Mafya'cım YARI TEXTİNG

8.Bölüm

Selamün aleyküm pek sevgili okuyucularım, uzun zamandır bölüm atmıyodum sonunda yazasım geldi ve yazdım. Oy ve yorum atmayı unutmayın, iyi okumalar.

"Sen ne dediğinin farkındamısın acaba! Ben asla seninle evlenmem, asla,asla,asl-"

"Kızım bi sus, evlenmiyceksin zaten. Sizde kendinize gelin, kızım istemiyorsa ne bu evlilik olur nede başka birşey. Ayrıca sizinde nasıl bir işiniz olduğunu tüm dünya biliyor. Kızımı böyle bi tehlikenin içine atamam"

"Kayra'nın istemediğini biliyorum ki onu zorlayamamda ama istemesi için elimden gelen her şeyi yaparım, yapıcağımda. Mafya olsamda Kayra'nın kılına zarar gelmesine izin vermem."

"Kayra'nın şuana kadar yaptıklarına karışmadım, her konuda özgürdü bu böylede devam ediyor. Kendi ne isterse o olur seninle evlenmek isterse bunada karışmam ama eğer kızıma zarar gelirse, yanında bir dakika duramaz."

"Onu benden almanıza izin vermem. Ona zarar gelmesine hiç izin vermem."

"Umarım öyle olur. Kızım sen ne istiyosun iyice düşün, her zaman arkandayım."

Şuan gözlerim dolu dolu babama bakıyodum. O benim herşeyimdi, dediği gibi hiç karışmamıştı yaptıklarma, hatalarımı söylerdi yanlışlarımı düzeltmeye çalışırdı ama ben neye karar verirsem öyle olurdu. Sonucundaysa hep yanımda durmuştu.

Cümlesini bitirip bana bakınca gözlerimi gördü, ve telaşla yanıma geldi. Aynı şekilde Kağan ve annemde gelmişti.

"Kızım noldu iyimisin, neden doldu o güzel gözlerin."

"Kayra, güzelim bi yerinmi acıyor, iyimisin?"

"Siz duygusuzmusunuz yaa o kadar şey söylediniz duygulandı kız, anlasanıza."

Babamın ve Kağan'ın gözlerinde bariz bi rahatlama oluştu. Kağan biraz uzaklaşırken babam bana sırıtarak bakıyodu ve yakışıklıca. Evet babam yaşına rağmen gayet yakışıklıydı. Annemde çok güzel bi kadındı eee bende tabiki onlara çekmiştim. Övünmek gibi olsun ama bende çok güzelimdir.

"Sen nasıl benim kızımsın ya her şeye böyle doldurcaksan gözlerini işimiz var. Sil bakıym elalarını. Ağlamak yok."

"Ya baba yaa"

"ya baba yaa"

Babam benim taklidimi yaparken ben kendimi tutamadan gülüyodum. Yeminle ne zaman depresyona giriym desem babam acayip saçma şekillerde beni güldürüp depresyona girmeme izin vermiyordu.

Salonun ortasında çalan telefonla birlikte annem telaşla hiii dedi ve telefonu aldı. Bi telefona bir bize bakıyodu. Onun bu telaşıyla hepimiz endişelenmiştik.

"Yaşar napıcam ben, bu telefonu açmassam tüm mahallenin diline düşerim."

"Zehra ne diyosun sen kim o arıyan. Neden tüm mahallenin diline düşüyomuşsun."

"Necmiye arıyor yaşar,necmiye arıyor. Görmüştür tabiki olanları, ne diycem ben şimdi açsam ayrı dert açmasam ayrı dert."

"Sakin ol güzelim, aç ve daha sonra olayları açıklıyacağını söyle, tamam?"

"Tamam, sessiz olun. "

Annem telefonu açar açmaz necmiye gıcığının sesi geldi. Durmadan konuşuyodu ne dediğini tam duyamasamda mafyator hakkında soru sorduğunu duyabilmiştim. Sorularını bitirip anneme sıra geldiğinde annem babamın dediği gibi sonra anlatıcam dedi ve anında kapattı.

Necmiye teyze her mahallede olan klasik dedikodu makinesi olarak bizim mahallede fazla mesaiyle çalışıyordu. Sabah akşam dedikodu yayıyordu. Ona her ne kadar biraz dinlenmesini bu kadar çalışmamasını kibar! bir dille anlatsamda sonucunda sadece benim yalan haberlerimi yaymıştı.