uykucu ||| Texting

15

Büyük bir gürültüden sonra odadan zorla dışarı çıkarılmıştım. Ya benim bu salak abim kapıyı açmasam kapıyı kıracaktı. Gerizekalı ya! aptal bu benim abim olamaz, bence annemler Ulaşı belediyenin çöp konteynırının yanında buldularda bize söylemiyorlar. Bekle lan ben bunu şimdi Ulaşa söyleyeyimde kudursun, kuduz köpek!

Tuna'nın toz aldığı yeri kuruladım hemen ve
Ulaşa döndüm. Sen görürsün şimdi ebeni Ulaş bey! kudurtacam seni kudurtacam.

"Ulaş! varya annemler seni belediyenin çöp konteynırının yanında buldular söylemiyorlar haberin olsun! ama bana söylediler."

Ulaş kaşlarını çatarak bana baktı.

"Saçma salak konuşma be!"

Kaşlarımı çattım bende.

"Yoo doğruları söylüyor üveysin sen üvey!"

Ulaş sinirle,

"lan!"

Evet ben şuan acayip kaşındığım için Ulaşı çıldırtacak o cümlemi kurdum.

"Şişt! havlama lan! kuduz köpek!"

Ulaş şaşkınlıkla bana baktı sonra bu şaşkınlığı sinire döndü kıpkırmızı oldu lan çocuk.

"SİMLA! DELİRTME BENİ GELİRİM ORAYA!"

Şuan korkudan altıma sıçmamak için savaşıyordum ama Ulaşa bu fırsatı vermicem tabikide umursamaz bi tavırla,

"Gelsene hadi."

Diğerlerinin gözleri kocaman açıldı. Işık sessizce

"Simla sen delirdin mi?! kendine gel kavga edeceksiniz bak!"

Işığa baktım ve omuz silktim. Ulaş bana doğru bir adım attı.

"Gelirim bak."

Dedi sakince yine omuz silktim ve Ulaşa arkamı döndüm. Koltuğun yastıklarını düzeltirken kafama bir şey geldi.

o neydi lan!

Önüme yastık düştü. Şimdi anladım Ulaş ayısı yaptı bunu, elimle kafamı tuttum ve yavaşça arkamı döndüm. Ulaş şerefsizi sırıtıyordu tabikide.

Gözlerimi kıstım, kaşlarımı çattım. Tam uçuşa hazırlanırken. Lavin bağırdı.

"Çabuk Simlayı tuttun Ulaş abinin üstüne atlayacak yoksa!"

Dediği anda zaten o sırada ben koşmaya başlamıştım bile. Önüme Tuna çıktı tam yanından geçecekken beni belimden tuttu ve uzaklaştırmaya başladı.

"Ya Tuna! bırak be beni parçalayacam seni hem uyutmuyorsun hemde kafama yastık atıyorsun! Götümün kenarı!"

Tuna gülerek.

"Kızım bi dur çırpınma! gece uyursun bugün parti var uykuc-"

Sözünü yarıda kesti ve donup kaldı. Kaşlarımı çattım.

"Ne?"

Elini ensesine götürdü.

"Şey diyorum partiden sonra uyursun yani."

Kaşlarımı daha çok çattım. Neden telaş yapmıştı ki? düşüncelerimi yarıda kesip belli etmemek için Tunaya gülümsedim.

"Aynen ya haklısın. Hadi işimize devam edelim."

Tunada bana gülümsedi ve toz almaya devam etti. Tunaya baktım sonra Ateşe ve sonra Umuta. Anonim üçünden birisiydi hissediyordum. Ama Umut olamaz çünkü Umutla Işığın bir geçmişi var. Onlar eskiden sevgili gibi bir şey oldular ama sonra Işık ben yapamıyorum diyerek ayrıldı ve sanki bunlar hiç yaşanmamamış gibi davranmak istediler ve arkadaşlıklarına devam ettiler. Nisalarda bizde bunu biliyorduk ama kimse dile getirmiyordu. Çünkü ikiside birbirlerine karşı hala hisleri vardı bunu herkes biliyordu. Şaşırdınız değil mi? bunların hepsi dokuzuncu sınıfta oldu bu arada.