Skies in Between (High School Series #1)

chapter 23

CHAPTER 23

ERRORS AHEAD!

_____________________________________

Pinahid ko ang mga luhang tumulo sa pisngi ko. My eyes just couldn't get enough of them.

"Anak, 'wag muna pakiusap,.." May pagsusumamo sa boses ni Papa. Halos lumuhod na siya sa harap ko, umiiyak.

Umiling iling ako ng paulit ulit. "Pa, hindi ka ba napapagod? Bakit may tinatago na naman kayo sa 'kin?" Suminghap ako. "Alam ba 'to ni Kuya at Mama?"

Paulit ulit na umiling si Papa. Kay Tita Veronica ako tumingin at nagbabadya ang galit sa mga mata niya.

"Sabihin mo na, Anton!" Sigaw niya.

Kinagat ko ang pang ibabang labi ko. "Ang ano?! Please, sabihin n'yo na.." nagmamakaawang sabi ko.

"Your father cheated on your mother with me! Kaya kayo nasira dahil sinira kayo ng Papa mo!"

It was like a bomb banged in my whole system. Para akong nabingi.

"Veronica tama na!" Sigaw ni papa sa kaniya pero nagpatuloy siya.

"Ang Papa mo ang may kasalanan kaya kayo nawasak, Sin! Kaya 'wag mo 'kong masisi sisi sa pagkasira ng pamilya n'yo!"

Pinunasan ko ang mga luhang tumutulo sa pisngi ko pero nagpatuloy aprin yon.

"B-bakit kapa pumasok sa pamilya namin kung alam mong may pamilya kami?!" Pinilit kong pakalmahin ang nanginginig kong boses.

Tumawa siya ng Mapait. "You think I know? I am just a victim here also!" Her voice cracked.

Wala na akong nasabi. It was a long silence between the three of us.

Mabilis akong lumabas ng kwarto at pumasok sa kwarto ko at nilock 'yon. Dinig ko ang mga tawag nila sa akin pero wala akong sinagot ni isa. Pinoproseso ko ap ang lahat.

My father...cheated and that's the reason why I am suffering with a broken family now. I can't believe that the man that I chose was the reason behind all of these.

Tinanggap ko ang bagong buhay kasama ang bago niyang asawa dahil kay Papa ako sumama. I was a daddy's girl back when I was just a child. And it really fucking hurt so bad that I have to know the truth.

Pero sabi nga nila, truth hurts.

I gathered every important things that I have in my room before roaming my eyes around my room. This room was my safe place, and it's sad to leave it.

I sneaked out of the house and ran as fast as I can. Dala dala ang backpack kong puno ng gamit, umalis ako ng bahay, walang alam kung saan pupunta.

Pero nang papatawid na ako ng high way, a loud beep and the light coming from the bus approaching me hits me.

That's where my life started, accidentally forgetting everything froms the past.

Family, Friends, and Josh.