GÜÇ

LARA

                       
                           2. BÖLÜM

Selam! Nasılsınız? Ben iyiyim. Arkadaşlar bölüm atamadım uzun süredir. Bunun için üzgünüm.
Bu arada hikâyeyi beğenirseniz 💫 basın. Hikaye arası yorumda yapmayı unutmayın. İyi okumalar:)🙃

Hatırlatma:Sonra kapı çalındı ben kapıyı açmak için ayağa kalktım ve Alice aniden kalkarak koştu ve kapıyı sadece onun görebileceği kadar açtı.
Sonra ise kapıyı kapatarak çıktı. Noluyor? Tenefüs bitmiş olamaz daha zaman vardı?

》▪︎《》▪︎》《》▪︎》《》▪︎》《》《

Merakıma yenik düştüm ve Alice'yi takip etmek için kapıyı açtım anında odaya bir kız girdi. Kız biraz kızgın bakıyordu ve Alice'nin kolundan tutuyordu. Sertçe. Onu çekip yatağa oturttu. Bu kızda kimdi? Ben öylece bakarken kız beni gördü ve şaşkınca bir Alice'ye bir bana baktı. Sanırım içeri girdiğinde beni görmemişti. Sonra da Alice'in yanına oturdu. Benden ve Alice'den biraz büyüktü. Uzun süre öylece kaldık.
"Ee...şey Luna bu benim ablam Lara. O şey... beni ziyarete gelmiş ve-" dedi ve Lara sözünü böldü

"Bu sabah olanları gördüm ve kardeşime öyle bağaramassın tamam mı?!" Dedi sertçe
Ben sadece kızgındım ama!
Beni biri yine sinirlendirdi ve konuşmak için ağzımı açmıştım ki- dur,dur,dur neden bugün herkes beni sinirlendiriyor?! Ahh inanamıyorum sakin olmalıydım ve ağızımı geri kapattım sonra bende yatağıma oturdum ve sakince

"Bak üzgünüm kızgın olduğum için bağarmıştım ve hatamı anladım, özür diledim tamam mı?" Dedim sakince, Lara ise

"Oldu! her kızgın olan gelsin bağarsın sonra özür dilesin!?"dedi sinirlice ben tam konuşacakken Lara odadan kızgınca çıktı ben ve Alice tek kaldık.

"Şey...üzgünüm ablam biraz korumacı şeyden beri...Ben onunla konuşurum merak etme."dedi Alice.

"Sorun değil." dedim ve zil çaldı. Halam tenefüslerin bu kadar uzun olduğunu söylememişti.

Yazardan:
Lara zil sesini duyunca çalışma sahasına doğru yürümeye başladı.
İlerlerken geçmişte ailesiyle geçirdiği zamanları düşünüyordu. Ailesini kaybetmişti. Ailesi hakkında tek bildiği ailesinin savaşta öldüğüydü. Çalışma sahasına vardığında ısınmaya başladı. Lara okulda okumuyordu. O sadece çalışıyordu. Bu sadece kardeşine bir zarar gelmesini önleyebilmek,onu koruyabilmek için bir bahaneydi...

Lunadan:
Dersler bitti ve okulda boş zamanımız vardı.
Tabi ki de çalışma  sahasına doğru gittim. Onunla aramı düzeltebilirdim belki de. İçerisi bir kaç bölüme ayrılmıştı duvarlarda bir çok renk vardı. Bir yer kılıç, bir yer dövüş,bir yer ok,bir yer deneme savaşları bölümüydü. Lara ok bölümünden dövüş bölümüne geçti ve orada koça bir şeyler diyerek dövüşmeye başladı. Lara'yı izlemeye başladım. Çok iyiydi ama benim kadar değil. Sonra mola verdiler ve su içecekken beni fark etti. Yanıma geldi ve
"Ne yapıyorsun burada?"dedi sakince
"İyi sen"dedim. Biraz sonra bana  "neden burada olduğunu soruyorum. Nasılsın demiyorum." der gibi gözlerini kıstı ve baktı tabi ki de öyle diyordu. Ben de duygusuz bir şekilde Lara'ya bakarak
"Ne yapıyor olucam? Antreman yapanları izliyordum."dedim.
"Sen anlarsın sanki."dedi alayla.
"Evet"dediğimda biraz şaşırdı ve
"Sen ve spor mu? Başaklar spor yapamaz sana kimse söylemedi mi? Başaklar sadece toprak ile konuşarak bir şeyler yaparlar."dedi.
"Ben çok iyi dövüşe bili-"dedim ve sözümü koç böldü
"Lara, gel! Mola bitti,hadi!"dedi. Lara:
"Koç! Burada benim ile dövüşmek isteyen biri var!"diye bağırdı. Sonra şaşkınlığımı gizlemeye çalıştım. Olduğunu sanıyorum ama belki yinede biraz şaşkın görünmüşümdür.
Koç:
"Gelsinde görelim onun marifetlerini."dedi.
"Geliyoruz" dedi Lara
Gerçekten mi? Ben dövüşüceğimi söylememiştim ama yinede dövüşebilirim. İyi dövüşüyorum. Koçun yanına gittik. Sonra koç burcumu sordu ve bende başak dedim.
"Hahah! Sen başak burcu musun? Bir yay burcunu asla yenemezsin."dedi alayla gülerek. Sonra koç mavi bir kalkan oluşturdu ve,
"Gel ve şu kalkanın içine gir. Lara sende gir. Seni yenemez ama yenerse eğer isterse oda bizimle sahada çalışabilir. Ama muhtemelen yenemez."dedi. Sonunda sesini kıstı ama yanında durduğumdan dolayı duydum ve beni yapamayacağıma inandırmaya çalıştı tabi ki yapıcam-sanırım?
■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□
"Başla dediğimde başlayın unutmayın ki dövüş var güç kullanma var bir tek öldürmek yok düzeltilebilen sihirler kullanın. "dedi. Ben güç kullanamıyordum ama yinede dövüşürüm en azından. İçeri girdik ve koç "Başla!" diye bağırdı anında güç topunun içine girdiğimiz açık kısmı kapandı.
Lara üzerime doğru koştu ve sihirle bir ok ve yay çıkardı sonra bana doğru fırlattı. Gücü bir ok çıkartarak okların içine güç eklemekti ve fırlatınca okun ucu kime değerse o güç ile vurulup yaralanıyordu. Eğer ölümcül büyü ise ölüyordu. Bende yana kaydım. Lara yere indi ve okta yere saplanarak kayboldu ardından yerde bir yarık açıldı ve kapandı demek ki geçici olarak beni ortadan ikiye ayıracakmış. Uzun süredir dövüş devam ediyordu.
O hep güç kullanıyordu ama ben güç kullanamadığımdan yapamıyordum. Ve bu yüzdende dövüş kullanıyordum ama onuda yapamıyordum çünkü sihir kullandığından ona yaklaşamıyordum.
         Sanırım artık birşey yapmalıydım. Buldum sanırım... hiç birşey yapamam! Kaç Luna,kaç...

"Luna sen sihir kullanamıyor musun?"dedi Lara alayla. Herkes benimle alay ediyordu. Koç bile!
"Yaparım istersem ama sana zarar gelir diye yapmıyorum." dedim ama daha ona değil hiç birşeye zarar gelmezdi ve güç kullanmayı da bilmiyordum.

" Luna istersen çık. Başaksın ya zor olmalı,bir yaya karşı..." dedi koç  beni vazgeçirmek için.

"Ha-hayır ben i-iyiyim" dedim Lara'nın büyülü oklarından kaçarken.
Sonra bana doğru gelirken bir ok attı. Ok yüzüme doğru geldi ve birden kolumla yüzümü koruma hamlesi yaptım. Tabi ki refleks olarak oldu ve okun koluma çarptığında iki tarafa doğru bölündüğünü gördüm. Şaşırdığımı söylemeliyim yani n-nasıl oldu!
   "N-ne nasıl olur!" dedi koç eliyle kafasının arkasını kaşıyarak.
  Mavi yuvarlak açıldıve içeri koçun yardımcısı girdi. Sonra oku inceledi ve
"B-bu ok çok güçlü bir sihir ile hiçbir burçta olmayan bir güç ile!"dedi
Ben şaşkın gözler ile bir oka bir Lara'ya baktım. Lara ise bir bana bir oka baktı şaşkın gözlerle. O sırada halam
"Bütün öğrenciler odalarına uyku saati gelmiştir" dedi. Ben odama doğru gittim Alice'den öğrendiklerimi yaparak 'Magic' dedim ve kapılar geldi. Elimi kapıdaki elim için oyulmuş yere koyarak kapıyı açtım. Giysi odasına girerek mavi ve beyaz renklerin olduğu bulutlu bir gökyüzü gibi görünen pijamamı giydim ve yatağa atladım. Pek uykum olmasada gözlerimi kapadım ve bu gün olanları düşündüm.

Yazardan:
   Mary Luna'nın ne yaptığını merak ederken aynı zamanda okuldaki kameraları izliyordu. Sihirli kameralar havada uçuyor ve tüm okulun farklı köşelerini Mary'nin görmesini sağlıyorlardı. Kameralardan biri dikkatini çekince Luna'yı gördü ve anlamıştı ki Luna sihir yapmıştı. Bu normal bir şeydi belkide ama başka bir şey daha anlaşılmıştı. O yaşıyordu...

En merak edilecek bölümde bıraktım.
Nasıldı beğendiniz mi?
Peki bir soru veya düşünceniz varsa yazabilirsiniz. Şimdilik görüşürüz.💟