Untold Feelings "Greek Version"

Τέλος;

"Αν είμαστε δύο μισά από διαφορετικές καρδιές, θα μπορούσαμε να ενωθούμε σχηματίζοντας μία καινούργια;"

Αν ήμουν μπερδεμένος με την όλη κατάσταση, τώρα δεν ξέρω πως θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το κουβάρι που βρίσκεται στο μυαλό μου. Τα λόγια της Jade με επηρέασαν στο ελάχιστο όσο αφορά το τι έχει γίνει παλιά. Είμαι απόλυτα βέβαιος για αυτήν την κατάσταση. Τον ξέρω καλά το Kyle και ξέρω ότι αυτό το βλέμμα που είχε όταν του είπα ότι έμαθα τι είχαν κάνει  ήταν ένοχο. Τι γίνεται όμως με εκείνη; Γιατί πρέπει να με νοιάζει το αν ήταν μπλεγμένη; Ούτως ή άλλως όταν το ξεκίνησα όλο αυτό δεν με ενδιέφερε καν το τι σχέση είχε με την όλη ιστορία. Γιατί τώρα ψάχνω τρόπους για να σταματήσω; «Ίσως γιατί πλέον νοιάζεσαι περισσότερο για εκείνη από ότι για την χαζή σου εκδίκηση». Γαμημένο υποσυνείδητο. Πρέπει να ανακατεύεσαι  παντού. Και ας πούμε πως δεν προχωράω στο σχέδιο..τι κάνω μετά; Πως θα εκδικηθώ τους άλλους; Άλλωστε ποτέ δεν θα μπορούσα να είμαι μαζί της και να τους έτρωγα στην μούρη. Μπορεί να έχω αμφιβολίες αλλά ευτυχώς δεν έχω άλλη επιλογή. Ευτυχώς όμως έτσι;

***

Δεν ήξερα σε ποια από τις δύο κολλητές μου έπρεπε να πω πρώτα τα νέα. Είμαι σίγουρη όμως πως και οι δύο θα ξετρελαίνονταν. Ειλικρινά πρώτη φορά νιώθω τόσο χαρούμενη. Βασικά όσο περίεργο και αν ακούγεται είμαι ανακουφισμένη. Ναι δεν είμαι από τα κορίτσια που θα έκαναν κάτι με τον καθένα αλλά θα έλεγα ψέματα αν έλεγα πως δεν ζήλευα λίγο όταν έβλεπα όλο τον κόσμο γύρω μου για να μην πω ακόμα και τις φίλες μου να γίνονται ζευγάρια, να ερωτεύονται και να χωρίζουν, και όμως και να χωρίζουν. Ο έρωτας είναι ένας κύκλος. Ένας κύκλος που μπορεί να είναι μεγάλης διάρκειας ή μικρής. Πάντα έχει μία αρχή, μία ιστορία και ένα τέλος. Όμως είχα πάρει την απόφαση να μην γίνω ένα από αυτά τα κορίτσια που θα χρησιμοποιούσαν τα αγόρια που τους έδειχναν ενδιαφέρον μόνο και μόνο για να ξεπεράσουν κάποιον άλλον. Είχα μάθει ότι ακόμα και όταν πληγώνεσαι μαθαίνεις πράγματα και εγώ έμαθα να μην εκδικούμαι κάποιον άλλο μόνο και μόνο γιατί είχα την δικαιολογία πως κάποιος άνθρωπος με έχει πληγώσει. Είναι γελοίο πιστεύω. Άνθρωποι κάνουν σχέσεις έχοντας στον μυαλό τους κάποιον άλλον, γνωρίζοντας πως αν αυτός ο άνθρωπος επέστρεφε, θα άφηναν τον άλλον στα κρύα του λουτρού. Ωραία λογική. Πιστεύω πως ο αληθινός έρωτας ή έστω μία αξιόπιστη σχέση θα σε κάνει να ξεχάσεις ότι έχει παιχτεί στο παρελθόν και θα σε κάνει να σκέφτεσαι μόνο αυτόν που είσαι μαζί του. Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία ανήκει ο Flynn, αλλά ξέρω πως με κάνει να ξεχνιέμαι όταν είμαι μαζί του και..και να επικεντρώνομαι μόνο σε εκείνον. Κοκκινίζω και μόνο στην σκέψη του φιλιού μας νωρίτερα. Εκείνου στο Holland Park. Ένιωθα λες και κάποιος μου έπαιρνε όλη μου την ενέργεια και όμως δεν ένιωθα κουρασμένη. Ένιωθα διψασμένη. Σαν να ήθελα και άλλο. Ξέρω.. ακούγεται γελοίο και ίσως είναι, αλλά όλοι κάποια στιγμή όταν ερωτεύονται νιώθουν αυτό το συναίσθημα. Να μην χορταίνεις τον άλλον και να νιώθεις μία ανεξήγητη ανάγκη να είσαι μαζί του. Χριστέ μου πια, μάγια μου έχει κάνει αυτό ο άνθρωπος; Όσο για την ανακούφιση, ναι νιώθω ανακουφισμένη που πλέον αρχίζω να προχωράω και που επιτέλους δεν χρειάζεται ο κόσμος μου να περιστρέφεται γύρω από ερωτηματικά και γιατί του παρελθόντος. Πλέον νιώθω ανακουφισμένη που μπορώ να έχω μία ευκαιρία στην ζωή μου. Αρκετά με τις σκέψεις όμως.. Καιρός να αναγγείλω νέα. Χμμ.. ας είμαι δίκαιη. Θα στείλω μήνυμα στην Jade για να μην την ενοχλήσω και ύστερα θα πάρω την Beth για να μιλήσουμε. Δίκαιο έτσι; Άλλωστε όταν είναι η Jade θα με πάρει τηλέφωνο για λεπτομέρειες, κάτι που θα γίνει....χμ σύντομα.?! Χαχα την ξέρω την κολλητή μου αρκετά ώστε να ξέρω πως δεν θα περάσει πολύ μέχρι να με βομβαρδίσει με ερωτήσεις. Άλλωστε για αυτό δεν είναι οι κολλητές.?! Αφού έστειλα το μήνυμα στην Jade, πήρα τηλέφωνο την Beth και της είπα τα νέα. Αφού με ξεκούφανε με ένα μεγάλο «επιτέλους» άρχισα να της λέω αναλυτικά τι έγινε. Για κάποιο περίεργο λόγο όμως όταν το κλείσαμε ένιωσα σαν κάποιον να έχω ξεχάσει. Σαν να έπρεπε να το πω σε κάποιο σημαντικό άτομο που δεν μου ερχόταν. Άρχιζα να σκέφτομαι ποιον θα μπορούσα να έχω ξεχάσει και το χέρι μου ασυναίσθητα άρχιζε να παίζει με το κολιέ μου. Και τότε μου ήρθε. Πως μπόρεσα να το ξεχάσω; Αμέσως πήρα τα πράγματα μου και έφυγα από το σπίτι, κατευθυνόμενη σε ένα από τα λιγότερα αγαπημένα μου μέρη στην πόλη.