လွန်ခဲ့သော 2000 ခုနှစ်လောက်ကပေါ့ ဂေဟာ တခုရဲ့အခန်း ထောင့်လေးမှာ အမြဲ ထိုင်ပြီးတနေရာရာ ကို ငေးကြည့်နေတက်တဲ့ ကောင်လေးတယောက်ရှိခဲ့တယ် ထိုကောင်လေးက အနေလည်းအေးသလို စကားလည်းမပြောဘူး ထိုကောင်လေးစကားပြောတာဆိုလို့ ပြုံးလိုက်ရင် မျက်စိပျောက်ပျောက်သွားတဲ့ ကောင်လေးသေးသေးလေးပဲရှိတယ်
jimin - ဟီးးးးး
Tae- jimin ဘာလို့ငိုနေတာလည်း
jimin - ဟိုကြောင်က ငါကို ကုတ်တယ် ငါလက်မှာ သွေးတွေထွက်ကုန်ပြီ ငါက ချစ်လို့ကိုလေ ဟီးးးး
Tae - နောက်တခါ မင်းကို မကုတ်အောင် ဒီကိုလည်း မလာတော့အောင်လုပ်ပေးမယ် မငိုနဲ့တော့ တိတ် မင်းကို ငါက ကာကွယ်ပေးမယ်
jimin - အင်း တကယ်နော် ငါ့ကိုကာကွယ်ပေးမှာ
Tae - အင်း
Jimin - ကတိ
Tae - ကတိ
လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ တယောက်နဲ့ တယောက် ကတိတွေ ပေးရင်း ကလေးလေးတယောက်မှာတော့ အပြုံးတွေနဲ့ပေါ့ ☺
Tae လေးကတော့ သူအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းလေး အတွက် ကြောင်လေးကို အစာနဲ့ မျှားခေါ်ပြီး ခဲလုံးနဲ့ ထုသက်လိုက်တော့တယ်
( ဇာတ်လမ်း အရ ရေးရခြင်းဖြစ်ပါတယ်နော် တကယ်အပြင်မှာ Tae လေးက တိလေးတွေကို အရမ်းချစ်တာပါနော်)
အဲ့လိုထုသက်နေတဲ့ အချိန် မာသာ နဲ့ အသက်30 ကျော် ဝန်းကျင်လူတဦးပါ သူတို့အနားကို ရောက်လာခဲ့ပြီး
မာသာ - သား Tae ကြောင်လေးက ဘာလို့ သက်လိုက်ရတာလည်း
Tae - jimin ကိုကုတ်လို့
မာသာ - သားကလည်း ကုတ်တိုင်း အဲ့လိုမသက်ရဘူးလေ ကြောင်လေးသနားပါတယ်
Tae - မသနားပါဘူး သူများကို နာအောင်လုပ်ရင် သူလည်း ပြန်ခံစားရအောင်တော့လုပ်ရမှာပဲ
မာသာ - Tae လေး
ထိုအချိန်မှာ ဟိုလူကြီးကနေပြီး
လူကြီး - မာသာကျွန်တော်စကား ပြောချင်လို့
မာသာ - ဟုတ်ပြောပါ
လူကြီး - ဒီဘက်ခဏလောက်လာပါ
မာသာ - ဟုတ်ကဲ့
လူကြီး - ကျွန်တော် အဲ့ကလေးလေးကို မွေးစားချင်တယ်
မာသာ - ရှင် ဒီက လူကြီးမင်းက ကျွန်မတို့ဆီမှာ လှူလာတာကြာပြီ တခါမှ ကလေးမွေးစားဖို့မပြောဘူးဘူး Tae လေးကိုမှ
လူကြီး - ကျွန်တော် အဲ့ကလေးလေးကို ချစ်လို့ပါ
မာသာ - ကျွန်မမေးကြည့်လိုက်အုံးမယ်
လူကြီး - nae
မာသာ - Tae လေးလာအုံးသား
Tae - ဟုတ်
