💚 සිත අතරමං වෙලා❤️ 𝚈𝙸𝚉𝙷𝙰𝙽 - Complete -

💚 Chapter 36 ❤️

තාමත් ළඟින් දැනෙන යීබෝගෙ සුවඳට ඉව අල්ලන ගමන් බනී අවදි උණේ අවසාන වතාවට ඇති උණ බලාපොරොත්තුවක් එක්ක, උදෑසනම යීබෝගේ දසුනින් හිත පුරවගන්න බලාගෙන උණත් එක තප්පරෙකින් ඒ බලාපොරොත්තු බිදිලා ගියේ ඒ වනවිටත් යීබෝ ඇඳෙ නැති බව දැකමයි.හිත තුල දුකක් එහෙ මෙහෙ යද්දී බනී මුළු නිවස පුරාම යීබෝව හෙව්වා.යීබෝ තමන්ට පෙන මානේ තමන් ළඟින් ඉන්න එක අද කවදාටත් වඩා බනී ට උවමනා වෙද්දී ගැහෙන දෙපා අමාරුවෙන් වාරු කරගත්ත බනී ප්‍රධාන දොර ඇරන් එළියට ගියේ අඳුරැ වළාකුළු හිත පුරා එහෙ මෙහෙ වෙද්දී....

බිම බලාගෙනම ගරාජ් එක ළඟට ගියපු බනී පපුවට අතකුත් තියන් හොඳ හුස්මකින් හිත පුරාවගන්න ගමන් හිස එසෙව්වා....

'ගිහිං....අදත් එයා ගිහිං....මට එයාව ඕනම මොහොතේ....'

"යීබෝ....."

යීබෝගේ car එක ගරාජ් එකේ නැති බව දකිද්දී ආයීමත් බනීගේ හීන ලෝකේ සුණු විසිණු වෙලා ගියා.දෑතින් හිසකෙස් අදින ගමන් කෑ ගහගෙන බිම වාඩි උණ බනී අසිහියෙන් වගේ කෑ ගැහුවා.

"ඇයි මට මෙ...හෙම බෝ... බෝ....මන්...මන් මොකක්ද කරපු...වැරැද්ද....ඇයි හැම...දාම ඇයි රත්තරං....මට මෙහෙම කරන්නේ....මෙහෙම...මේ විදිහට ආයිමත් බිදලා දාන්න නම් ඇයි මගේ බිදුණු හිත හදන්න මේ තරම් මහන්සි උණේ...."

සෑහෙන වෙලාවක් බිම ඉඳගෙන කදුළු සලපු බනී හිතට දහිරිය අරන් නැගිට්ටා.තවත් එක් අවස්ථාවක් බලාපොරොත්තුවෙන් යීබොට කෝල් ගත්තත් phone එක off කියන පණිවිඩේ ඇහෙද්දී හිත හදාගන්න බැලුවා.

"අදින් හැමදේම ඉවරයි යීබෝ....හැමදේම...."

කලින් හැමවතාවකම වගේ බනී තමන්ටම පොරොන්දු උණා.ඒත් වෙනදාට වඩා විස්වාසයක් ඒ වචන වල තිබුනා.

චෙන්,ෆෙමින්ග් වගේම වැන්ග් නිවසට එන විටත් බනී ලෑස්ති වෙලා හිටියා.

"යීබෝ....කොහේද...."

වැන්ග්,ෆෙමින්ග් චෙන් මූණෙන් මූණ බලාගත්තේ මොකුත් හිතාගන්න බැරි වෙද්දී.බනී නිහඬවම දොර ළඟ තිබුණු ලගෙජ් එක අතට ගත්තා.

"අපි යමු...."

වැන්ග්,ෆෙමින්ග් බයවෙලා බලන් ඉද්දී චෙන් ආයීමත් ඒ බොර පාට ඇස් දකිද්දී කලබල උණා.අහන්න දහසක් දේවල් හිතට ආවත් තුන්දෙනාම මුවින් ගොළු උනෙ හිත ඇතුලේ ඇහෙන ප්‍රස්න වලට තම තමන්ගෙ හිත් වලින්ම උත්තර හොයන ගමන්..හැමෝම බය උණා...තමන්ගෙ එක වචනෙ උණත් බනී හිතේ පුරවන් ඉන්න දහිරිය නැති කරලා දාවී කියලා.