သစ္စာဆူး၍ရူးရသည် အပိုင်း(7)
...ဂျီမင်း ငါ့က်ိုစိတ်ဆိုးနေတာလား...
...ငါက ဘာလို့မင်းကို စိတ်ဆိုးရမှာလဲ...
...မင်းတို့မှ ငါ့ကို စကားမပြောကြတာ...
...သူတို့ မပြောလို့ ငါမပြောတာလေ...
...အာ့ဆိုသူတို့တစ်သက်လုံးမခေါ်ရင် မင်းလဲ မခေါ်တော့ဘူး ပေါ့...
...မခေါ်လို့ရမလားကွာ ငါ့မှာ မင်းတစ်မျက်နှာနဲ့နေ နေရတာ...
...ပြောတာပဲ စောစောက တော့ ငါ့ကိုလှည့်တောင်မကြည့်ဘူး...
...နေပါဥိး မင်းကရော ဘာလို့ သူများအင်းကျီပေးဝတ်တာကို ငြင်းရလဲ...
...မင်း သူများအင်းကျီဝတ်မှာ ငါမကြိုက်လို့...
...ဘာဖြစ်လို့ မကြိုက်တာလဲ သူများက ကူညီတာလေ...
...ကူညီတာလေးတစ်ခုနဲ့ အခု အဲ့အကိုတွေနဲ့ ခင်သွားပြီမဟုတ်လား...
...အင်းလေ ပျော်ဖို့မကောင်းဘူးလား...
...ငါပျော်တော့ပျော်တယ် ဒါပေမဲ့ ငါ့သူငယ်ချင်းတွေ ငါ့ထက် အဲ့အကိုတွေကို ပိုခင်သွားမှာ ငါစိုးရိမ်လို့...
...မင်းကလဲ ကလေးဆန်လိုက်တာမင်းမှတ်ထားရမှာက ငါရဲ့ ပထမဥိးဆုံး သူငယ်ချင်းကမင်းပဲ ငါအချစ်ဆုံးပေါ့...
...ဟုတ်လို့လား...
...ဟုတ်တာပေါ့...
တကယ်တော့ဂျောင်ကုရာ ငါက မင်းက်ို ခင်တာထက်ပိုနေတာပါ မင်းရဲ့အဖြူရောင်စိတ်လေးကို ငါကအေရာင်စိုးချင်နေတဲ့သူပါ ဒါပေမဲ့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး
...ဂျီမင်း မနက်ကျရင်ကောသွားဥိးမှာလား...
...အင်းသွားမယ် လေ ကိုဂျင်းတုံးက ငါးပေါင်းလုပ်ကျွေးမှာတဲ့...
...အင်းပါ...
...
နောက်တစ်နေ့မိုးလင်းတော့ ထယ်တစ်ယောက်
အစောကြိး ရောက်ချလာပြီ
...ဂျောင်ကု ရေ ယုန်ပေါက်ရေ...
...ဘာလဲ ကွာ မိုးတောင်မလင်းသေးဘူး...
...ငါမင်းကိုပြောထားတယ်လေ မင်းမေ့နေတာလား...
...မမေ့ပါဘူးကွာ...
