សាហ្វីគិតថាខ្លួនជាអ្នកឈ្នះក៏ឡើងទៅមើលដល់បន្ទប់គេ។
«អឺស!..ហឹកៗ»ឮសម្លេងចេញពីបន្ទប់ ស្រីស្រស់ជ្រួញចិញ្ចើមខ្ញង់ចូលគ្នាព្រោះនាងកំពុងវង្វេងវង្វាន់ស្មារតីអស់ហើយ។
«អឺស..តិចៗ!ឈឺ...អាស៎»សំលេងចេះតែឮឥតឈប់ឈរ សាហ្វីងាកមកមើលអ្នកបម្រើកំពុងផ្ទៀងត្រជាក់ស្តាប់ដូចគ្នា
«កុំមើលមុខនាងខ្ញុំចាស៎!ខ្ញុំក៏មិនដឹងជាសំលេងអ្វីដែរ?»
«ពួកគេកំពុងធ្វើស្អី?»
«អូហ៍!ខ្ញុំនឹកឃើញហើយអ្នកនាង»
«នឹកឃើញអី?»
«គឺប្រហែលអ្នកប្រុសតូចនឹងអ្នកប្រុសធំជិះសេះប្រឡែងដៃដូចចាស់ៗនិយាយនោះអី»
ផូស!!!
សំលេងសាហ្វីខោកក្បាលចាគួយ÷
«ឯងនិយាយឆ្គួតអី!វាមិនអាចទៅរួចទេ»
«អត់ទេអ្នកនាង...ខ្ញុំស្តាប់ហើយស្តាប់ទៀតគឺមានអារម្មណ៍បែបនឹង»
«ឈប់និយាយទៅ»សាសាហ្វីសំលក់អ្នកបម្រើស្ទើរជ្រុះភ្នែក ត្បិតដឹងថាពួកគេមានទំនាក់ទំនងអ្វីនឹងគ្នាតែមិនអាចមកសុីចុកគ្នា ទាំងអំបិញមិញជុងគុកខឹងខ្លាំងសឹងអី សមតែដាក់ទោសធ្វើរឿងផ្សេងៗខុសពីនេះ។
ចំណែកនាងចាគួយកំពុងអេះក្បាលឆ្ងល់ព្រោះម្ចាស់ស្រីនេះមិនធម្មតាទេគេផ្តល់យោបល់ត្រឹមត្រូវបែរជាមិនចង់ឲគេនិយាយ ហុើយ!!!!
«អ្នក..អ្នកស្រីដូចយោបល់ខ្ញុំពិតមែន ហិហិ»នាង
ចាគួយឃើញប្រឡោះបន្ទប់នៅចំហធ្លុងក៏សាកលួចមើលទើបបើកភ្នែកធំៗទៅជាសប្បាយចិត្តប្លែក
«កុំប្រាប់ណាថា...»
«បើអ្នកនាងមិនជឿ សាកមកមើលខ្លួនឯងទៅចាស៎»
«មើស!ថយចេញទៅ»សាហ្វីសាកមើលតាមការណែនាំនាងចាគួយ ពេលបានឃើញហើយថ្លើមចង់ជ្រុះដល់ដី ចំណែកមុខឡើងក្រហមដោយសារខឹងនឹងគេ
«អាយយ៎!!!!»
«អូយយ!ហើយស្រែកធ្វើអីអ្នកនាង កាត់ចង្វាក់គេអស់ហើយ»
«មិនពិតយើងមិនជឿ..យើងមិនជឿទេ!»ស្រីឆើតរត់ចុះពីលើបន្ទប់មកខាងក្រោមយ៉ាងប្រញាប់ព្រោះនាងមិនអាចនៅទ្រាំនឹងសកម្មភាពទាំងនេះទៀត
YOU ARE READING
រឿង: កូនប្រសារ ឆ្នាស់ឆ្នើម
Actionកូនប្រសារធម្មតាស្ថិតក្រោមបង្គាប់ម្តាយក្មេក តែថេយ៉ុងមិនអញ្ចឹងទេ តែម្តាយក្មេងខ្លាំងកូនប្រសារម្នាក់នេះក៏មិនឲខ្សោយដូចគ្នា
