(düzenlenmedi)
.
"DRACO MALFOY: ÖZGÜR BİR ADAM"
Rita Skeeter tarafından.
Bir Ölüm Yiyen kendini nasıl kurtarabilir? İkinci Büyücülük Savaşı'nın ardından Draco Malfoy'a tam da bu soru soruldu. Azkaban'da bir yılı aşkın bir süredir yakalanan diğer Ölüm Yiyenler gibi yargılanmayı bekleyen Draco Malfoy'un davası geçtiğimiz Çarşamba 25 Ağustos'ta başladı ve iki gün sonra sona erdi.
Serbest bırakılma koşullarının ne olduğu bilinmiyor. Ev hapsinde mi tutulacak? Büyüceşuraya diğer Ölüm Yiyenler hakkında değerli bilgiler vermesi gerekiyor muydu? Savaş tazminatlarında aile mal varlığına el konuldu mu?
Bu muhabire sadık kalın, yakında her şeyi öğreneceksiniz.
Hermione gözlerini devirdi ve tostunu ısırdı. Biraz önce makalenin başına göz atmıştı ve şimdi yeniden okuyordu. "Harry Potter ve savaş kahramanı Hermione Granger onun adına tanıklık ediyor."
Yazarı göz önüne alındığında, makalenin bu kadar gerçekçi olmasına bile oldukça şaşırmıştıı. Draco için seçtiği resim, sanırım duruşmadan sonraydı, çünkü saçları yıkanmıştı. Sanki bir fotoğraf çekimi için durmuş gibiydi.
Normalde sabahları Draco Malfoy'u içeren herhangi bir fotoğraf veya makale Ginny tarafından tavanına yapıştırılırdı ama Ginny genellikle hafta sonları oldukça geç uyurdu. Holyhead Harpies için ikinci sıralarında işe alınmıştı ve Pazartesi'den Cuma'ya kadar sabahları erken saatlerde antrenman yapıyordu, bu yüzden bugünlerde fırsat buldukça dinleniyordu.
Hermione duruşmadan bir gün sonra bir haber çıkacağını hiç beklemiyordu, bu yüzden çantasına koymak için Gelecek Postasını aldığında birkaç değerli dakikayı gazeteyi taramakla geçirmişti. Hermione saati kontrol etti. Diagon Yolu'ndaki küçük şirin bir dükkan olan Cornerstone Kitabevi'ndeki hafta sonu işine neredeyse geç kalıyordu. Cumartesi ve Pazar günleri sabah saat ondan akşam altıya kadar çalışıyordu; bu, hayatının Harry, Ron ve Ginny'nin tam olarak anlamadığı bir parçasıydı.
"Hafta sonları neden çalışmak istiyorsun?" Ron bu soruyu, Temmuz'da Harry'nin doğum günü için ziyarete geldiğinde sormuştu. "Ne zaman uyuyacaksın veya bir sosyal hayatın olacak?"
Cevabı, "Hepimizin öğleden sonra ikiye kadar uyuması gerekmiyor, Ronald," olmuştu.
Ayrıca Hermione, Hogwarts'tan mezun olur olmaz hiç sosyal hayatının olmadığını fark etti. Ginny ile yaşadığı ilk aylar tıpkı yatakhane gibi hissettirmişti, ama Harry'nin onlara katıldığı zamanlarda yavaş yavaş kendini yersiz hissettmeye başlamıştı. Bir Weasley'i diğeriyle değiştiremeyeceğini anladı. Her zaman Ron ve Harry'nin dinamiğinin dışında kaldığını hissetmişti ama gerekli olduğunu, istendiğini biliyordu. Ama Ginny ve Harry'nin ilişkisinde her zaman Hermione'nin gerekli olmadığı zamanlar olacaktı .
Haziran ortasına kadar, artık cumartesi geceleri yapacak ödevi kalmadığını görerek, hafta sonları kendisini meşgul edecek birkaç pozisyona başvurmuştu. Cornerstone Kitabevi sahibi Morty, onunla "Altın Kız" yerine normal bir insan gibi görüşme yaptı, bu yüzden bu da ona işi hemen sevdirdi.
Hermione gazeteyi katladı, ceketini kaptı ve kapıdan dışarı çıktı. Dükkanda işler yavaşken, ki genellikle öyleydi, yeniden gazeteyi okuyabilirdi.
Her cumartesi yaptığı gibi sabah 9:25'te Diagon Yolu'na, Florean Fortescue tarafına cisimlendi. Her cumartesi olduğu gibi sağından bir flaş yandı. "Bayan Granger! Buraya bakın! Burada hafta sonu ne yapıyorsun?" her cumartesi sordukları gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
the right thing to do • dramione (türkçe çeviri)
FanfikceHermione yine kulaklarında uğultu hissetti. Onu, Büyük Salon'da Slytherin masasında, kolundan tutmuş annesiyle, sıska ve bitkin halde son görüşünden sonra ilk kez görecekti. Onu hiçbir zaman aramak niyetinde değildi. Koridorlarda, ölenlerin beyaz ç...