Bir Ölümlüden Denemeler - League of Legends

Bir Gerçek: Ölüm

+ Bana bir masal anlat kuzu...

-Evvel zaman içinde siyah saçlı yalnız bir adam varmış.

+ Neden yalnızmış?

-Her canlı bir gün onu görmeye mahkummuş, bu yüzden ondan kaçmışlar.

+Hepsini kovalamış mı?

-Bir balta almış ve gözünü kırpmadan kendini ikiye bölmüş.

+Hep bir arkadaşı olsun diye mi?

-Hep bir arkadaşı olsun diye.

Kindred

Kendi içinde ayrışan ama hiç ayrı düşmeyen Kindred, ölümün ikiz özlerini temsil ediyor. Kuzu'nun yayı, kaderini kabul edenleri tez elden azat ediyor. Kurt ise kaderinden kaçanları avlayıp, sivri dişleriyle son anlarını azaba dönüştürüyor. Kindred'in tabiatı Runeterra'nın farklı köşelerinde farklı yorumlansa da, her fani kendi ölümünün gerçek yüzünü seçmeye mahkûmdur. 

Ölümden korkmak, hayatımızı sorgulatan ve gerçekten ciddi bir şeylerin var olduğunu bize gösteren olay. Bizi hüzünlendirebilir ama bunların ötesinde ölüm bize zıddını yani hayatı vaat eder.

Ölümü hatırlamak hayatımızı farkında olarak yaşayamaya veya daha düzgün bir insan olmaya, hayatımız biteceği zaman bizi hayatımzdan yaptıklarımızdan memnuniyet duyacak şekilde yaşamaya teşvik ediyor. Ölüm anının bilinmezliği, yaşama tutunamamanın vereceği çaresizlik; düşünebilmemizin, nefes alabilmemizin ,hissedebilmemizin, görebilmemizin sonu bizleri tüm bunların değerini anlamaya yönlendiriyor. Ne var ki bu insan evladı bir şeyin değerini kaybetmeden anlamıyor. Ne kadar da düşüncesiziz. 

Geçenlerde bir söz gördüm. Ölümden korkmanın aslında yaşama cesaretine sahip olmamaktan kaynaklandığını anlatıyordu.

"The fear of death follows from the fear of life. A man who lives fully is prepared to die at any time."

Ölüm korkusu, yaşam korkusundan kaynaklanır. Dolu dolu yaşayan bir insan her an ölmeye hazırdır.    -Mark Twain

Sonra düşündüm. Belki de yaşamak için yeterince cesur değildim, yaşamaktan geri kalmış bir insan olmak ölüm korkusuna sebebiyet veriyor olabilirdi. Olmaya da bilirdi tabi.

Tüm bunlarla birlikte düşündüğüm bir başka şey ise ölümden korkmadığını iddia eden diğer insanların çoğunun aslında ölüm hakkında derin bir düşüncesi olmadığını düşünmem. Gerçekten bu kadar basit değil. Gözlerini, kulaklarını kapatmış bir insan bu kadar kolay atıp tutabilir diye düşünüyorum. Yanılıyor da olabilirim tabiki.

Sonuç ise her daim ölüm olacak, öldükten sonra ölüm hakkındaki bu fikirlerin bir önemi kalmayacak. Ki ölümün kötü değil aksine güzel olduğunu düşünler de var. Böyle düşünen kişilere göre ölüm, acılarımızdan kurtulmamız anlamına da gelebilir. Hikayede olduğu gibi Karthus öldü ancak içindeki bu bilinmeyene olan merak sayesinde Karthus yeniden dirildi. Bundan böyle diğerlerine ölümün huzurunu tattırmaya çalışıyor.

Ölüm derin bir konu ve herkesin kendi içinde düşünmesi gereken bir konu. Sizleri eğlendirmeyen bu yazıyı yazdığım için üzgünüm ama gerçekler mutlaka karşımıza çıkacaklar...