Δύο Πρόσωπα

ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1965

Η Βαλεντίνη Σταμίρη, στα 55 της χρόνια, ήταν ακόμα μία πολλή όμορφη και γοητευτική γυναίκα. Στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη, που βρισκόταν στο εσωτερικό της ντουλάπας της και έστρωσε το γαλάζιο φουστάνι της. <<Έλα να μου δέσεις εσύ αυτό το πράγμα, γιατί εγώ δεν μπορώ...>> ακούστηκε η φωνή του άντρα της που μπήκε νευρικός στο δωμάτιο, κρατώντας μια γκρι γραβάτα. <<Έλα δω χριστιανέ μου. Τι παιδεύεσαι;>> πέταξε απελπισμένα και άρχισε να τη δένει γύρω από το λαιμό του. <<Δεν είναι αυτά για μας. Τι φαγώθηκες να πάμε ήθελα να ξερα>>, <<Καλά δεν ντρέπεσαι; Ο γαμπρός μας καλέ έγραψε κοτζάμ βιβλίο και το παρουσιάζουν σε ξενοδοχείο στη Λάρισα και δεν θα πάμε; Ντροπής πράγματα>>, <<Τι δουλειά έχουμε εμείς με τα βιβλία; Άσε που εγώ το φυσάω και δεν κρυώνει αυτό που μας έκανε. Καλά, να πιάσει να γράψει τέτοιες ψευτιές για την οικογένεια μας; Εμείς είμαστε νοικοκυραίοι άνθρωποι! Να σε γράψει εσένα πεθαμένη και αγαπητικιά με τον συμπέθερο;>>. Η Βαλεντίνη ξεφύσηξε με απελπισία. <<Βιβλίο είναι Γιώργη μου. Παραμύθι, πώς το λένε; Απλά χρησιμοποίησε τα ονόματα από τις οικογένειες μας και το έγραψε>>, <<Χρειαζόταν τώρα αυτό; Καλός αργόσχολος κι ο Νικηφόρος. Τόση περιουσία έχει από τον πατέρα του και κάθεται σαν τεμπελχανάς και γράψει σαχλαμάρες, αντί να πάει στα χωράφια>>, <<Πάει και στα χωράφια, μα είναι και μορφωμένο παλικάρι>>, <<Κι ο Λάμπρος γραμματιζούμενος είναι αλλά κοιτάζει το σχολείο του, το σπίτι του και την περιουσία του. Δεν κάθεται να γράφει ρομάντζα>>. Η Βαλεντίνη φόρεσε τα σκουλαρίκια της. <<Σε πληροφορώ, είναι εξαιρετικό βιβλίο>>, <<Πώς το λένε;>>, <<Άγριες Μέλισσες>>, <<Πώς του ρθε;>>, <<Μωρέ Γιώργη, δεν είπαμε κεντρική ηρωίδα είναι το Λενιώ μας;>>, <<Τι κεντρική είναι;>>, <<Πρωταγωνίστρια, πώς το λένε; Ε εσύ δεν της είχες πει όταν ήταν μικρή πως στη λεύκα της φωλιάσαν άγριες μέλισσες και θα είναι τυχερή στη ζωή της; Ε απ' αυτό>>, <<Βρε ρεζίλι θα γίνουμε. Θα πιστέψει κανένας άνθρωπος πως είναι αλήθεια αυτές οι σαχλαμάρες και δεν θα έχουμε μούτρα να βγούμε στη Λάρισα>>, <<Τι λες χριστιανέ μου; Θα πιστέψει κανένας ότι η Ελένη μας σκότωσε τον Σέργιο; Αφού ζει και βασιλεύει>>. Ο Γιώργης έκατσε στο κρεβάτι και την κοίταξε αυστηρά. <<Να σου πω... Δεν πιστεύω να έβαλε μέσα τα χαϊρια της μεγάλης που κάναμε αμάν να τα μαζέψουμε. Του το απαγόρευσα αυτό!>>. Η γυναίκα έγνεψε με απορία. <<Ποια χαίρια καλέ;>>, <<Που τη γκάστρωσε λέω ο προκομμένος ο γαμπρός μας, δυο μήνες αρραβωνιασμένοι και τους παντρέψαμε άρον άρον για να προλάβουμε το ξεφτιλίκι>>. Η Βαλεντίνη κούνησε το χέρι της ειρωνικά. <<Άλλα ντ' άλλα της Παρασκευής το γάλα. Βρε στο βιβλίο, ο Λάμπρος είναι παντρεμένος με τη Θεοδοσία του Κωνσταντή και την απατάει με την κόρη μας, την αφήνει έγκυο, αυτή έχει κάνει φόνο και σε πείραξε αν έλεγε πως η Ελένη μας έμεινε έγκυος αρραβωνιασμένη;>>, <<Αυτά είναι παραμύθια και το ξέρει ο κόσμος όλος. Το άλλο έγινε όμως>>, <<Και δεν το ξέρει ο κόσμος όλος. Λοιπόν, πάμε να φύγουμε; Θα μας περιμένουν και τα παιδιά>>.