Enemy <BakuTodo>

°22

Ne kadar güzel...

Ne kadar yakışıklı...

Ne kadar tatlı...

Todoroki Shoto tanrının yazdığı kaderdir belki, belki tanrı bize en başta işaret vermişti ve ben anlamadım.

Shoto hayatımın bir parçası için vardı ve ben hayatımın parçasını kendi ellerimle öldürecektim.

"Yemek yerken bana bakmayı kes" gülümseyerek baharatlı yemeğimden bir çatal daha alıp azğıma götürüp çiğnemeye başladım.

Aynı evde kalmak o kadar güzeldi ki.

Ta ki pikachu bu ortamın ağzına sıçana kadar.

"Vay aşk kumruları bensiz mi yemek yiyorsunuz?"

"Sensiz daha iyi sarı pipi" sinirle homurdandığımda Todoroki gülümsedi. Nadiren gülümseyen çocuk her saniye gülümsüyordu. "Ayıp oluyor bro. Ev arkadaşıyız biz"

"Artık değil. Ya öleceksin ya da siktir olup gideceksin"

"Nereye gideyim ki!?"

"Dekunun yanına"

"Eijirou ile o" her tarafım mallar ileydi. Başka açıklaması yok. Todoroki bitirmiş tabağını bulaşık makinesini koyup mutfaktan çıkarken sinirle pikachununun önüne geldim.

"Bana bak lan sarı pipi. Bir daha romantik anımızı bozarsan seni kromozonların yok olana kadar sikerim"

"Ama şimdi Bakucum ben sıkılıyorum ve senle eğlence olmuyor Shotonun yanına geleyim dedim"

"GELME LAN!"

"TAMAM!" Pikachu korkudan altına işleyecek sandım en sonunda. Mutfaktan çıkıp Todorokinin odasına girdiğimde çalışma masanın orada oturuyor bir resme bakıyordu.

Yaklaştım ve resme baktım. Aile tablosuydu. Babasının yüzünü karalamıştı. Babasından bu kadar nefret ediyordu demek.

Gerçi onu öptüğümde babası ona yumruk atıp bilincini kapatmasına neden oldu.

Bir baba ailesini böyle mahvedecek kadar ne yaşamış olabilir?

"Shoto dedim ya Touya abin ölmedi diye, cidden de ölmedi araştırmıştım"

"Ama nasıl? Abim ilk beni bulur"

"Belki zarar görmeni istemediği içindir" sustu. Belki de susmak ona iyi geliyordu. Yavaşça yanına yaklaştım ve önünde diz çöküp ellerini okşadım.

Bana ne olmuştu? Kimsenin önünde diz çökmezdim, ama Shotonun önünde...

"Shoto benden gitmezsin değil mi?"

"Seninle olmak için herşeyimi verecek olmama rağmen bunu nasıl söylersin aptal?"

"Baban hani-" lafımı bölen dudakları oldu. Bu sefer öpen oydu.

Üst dudağımı ele geçirirken ben ise alt dudağını öpüyordum. Elinde ki fotoğrafı bırakıp ellerini enseme götürüp saçlarımı okşamaya başladı.

Ellerim bacaklarından kalçasına doğru gitti. Dudaklarımızı ayırıp alınlarımızı yasladı. "Ih- Katsuki acaba yatağa mı geçsek?"

"Çok heveslisin Shoto"

"Konu sensin çünkü" dudağıma bir kez daha öpücük kondurdu bende kalçasından tutup yatağa yatırıp üstüne oturdum.

"Soruyorum bak, emin misin?"

"Emin olmasam buraya kadar gelmezdik"

Pekala o zaman cennette gitmeye hazırlanalım.