Suga pov: ჯიმინი წავიდა მისი შეჩერება არც მიცდია უბრალოდ სახლში შევედი,იქ კი მამა ამშვიდებდა ჯინს მე მათთან ახლოს მივედი და ჯინს ვუთხარი.
იუნგი: ჯიმინი სახლში წავიდა.მან თქვა რომ სანამ ქორწილი არ იქნებოდა ამ სახლში არ გადმოვიდა საცხოვრებლად.
avtor pov:
ჯინი ამის გაგონებაზე გაიღიმა და იუნგის გადაეხვია იუნგიც გადაეხვია თავის ახალ მამიკოს რომელიც უკვე ძალიან შეუყვარდა.
jimin pov:
დღეს თავს ცუდად ვგრძნობ ამიტომ სკოლას ვაცდენ. თან ჯინი სახლში არარის გუშინ ნამჯუნთან დარჩა და არავინაა რომ მომიაროს...სახლში არაფერი იყო ამიტომ მაღაზიაში გასვლა მომიწია მაღაზიაში შესვლისას თავბრუ დამეხვა და გული წამივიდა, ვიგრძენი რომ ვიღაცამ დამიჭირა მაგრამ მისი სახე ვერ დავინახე.
avtor pov:
ჯიმინი უცნობმა სავაამტყოფოში წაიყვანა.ჯიმინი ორი საათი იყო უგონოთ მაგრამ უცნობი მას არ მოშორობია გვერდიდან.
jimin pov:
როდესაც გონს მოვედი თავი საშინლად მტკიოდა მაგრამ როცა მივხვდი რომ სავაამტყოფოში ვიყავი და ჩემს გვერდით სრულიად უცხო ომეგას სკამზე ეძინა.
avtor pov:
ჯიმინმა ცოტახნის შემდეგ გააღვიძა ომეგა. ომეგა ეგრევე ექიმთან გავიდა რომ მოეყვანა.ომეგას თან ერთად ექიმიც შემოვიდა და ჯიმინს უთხრა რომ დაავადება სჭირს სახელად
"ლეიკემია" (ეს არის სისხლია გათეთრება) ჯიმინი გაოცებული დარჩარ ამ ანალიზით იცოდა რომ ადვილად არ იკურნებოდა და შეიძლება მომკვდარიყო.ჯიმინმა ტირილი დაიწყო ომეგა მას ამშვიდებდა ცოტახანში კი ჯიმინი გაწერეს.მან გაიცნო ომეგა მას ფელიქსი ქვია მათ ბევრი ილაპარაკეს დრო ისე სწრაფად გავიდა რომ ჯიმინი ვერც მიხვდა როგორ მივიდა მის "ახალ" სახლში".ომეგას დაემშვიდობა და სახლში შევიდა.მან გადაწყვიტა რომ არავისთვის არ ეთქვა მისი მდგომარეობა, არ უნდოდა ჯინის ენერვიულა.
jimin pov:
როდესაც სახლში შევედი მამიკომ მაკოცა და ოთახში ამიყვანა ჩემთან დალაპარაკება უნდოდა.
ჯინი:ხვალ ჯონქუქი ჩამოდის და მინდა დღეს აქ დარჩე.
ჯიმინი:კარგი მაგრამ ამ ერთხელ. უთხრა ჯინს.
ჯინი სიხარულისგან გადაეხვია ჯიმინს მაგრამ გაახსენდა რომ კიდევ რაღაც უნდა ეთქვა.
ჯინი:კიდევ რაღაც უნდა გითხრა.
ჯიმინი:გისმენ.უემოციოთ თქვა მან.
ჯინი:ორშაბათს ვქორწილდებით.
ჯიმინი ცოტახანი არაფერს ამბობდა.
ჯიმინი: ორშაბათი ხომ ერთ კვირაშია?!მკაცრად უთხრა ჯინის.
ჯიმინმა უბრალოდ თავი დაუქნია.
ჯიმინმი გადაეხვია მამიკოს და აკოცა. ჯინის ჯიმინის საქციელი გაუკვირდა მაგრამ უხაროდა რომ შვილი ცუდად არ შეხვდა ამ ამბავს.
ჯინი: ცოტახანში სუფრას გავშლი და ჩამოდი. ღიმილით უთხრა ჯიმინს.
ჯიმინმა კი უბრალოდ თავი დაუქნია.ცოტახანში ჯიმინი დაბლა ჩავიდა. ჯინის უკვე სუფრა გაშლილი ქონდა ამიტომ სუფრას მიუჯდნენ.
ჯიმინს მადა არ ქონდა, ეს ჯინმა შენიშნა და კითხვების დასმა დაიწყო.
ჯინი: რა გჭირს?რამე მოხდა?რამე არ მოგწონს?მიაყარა ერთდროულად.
ამაზე ჯიმინმა არაფერი უპასუხა მხოლოდ გაუღიმა და ჭამა დაიწყო მაგრამ უეცრათ გულის რევის შეგრძნებამ ჭამა გააწყვეტინა,პირზე ხელი აიფარა და ოთახში აირბინა,ჯინი უცებ ადგა მაგიდიდან და ჯიმინს გაეკიდა.ნამჯუნი და იუნგი დაიბნენ და ცოტახანში ავიდნენ ჯიმინის ოთახში,ჯიმინი ტიროდა და ჯინი ამშვიდებდა. ნამჯუნი ჯიმინს მიუჯდა და კითხა რა სჭირდა მაგრამ ჯიმინის პასუხის მაგივრად ჩახუტება მიიღო,ნამჯუნც გადაეხვია ომეგას და დამშვიდება დაუწყო. ამ ყველაფერს კი იუნგი კარებიდან უყურებდა. ჯიმინს ჯონზე ჩახუტებულს ჩაეძინა. ჯონმა ის საწოლში ჩააწვინა და ოთახი დატოვეს, გადაწყვიტეს ჯიმინისთვის ხვალ ეკითხათ.
jimin pov:ღამე გულის რევის შეგრძნებამ გამაღვიძა, ამერია კიდეც, თავბრუ მეხვეოდა და გადავწყვიტე ისევ დავწოლილიყავი
avtor pov:ჯიმინმა ლეიკემიის სიმპტომების მოძიება დაიწყო, მას ყველა ის სიმპტომი ქონდა რაც ლეიკემიას ახასიათებდა ამიტომ იმაზე დაიწყო ფიქრი მოკვდებოდა თუ განიკურნებოდა ამ ფიქრებში ჩაეძინა.დილით რომ გაიღვიძა გაახსენდა რომ დღეს ჯონქუქი ჩამოდიოდა და გადაწყვიტა ლამაზად ჩაეცვა და დაიწყო ტანსაცმელში ქექვა და გადაწყვიტა ესე ჩაეცვა:
