Fase 2 || The Scorch Trials Fanfiction

Part 17

Een jongen staat nonchalant tegen de deur te leunen met een grote grijns om zijn lippen. "Steek het mes maar weg." Zegt hij. Glimlachend doe ik wat hij zegt. "Leuk je weer te zien,en hoe ging het gevecht tegen je vaderland?" Ik trek grijnzend mijn wenkbrauwen op. "Gewonnen" Antwoord hij lachend. Ik geef hem een stomp met mijn vuist maar kijk hem lachend aan. "Fijn om je levend te zien Jorge." Zeg ik serieus. "Ik ben blij dat alles met je in orde is." Antwoord Jorge dan. "Doe alsof je me niet hebt gezien en ga terug naar de rest,dan zal ik komen opdagen en tja de rest zie je wel,maar doe alsof je me niet kent." Zegt Jorge. Ik knik en loop de kamer uit. Liegen. Dat is iets dat ik de laatste tijd te vaak moet doen tegen mijn vrienden. Ik loop de trap weer af en loop naar de rest. "Iets gevonden?" Minho kijkt me hoopvol aan. Ik schud enkel mijn hoofd. Ik ga langzaam naar een hoekje waar ik ga zitten. Iedereen is volop in gesprek. Ik houd mijn blik op de trap gericht,hopend om Jorge elk moment te zien. "Wok achter je!" Schreeuwt Jeff. Ik sta langzaam op en kijk naar Wok en Jeff. Achter Wok staat een gedaante die ik al snel herken als Jorge. Minho heeft zijn mes gepakt en loopt op Jorge af. "En wie ben jij?" Vraagt hij strak. "Als je die mes niet weg steekt bijt ik je hand eraf." Antwoord Jorge. Minho twijfelt maar steekt zijn mes dan toch weg. Ik sta op en loop op Jorge af. "Wie ben je?" Vraag ik scherp. "Ik ben Jorge,een Crank." Antwoord hij. Thomas en Newt fluisteren wat maar ik kan het niet verstaan. "Wat doen jullie trouwens hier?" Vraagt hij. Ik wissel een blik met Newt uit die knikt. "We hebben de Vuring en moeten nu naar de bergen om het medicijn te krijgen." Antwoord ik kort. Jorge kijkt me strak aan. "Ik wil alles horen." Zegt hij dan. "En ons dan vermoorden zeker?" Zegt Minho geïrriteerd. "Minho hou je mond." Sis ik. Jorge trekt zijn wenkbrauwen op en loopt op Minho af. "Zal ik eens voordoen hoe ik je ga vermoorden?" Zegt hij uitdagend. "Denk je dat je me aan kunt?" Zegt Minho boos. "Genoeg!" Roep ik kwaad en kijk beiden aan. "Minho,jij bent niet de leider dus zwijg." Zeg ik tegen Minho en sla mijn armen over elkaar. Ik draai me om naar Jorge en kijk hem net zo boos aan. "Niemand hier gaat vermoord worden,zeker niet als je alles wilt weten." Vervolg ik. Jorge werpt nog één kwade blik op Minho en draait zich naar me om. "Ik wil alles van jou horen." Zegt Jorge. "We kunnen beter naar boven gaan." Zegt hij en loopt richting de trap. Ik loop achter hem aan maar merk al snel dat Thomas en Newt me ook volgen. "Alleen zij!" Zegt Jorge boos waardoor ze beide achteruit deinzen. "Ik red me wel." Zeg ik zacht tegen Newt die knikt. Ik vraag me af hoe Jorge eigenlijk beneden is geraakt. Jorge loopt naar de laatste deur in de gang en opent deze. Het is een grijze kamer en er staat een tafel waar twee stoelen over elkaar staan. "Ga zitten." Zegt Jorge kalm. Ik doe wat hij zegt en ga zitten. "Die Minho is ook wel een beide handje." Zegt hij lachend. "Hij kan best een toffe zijn,maar hij is erg wantrouwig snap je?" Antwoord ik. Jorge knikt even. "Heb je de kaart nog?" Vroeg hij. "Ja,in mijn rugzak." Hij knikt even. "Er loopt een gang onder de stad door,zo kunnen we makkelijker de andere kant van de stad bereiken. Er zitten hier erg veel Cranks." Legt hij kort uit. Ik knik even. "Ik vertrouw je." Geef ik kort als antwoord. "Voor we gaan vertrekken,moet ik nog één iemand mee nemen,als je er geen bezwaar tegen hebt?" Vraagt hij dan. Ik schud enkel mijn hoofd. "Goed,morgen vroeg gaan we ondergronds opweg,ik zal er voor zorgen dat jullie wat te eten hebben,en zorg er voor dat iedereen goed uitgerust is." Ik knik even. "Dus jij neemt de leiding van mij over?" Lachend schud hij zijn hoofd. "Helaas niet,die mag jij lekker houden. Ik wijs enkel de weg." Antwoord hij. "Oké,dan is je kans verkeken." Antwoord ik grijnzend. "Lets go?" Vraagt hij dan. "Lets go!" Antwoord ik waarna we beiden op staan en terug naar de rest gaan. "Ik ben zo terug." Sist Jorge en gaat er vandoor. Ik leg aan de rest uit wat het plan is. "Meen je dat?" Bromt Minho. "Minho bek toe!" Zeg ik scherp en geïrriteerd gaat Minho ergens tegen de muur staan. "Goed,dus morgenvroeg vertrekken we,zorg ervoor dat je goed uitgerust bent." Rond ik dan af. Jorge komt de trap afgelopen,gevolgd door een blondharig meisje die even oud lijkt als ons. "Dit is Annabel,zij zal met ons mee gaan." Zegt Jorge. Ik knik enkel. Ik laat mijn blik over iedereen gaan,totdat ik Newt zie. Als ik zijn blik volg zie ik dat hij naar het blondharig meisje kijkt. Niet jaloers worden. Zeg ik in gedachten tegen mezelf. Newt loopt op het meisje af en begint met haar te praten,ik kan niet verstaan wat ze zeggen maar Annabel en Newt lachen. Jorge komt naast me staan en volgt mijn blik. "Kom,help me met de blikken te gaan halen." Zegt Jorge. Ik knik en volg hem naar een trap die omlaag gaat. Ik werp nog één blik op Newt en Annabel die elkaar omhelzen. Ik kijk meteen weg en loop sneller de trap af. "Ik wil niet dat ze mee gaat." Zeg ik resoluut. "Maak je maar geen zorgen,ik let wel op ze." Zegt Jorge. "Ik weet het niet." Antwoord ik. "Heey,ik heb een plan. Als het zo door blijft gaan dan moeten wij vele closer doen,begrijp je?" Begint hij. Hij opent handig een deur en loopt naar binnen. "Dus eigenlijk gaan we Newt dan jaloers maken?" Vraag ik verward. "Zoiets,maar dan gaat het lijken dat je niks meer voor Newt voelt en wel iets voor mij,en als het effect heeft laat hij Annabel weer aan de kant,en gaat hij vechten voor jouw." Antwoord Jorge. "Zo lijkt het alsof alles maar bullshit is." Mompel ik. "Hier." Zegt hij en geeft me een aantal blikjes aan. In de blikjes zitten bonen. Jorge pakt er ook een aantal en we lopen terug naar boven waar we deze uitdelen. Newt en Annabel zitten erg dicht naast elkaar,en zonder na te denken ga ik heel dicht bij Jorge zitten die grijnst. "Ik wist wel dat je mijn plannetje mee zou spelen." Fluisterd hij. Ik glimlach enkel en eet mijn bonen op. Ik voel hoe Newt zijn ogen op mij zijn gericht,maar ik ontwijk zijn blik. Het is zijn eigen schuld.