>2years later<
"ပါး"
"ဗ်ာ့"
"ဘာယုပ္ေနယာယဲ"
"ဟင္းခ်က္ေနတာေပါ့ ဗ်ာ့ သားဖြားေရာ"
"ဖြားရ အိပ္ေယာ့မယ္ေယ"
"သားကေရာ ဖြားနဲ႔မအိပ္ဘူးလား"
"သားက ပါး႐ိုစိတ္အခ်လို႔"
"အမေလးဗ်ာ ေျပာပါအုံး စိတ္မခ်ရတဲ့အေၾကာင္းေလး"
အငယ္ က်က္ၿပီျဖစ္ေသာ ဟင္းအိုးအား ပလပ္ျဖဳတ္လို႔ ထမင္းစားပြဲတြင္ထိုင္ေနေသာ လူႀကီးေပါက္စအား ေမးျမန္းရသည္။
"ေဖရေျပာလယ္"
"အြန္း ဘာေျပာတာလဲ"
"ပါးရ အေခ်ာေယးမို႔လို႔ စိတ္အခ်ရဝူးတဲ့ ၿပီးေရာ့ ဟိုေထာက္ထွာက ပါး႐ို ႀကိဳက္နာတဲ့"
"အမ္ ဘယ္ေဒါက္တာလဲ"
"ဟို ခ်ာျခည့္ထိုက္နားရေယ ပါးရလဲ"
"အဲ အဲ့ဒီဆရာေလးက သားကိုေမြးတုန္းကကူညီေပးခဲ့တာပါ ပါပါးကိုမႀကိဳက္ပါဘူး
ၿပီးေတာ့ ပါပါးက သားကိုလဲေမြးထားေသးတယ္ ပါပါးမွာသား ေဖေဖလဲ႐ွိတယ္ေလ ပါပါးကိုဘယ္သူမွမႀကိဳက္ရဲပါဘူး"
"မာန္ရဲ႕ေဖရဲ႕က ပါး႐ို တာတြယ္မွာ"
"ဟုတ္ပါၿပီလူဆိုးေလးရဲ႕ ခုေတာ့ပါပါးနဲ႔အိပ္ၾကမယ္"
"မာန္ရ ခ်ိဳးပါဝူးဂ် ရိမ္မာယယ္"
"အင္းပါအင္းပါ လိမၼာပါတယ္ အိပ္ၾကမယ္လာ"
"ပါး"
"ဗ်ားးး ေခၚလိုက္တာကြာ ဘယ္သူ႕တူလို႔ဒီေလာက္စကားမ်ားရတာပါလိမ့္ေနာ္"
"ပါး႐ိုတူ႐ို႕"
"အံမယ္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးက အဲ့ေလာက္စကားမမ်ားပါဘူးေနာ္"
"ယုံဝူး"
"မယုံရင္သားေဖေဖျပန္လာရင္ေမးၾကည့္"
"ဒါခ်ိဳဘူရဲ႕တူယာယဲ"
"ဘယ္သိမတုန္း ပါပါးလဲစကားအဲ့ေလာက္မမ်ားဘူး သားေဖေဖလဲအဲ့လိုစကားေတြအမ်ားႀကီးမေျပာဘူး"
"ဒါခ်ိဳ ၾကားတားခြၽဲတြားတာယား"
"အမ္ ေတာ္ အိပ္ေတာ့ ေပါက္ကရေတြေျပာေတာ့မွာ ငါ့ေယာက်္ားနဲ႔တိုင္မွာေနာ္"
![အချစ်က[Mini Story]](https://img.wattpad.com/cover/326575096-64-k826777.jpg)