Love At First Fight

Chapter Twenty Seven

Elisz' POV

 

"Hoy gising!"

"Hmm" yan lang nasagot ko sa nang gigising sa akin.

"Gising na sabi Ma e!" sabi ni Keil.

Dinilat ko ang mata ko at sinamaan siya ng tingin, "Ano bang problema mo?!" sigaw ko.

"May date pa tayo diba!? Tignan mo oh! 7:30 na! 30 minutes na kong naghihintay dito oh. Tulog ka pa diyan!" sabi niya, nanlaki ang mata ko.

Kung 7:30 pa lang. At 7:00 ako nag hihintay kanina, ibig sabihin panaginip lang yung nangyari confession niya sa akin? Tinignan ko ang sarili ko, nasa sala ako. Hindi basag yung mga flower base at malinis pa ang bahay. Umakyat agad ako sa taas.

"Hoy saan ka pupunta?!" sigaw ni Keil at sinundan ako.

Sinilip ko sa terrace ko yung baba nito, walang patungan na nakakapag paangat. "WAAAAAAAH! PANAGINIP LANG YON?! WAAAAAAAAAAAAAAAAAH!"

"Aray!" sabi niya at bigla niya kong pinitik sa ilong, nakatakip pa ang isa niyang kamay sa tenga niya.

"Ouch." Sabi ko at hinimas ang matangos kong ilong.

"Anong panaginip lang ba pinagsasabi mo dyan?" sabi niya sakin.

"Wala ka na don! Tara na nga!" hinatak ko siya pababa—papunta sa kotse niya.

"Hoy, ano ba. Ang bilis mo maglakad." Tinulak ko siya sa driver seat at binalibag ang pinto.

Sumakay na agad ako sa tabi niya at tinignan ko siyang nakangisi. "Wow, thanks. Ngayon ko lang pala nalaman na may pagkagentlewoman ka." Sabi niya sabay kindat, niroll ko na lang ang eyes kong pretty.

"Mag drive ka na lang, yan naman trabaho mo e." sabi ko habang nakaharap sa bintana.

"Yes boss!" sabi niya ng natatawa at pinaandar na ang sasakyan.

**

"Ang ganda ba?" sabi niya sakin.

Dinala niya ko sa garden na puro butterfly. May harang sa taas kaya hindi makakalabas ang mga ito, may table for two na napapaligiran ng mga candles. At puno ng bulaklak ang sahig, maliban sa red carpet na tinutungtongan ko.