tekrar mutluydular.Kendilerinin başında bi ebeveynleri vardı.Mutluydular ama şimdilik...

-------------------------------------------------

●Çok kısa bi bölüm oldu ama olsun olsun hallederin arkslar mauh iyi ki okudunuz<33●