YABANİ

1.0

Gözümü açıp saate baktığımda gözlerim kocaman açıldı. Sabahın yedisinde kalkmak benim gibi uyuşuk biri için bir mucizeydi. Büyük ihtimalle yeni bir yere geldiğim için böyle olmuştum. Gözlerimi kapatıp yorganı başıma kadar çekip uyumaya çalıştım

Uyuyamadığımı fark edince yataktan kalkıp vücudumu esnettim. Yatağı topladıktan sonra kalkıp salona geçtim. Zübeyde hala uyuyordu. Telefonumu alıp salondaki koltuklardan birine kendimi atıp sosyal medyada dolanmaya başladım.

Bir süre sitede dolaştıktan sonra yukarıdan gelen bildirimi görünce üstüne tıkladım, takip isteği gelmişti sanırım. Bildirime tıklayınca gördüğüm isim karşısında kalbim hızla çarpmaya başladı

Ali Günay sizi takip etmek istiyor

Profiline tıkladım çok şükür hesabı açıktı. Bir kaç fotoğrafa baktıktan sonra yan profilinin olduğu bir fotoğraf bulmuştum. Fotoğrafı yakınlaştırıp kulağının arkasına baktım hemen umduğum şeyi bulamayınca içimdeki sevincin yerini büyük bir hayal kırıklığı almıştı. Takip isteğini sildikten sonra kalkıp mutfağa geçtim

Zübeyde uyanana kadar oyalana oyalana kahvaltı hazırlayıp tabakları balkondaki küçük masaya taşıdım. Bütün kahvaltılıkları taşıdıktan sonra Zübeyde'nin odasına gidip kapıyı tıklatıp içeri girdim. O da uyanmış telefonuyla oynuyordu

"Günaydın kız Züboş"

"Günaydııınn"

"Hadi kalk elini yüzünü yıka kahvaltıyı hazırladım"

Gözlerini kocaman açmış bu hareketimi sorgulayan bakışlar atmaya başlamıştı

"Sen ve sabahın bu saatinde kalkıp kahvaltı hazırlamak öyle mi? Bir yaşıma daha giriyorum sayın seyirciler"

"Erken kalkıp arkadaşımıza bir iki jest yapalım dedik yine de yaranamıyoruz bak. Yok bir daha sana kahvaltı"

Yalancıyı şey etmiyorlardı zaten

Sus iç ses sus

"Tamam tamam geliyorum iki üç dakikaya"

Tamam dercesine kafamı sallayıp balkona geçtim. Telefonuma baktım hemen annemden mesaj gelmişti

Gönül sultan

Uyanabildiniz mi kızım

Uyandık annecim

Tamam kızım güzelce kahvaltınızı yapın öptüm yanaklarınızdan

🤍

Annemle olan konuşmam bitince telefonumu kapatıp masanın üstüne koyduktan sonra Zübeyde'nin gelmesiyle çayları boşaltmaya başladım. Zübeyde masaya kısa bir bakış attıktan sonra konuşmaya başladı

"Senin böyle marifetlerin var mıydı ya?"

Çatalına aldığı salatalığı ağzına tıkıp sandalyeye oturdu bardağını önüne çekip karıştırmaya başladı

"Kızım bizde öyle boş beleş biri değiliz hamaratız icabında"

"Bunu üniversitede gözümün önünde tavadaki yumurtaları yaktıktan sonra söylemen hiç hoş değil cidden"

Off. Yüzümü buruşturup ona döndüm

"Unut artık şu olayı ya, o zaman suç bende değildi ki bir anlık dalgınlığıma gelmişti"