2. Bölüm

365 18 25
                                    

Sınıftaydık herkesle teker teker tanıştım. Bir kişi dışında. O sessiz çocuk, hemen yanına gittim. Bana doğru döndü. Omo! Cidden çok yakışıklı!

"Selam ben Yn, sen?"

"..."

"Hey? Sana diyorum"

"..."

"Boşuna deneme o sessiz bi çocuk. Kimseyle konuşmaz."

Felix'le bi plan yaptık. O çocukla arkadaş olucam! Yanına oturdum ve tekrar konuştum.

"Hey, ben diğerleri gibi değilim. Seni yargılamam, benimde çok sorunum var ve bende normalde senin gibiyim. Seni iyi anlarım, hadi tanışalım Juseyoo! (Lütfenn)"

"Off, tamam başla. Ama dalga geçmiceğine söz ver!"

"Söz, hatta Yemin!"

"Peki. Ben Jungkook, Jeon Jungkook."

"Bende Yn, Jang Yn. Memnun oldum"

"Bende."

"Peki, bana sorununu anlatmak ister misin? Psikolog olucam, iyi bi dinleyiciyim."

"Peki, ama bak yemin ettin!"

"Evet, hatta tekrar yemin ederim."

"Huh, ilk defa birine anlatıcam."

Bunu demesi beni mutlu etmişti, güvendiğini hissetmek çok güzel bir his!

"Ben, babamın annemi t-tecavüz etmesi sonucu dünyaya g-gelmişim. Babam bizi o-orda bırakıp gitmiş. An-nem beni i-istemediği için sürekli ş-şiddet uygulardı. Birgün dayanamadım ve evden ka-kaçtım s-sonra Busan'dan, Seoul'e, yani buraya geldim. Buraya geldiğimde deha 9 ya-yaşındaydım. Beni biri b-buldu ve bana abim gibi ilgi gösterdi, sonrada beni evlatlık aldı. Adı Jin, Kim SeokJin. Ne zaman arkadaş edinmeye çalışsam benle d-dalga geçip d-dışlarlardı. ama şuan sadece sen varsın."

O ağlıyordu, her kelimede biraz daha zorlanıyordu. Hani derler ya, boğazıma bir yumru oturdu, konuşmakta zorlanıyorum diye. İşte şuan tamda o haldeydi, ben, ben hiç bi şekilde konuşamadım. Neler yaşamış ya? Bişey demeden sarıldım, sadece sarıldım. Kokusu büyüleyici derecede mükemmeldi, aynı hafif bi erkek parfümü ve vanilya'nın birleşimi gibi.

"Ağla, dök içini. Benden sır çıkmaz, güven bana."

Daha fazla dayanamadı ve oda belime sarılıp omzumda ağlamaya başladı. Allahtan sınıfta tekiz. Sanırım şuanda benim sorunumu anlatmamı bekliyor.

"Sende anlat."

"Tamam ama sınıfta olmaz, rahatça ağlayabileceğim bi yere gidelim lütfen.."

"Peki, okulun bodrum katı her zaman boş. Hadi gidelim."

Klostrofobim var ama pek uzun kalmayacağız ondan sıkıntı yok. Bodruma indik. Ve bende anlatmaya başladım.

"Sende söz ver lütfen"

"Söz, arkadaş sözü"

Bunu derken tebessüm etmişti. Tavşan dişli! Ay çok tatlı..

Sessiz Çocuk//JJKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin