Δεν είναι περίεργο πως ένα μικρό μήνυμα μπορεί να μας επηρεάσει τόσο καταλυτικά;Πως ενώ έχουμε την ψευδαίσθηση πως όλα είναι καλά,ένα μήνυμα μπορεί να έρθει σαν κεραυνός και να τα κάψει όλα;Κοιτάω το ρολόι του κινητού μου.Τρεις η ώρα τα ξημερώματα.Γαμώτο.Πάλι δεν θα κοιμηθώ σήμερα.Και όλα αυτά εξαιτίας του.Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μου το κάνει αυτό.Διάολε πάνε σχεδόν 2 χρόνια που η ιστορία μεταξύ μας έχει τελειώσει και όμως αυτός ακόμα επιμένει.Επιμένει με ένα διεστραμμένο τρόπο.Εμφανίζεται μερικές μέρες,ίσα-ίσα για να φέρει τα πάνω-κάτω στην ζωή μου και ύστερα να εξαφανιστεί.Πάντα με έκανε να ελπίζω πως τελικά θα είχαμε ένα διαφορετικό τέλος.Και όμως πάντα το ίδιο.Μέχρι που ελπίδα για έρωτα κατέληξε πλέον σε ελπίδα για φιλία και τώρα έχει καταλήξει σε ελπίδα να εξαφανιστεί για πάντα.Τον σιχένομαι που έχει τόση επιρροή πάνω μου.Βαρέθηκα αυτά τα ηλίθια πισωγυρίσματα του.Κάθε φορά φροντίζει να μου υπενθυμίζει πως δεν ήμασταν καλός συνδυασμός σε κανένα επίπεδο και όμως μετά από λίγο καιρό ξαναεμφανίζεται.Το έχει δει παιχνίδι και είμαι βέβαιη για αυτό.Και πάντα πέφτω στην παγίδα.Έχω ένα αδύναμο σημείο και πάντα το χρησιμοποιεί.Όμως όχι αυτή την φορά.Δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να φτάσει σε αυτό το σημείο.Σκούπισα τα δάκρυα που έφευγαν από τα μάτια μου εδώ και ώρα.Δεν θα τον άφηνα να μπει στην ζωή μου πάλι.Όχι τώρα που τα πράγματα αρχίζουν να φτιάχνουν κάπως.Και κάπως έτσι αποφασισμένη για το τι θα κάνω ανάγκασα τον εαυτό μου να πέσει για ύπνο.Και παρά τις διαμαρτυρίες της καρδιάς μου,που κόντευε να πετάξει έξω από το στήθος μου από την ταραχή,μετά από μία ώρα ένιωσα τον ύπνο να με παρασύρει στα δεσμά του.
**********************************
“Hey,how ya doin'?Sorry you can't get through…
Why don't you leave your name and your number?
I will get back to you….”
Άπλωσα το χέρι μου μη έχοντας ανοίξει ακόμα τα μάτια μου προς το κομοδίνο και αφού προσπάθησα να ανιχνεύω το τηλέφωνο μου,μόλις το βρήκα το έβαλα στο αυτί μου μην έχοντας ιδέα ποιος είναι.
“Ναι..?”Απάντησα με μία αχνή φωνή που εύκολα θα καταλάβαινε κανείς πως ήταν από τον ύπνο.
“Σε ξύπνησα?Χίλια συγνώμη ρε,δεν το ήθελααα.”Moυ είπε η οικεία φωνή της Beth.
“Δεν πειράζει ρε,τι ώρα είναι άλλωστε?”την ρώτησα καθώς έτριβα τα μάτια μου για να ξυπνήσω.
“11 και μισή.”
“Σοβαρά;Και καλά εσύ πως και είσαι ξύπνια τόοοσο νωρίς;”Της είπα και τόνισα το “τόσο” για να καταλάβει την ειρωνική έμφαση μου.
ESTÁS LEYENDO
Untold Feelings "Greek Version"
Novela JuvenilΠερίεργο πράγμα το παρελθόν.Εκεί που νομίζεις πως το έχεις ξεπεράσει και πως είσαι έτοιμος να προχωρήσεις,εκείνο με ένα παιχνίδι που ούτε φαντάζεσαι πως είσαι πιόνι του,ξαναεμφανίζεται μπροστά σου.Στην ζωή όμως δεν είμαστε μόνο πιόνια της μοίρας.Έχο...
