𝐃𝐚𝐮𝐠𝐡𝐭𝐞𝐫 𝐨𝐟 𝐀𝐩𝐨𝐥𝐥𝐨 - 𝕰𝖕𝖎𝖘𝖔𝖉𝖊 04

11 4 0
                                    

☀️ 🌿 ⚜️ 💫

"තව කොච්චර දවසක් අපි මෙහෙම මේ ලමයාව ඉන්දගෙන ඉන්න ඕනෙද?"

"හරියටම කියන්න අමාරුයි. මෙයා හුස්ම ගන්නවා. ඒත් තුවාලයේ වේදනාව නිසා වෙන්න ඇති තාම සිහිය නැත්තේ"

"කොහේ කාගෙ උනත් දරුවෙක් නෙ. අපි මෙයාව හොඳ කරමු කොහොමහරි"

"අනේ කොහොම හරි එයා ව හොද කරලා දෙන්නකෝ"

මම වටෙන් ඔය විධියේ එක එක කටහඩවල් ඇහෙන්න පටන් ගත්තා. ටිකක් නොසන්සුන් කලබලකාරි පසුබිමක ඉන්නවා වගේ මට දැනුනේ. මම ඇස් අරින්න කිහිප වතාවක්ම උත්සහ කලා. ඒත් ඒක ටිකක් අමාරු උනා. කොහොමහරි උත්සහ කරලා මම දෑස් විවර කලා. ඇස් ඇතුලේ මොකක්හරි අමුතු පටලයක් තියෙනවා වගෙ මට දැනුණා. ඇස් අරිනකොටම මම දැක්කේ හුගක් සෙනග පිරිසක් මාව වට කරගෙන ඉන්නවා. ඔය අතරේ මට එමී අක්කවත් දැක ගන්න ලැබුනා. බොහොම අහපසුවෙන් මම සම්පූර්ණයෙන්ම ඇස් ඇරියා. මම හිටියේ ඇඳක් උඩ. කවරුහරි මගේ ඔලුව අතගානවා වගේ මට දනුනා. මම ඔලුව උස්සලා බලද්දි මම දැක්කේ බොහොම කඩවසම් තරුණයෙක් මගේ දිහා බොහොම කණගාටු දායක විදියට බලාගෙන මගේ ඔලුව අත ගානවා. මම ඔහු දිහා බලනකොට ම ඔහුත් මගෙ දිහා බැලුවා.

"එයාට පියවි සිහිය ආවා." කියු ඔහු වටවෙලා සිටිය අනෙකුත් පිරිස දෙස ප්‍රීතිමත් ලෙස බැලුවා.

"කව්ද ඔයාලා.... මම මේ කොහෙද ඉන්නෙ...කෝ අම්මා.... මාව ආයෙ නක්සෝස්වලට එක්කන් යන්න..." මම එක හුස්මට කියාගෙන ගියා. හැමෝම මගේ දිහා බලාගෙන හිටියේ හරියට මීට කලින් නොදැකපු ජීවීයෙක් දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ.

"ඔයාට නක්සෝස් වලට යන්න තියා හිතන්නවත් බැහැ. එහේ අනාරක්ෂිතයි. ස්ටැෆිලස් එක්ක ඔයාලට ඉන්න බැහැ. මට සමාවෙන්න ඔයාලා දෙන්නවම මෙතැනට එක්කන් එන්න ප්‍රමාද උනාට. ඔයාලා හැමදාටම ඉන්න ඔන මෙතැන" මගේ හිස අද්දර සිටි තැනැත්තා බොහොම අවධානයෙන් කිව්වා.

"මේ අංකල්.... ඇත්තටම කෞද ඔයා? ඇයි අපිව මෙහාට ගෙනාවෙ?" මම ඔහුගෙන් ඇහුවා. ඒත් එක්කම වටවෙලා හිටිය පිරිස හයියෙන් හිනාවෙන්න ගත්තා

"අංකල් නෙවෙයි මැට්ටී . මෙයා දෙවි කෙනෙක්" එමී අක්කා මම ලගට ඇවිත් රහසින් කිව්වා.

Daughter of ApolloWhere stories live. Discover now