သစ္စာဆူး၍ရူးရသည် အပိုင်း(10)
ဂျီသည် ရောင်စုံ ပန်းခင်း ကမ္ဘာ ထဲမှာ ပြေးလွားဆော့ကစားနေသည်
...ဂျီ ဒီပန်းလေးကိုမွေးကြည့်ပါဥိး...
...အင်း...
...မျက်စိမှိတ်ထား...
...ဘာလို့လဲ...
...မျက်စိမှိတ်ထားပြိးနမ်းကြည့်...
...အင်း...
ဂျီလဲ မျက်စိမှိတ်ထား လိုက်ပြိး
...ဘယ်မှာလဲ ဂျွန်ရဲ့...
...အရှေ့နဲနဲလေးတိုးလာ အင်းဟုတ်ပြီ နဲနဲ ထပ်တိုး...
ဂျီလဲ ဘာပန်းများလဲဆိုပြိး သိချင်လို့ရှေ့တိုးတိုးသွားတော့ ထိတွေ့မိတဲ့အရာသည် ပန်းမဟုတ် အိအိနွေးနွေးလေးဖြစ်နေတဲ့အရာထို့နောက် ဝင်သက်ထွက်သက် လေနှင့်အတူ မျက်စိဖွင့်ကြည့်မိတော့...ဟင်...
ဂျောင်ကုရဲ့ နူပ်ခမ်းဖြစ်နေသည်
...ဟာ အကျင့်ပုတ်လိုက်တာ...
...ဂျီမင်း ဂျီမင်း...
...သား သားဂျီ...
မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ မားနဲ့ ဂျောင်ကုက ဂျီကို စိတ်ပူစွာနဲ့ကြည့်နေသည် ဘေးမှာလဲ ဆရာဝန်တစ်ယောက်
ဒါဆိုစောစောက ဟာက အိမ်မက်ကြိးလား
ဂျီလဲ
ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်မှန်းမသိတော့ကုတင်ပေါ်ကပြေးဆင်းကာ ထွက်လာလိုက်တော့သည်
...ဂျီ ဘယ်သွားမို့လဲ ဂျီ...
အနောက်ကနေ အလောတကြိး ပြေးလိုက်ဖို့ပြင်နေတဲ့သားကို ဆွဲကာ
...သားစိတ်အေးအေးထားပါ အမေသိတာမို့လို့ သူ့ကို ခနလောက်လွတ်ထားပေးလိုက်ပါ ...
...သူဘယ်သွားလဲ မသိပဲနဲ့မားကလဲ...
...သား ဆရာဝန် ကို အရင်သွား ပို့ကြရအောင်...
ကျနော်လဲ ဘာမှမပြောတော့ပဲ ငြိမ်နေလိုက်တော့သည်
.....
ဂျီတကယ်တော့ ရှက်လို့ ထွက်ပြေးလာချင်းဖြစ်သည်
...ဟင် ကျောင်းတောင်ဆင်းလာကြပြီလား ဘယ်နှစ်နာရီ ရှိပီလို့လဲ...
.ခနနေတော့ထယ်နဲ့ ဆော့လဲ ထွက်လာတာတော့
