Who kissed me?

eleven

Who kissed me?

Taennie

💋

  Uyandığımda dün üstümde olan yorgunluktan eser kalmadığını fark etmiş ve sevinmiştim. Gerçekten depresyona girecek havamda hissetmiyordum bu yüzden de kendimi biraz zorlamam gerekiyordu.

Saate baktığımda daha yeni on olmuştu. Çok geç olmadan kahvaltı etmek için kalktım ama ne yesem bilememiştim. Günlük sabah runutinimi halledip mutfağa geçtim. Bir kaç dolap açıp kapattıktan sonra sadece kahve içmeye karar vererek bardağı kahve makinasının altına koydum. Telefonuma gelen bildirimleri kontrol edip Jisoo'ya iyi olduğumu belli etmek adına bir günaydın mesajı attım ve kahvemi alıp dizime kaldığım yerden devam ettim.

Okula biraz boşvermiştim ama zaten fazla devamlı bir öğrenciydim ve hayatımda çoğu zaman böyle radikal şeyler olmuyordu o yüzden kendime biraz izin verdim de diyebilirdik.

Dizinin çok heyecanlı bir yerinde kapı çaldığı için küfür ede ede diziyi durdurup kapıyı açmaya gittim. Sinirli olduğum için ne delikten kim olduğuna bakmak aklıma gelmişti ne de 'kim o' demek, şimdi karşımda bi anda Taehyung'u görünce dumura uğramış bir şekilde ona bakıyordum.

Taehyung içeri girdiği gibi elini boynuma atıp beni kendine çekmiş ve dudaklarıma yapışmıştı. O dudaklarımı yavaş yavaş emerken ben şokta olduğum için dümdüz bir şekilde duruyordum. Taehyung bir süre geri çekilip yüzüme baktığında dayanamayıp elimi yavaşça ensesindeki saçlara götürüp tırnaklarımı cilve yaparcasına boynuna sürttüm. Dudağında oluşan belli belirsiz sırıtışla tekrar dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Ağzımı aralayıp dilinin içeri sızmasına izin verdim. Şu an Taehyung beni duvara yaslamamış olsaydı yüksek ihtimalle düşerdim. Yine de diger elimi de koluna götürüp sıkıca tutundum. Az önce kahve içerek dizi izlerken saniyeler içinde nasıl bu duruma geldiğimi kavrayamadan Taehyung bi elini belime indirip açıkta kalan yerleri okşadığında nefessiz kaldığımı hissettim. Bu an sonsuza kadar sürsün istesem de kolundaki elimle Taehyung'u biraz itip dudaklarınızın ayrılmasını sağladım.

İkimizin hızlı nefes sesleri evin içini dolduruyordu. Başımı bir süre Taehyung'un omzuna koyup dinlendim. Sonrasında Taehyung biraz geri çekilmiş bende sesim içime kaçmışcasına onu içeri davet etmiştim. O ise bıyık altından bu halime gülüyordu.

Yanaklarıma hücum eden kanla koltuğa oturup olduğum yerde büzüştüm ve boğuk bir sesle konuştum. "Ee ne için gelmiştin?" Taehyung ciddi kalmaya çalışarak sesini düzeltti ve parmağıyla beni göstererek "Bunun için gelmiştim ben." Göz devirdim. "Taehyung seni hâlâ affetmedim farkında mısın?"

"Jennie ben liseden beri asla kabul etmesem, edemesem de seni hep kıskanıyordum. Bunun sebebini yakın arkadaş olmamıza bağlayıp kendimi avutuyordum ama daha yeni yeni kabul edebiliyorum gerçekten seni sevdiğimi."

Sakin bir şekilde onu dinlemeye devam ettim.

"O gün, biz aslında Joy'la mekândan çıkmıştık. Sonra ben Joy'u tam öpmek üzereyken benden ayrıldığını ve seni sevdiğimi fark ettiğini söyledi. Daha kendime açık açık söylemediğim bir şey yüzüme dank diye söylenince şoka girdim."

Tam ağzımı açıp bir şey söyleyecekken beni durdurdu.

"Yani diyeceğim o ki o gün seni sarhoşken öpmem doğru değildi ama Jennie seni seviyorum ve çok özür dilerim."

Gülümsedim ve dolmuş gözlerimi silip Taehyung'un yanına oturdum. Yani pek yanı değil de dibi de diyebiliriz. "Tamam sözde affettim ama biraz daha sündürmeye hakkım vardır diye düşünüyorum." Başıyla beni onaylayıp kollarıyla beni sardı.

Gülümsememe engel olamayarak kafasını kendime göre eğdim ve dudağına minik öpücükler kondurdum.

"Bende seni seviyorum Taehyung."

🧚🏻‍♀️

Hadi yapmiyom bu bolum final bi bolum daha yazcam 💅🏻