The Monster Indise You

Κεφαλαιο 8- Ενα παραξενο συναισθημα,το ονειρο,το πτωμα και ο τεραστιος λυκος

Ανοιξα τα ματια μου και διαπιστωσα οτι ξημερωσε.Ανασυκοθηκα απο το κρεβατι και τεντωθηκα.Κοιταξα διπλα μου και ειδα την Στεφανη να κοιμαται γαληνια.Κοιταξα το ρολοι και αμεσως γουρλοσα τα ματια μου.

"Μωρη συκω,θα αργησουμε"της λεω ενω την ταρακουναω.

Ομως αυτη δεν ελεγε να ξυπνησει.

"Στεφανη,θα αργισουμε,συκω μωρη γαιδουρα"της λεω ενω την σκουνταω.

Μετα απο λιγο κατεφερνω να την ξυπνησω.Συκονεται και ντυνεται στα γρηγορα.Φοραω το μαυρο τζιν μου μαζι με μια μαυρη μπλουζα που πανω ειχε νεκροκεφαλες και τελος τις αρβυλες μου.

Αφου καλοπιζομαστε και οι δυο,περνουμε τις τσαντες μας και κατεβαινουμε κατω.Φαγαμε κατι στα γρηγορα για να μην ειμαστε τελειως νυστικες και φυγαμε για το σχολειο. Ευτυχως προλαβαμε πριν μπει ο καθηγητης.

Καθισαμε στο θρανειο μας και ετσι αρχισε το μαθημα.Μετα απο κανενα μισαωρο το κουδουνι για το διαλειμα χτυπισε.

Βγηκαμε ολοι μαζι απο την ταξη και οδευσαμε προς την καφετερεια του σχολειου.Αφου γεμισαμε τους δισκους μας με φαι,πηγαμε και κατσαμε σε ενα τραπεζι.

Ξαφνικα ενιωσα ενα παραξενο συναισθημα να με καταλαμβανει και ενα δυνατο πονοκεφαλο,που με εκανε να μορφασω.

"Βαλ,τι συμβαινει;" ακουσα την ανυσηχη φωνη της Στεφανης διπλα μου.

"Τιποτα απλως εχω εναν πονοκεφαλο"απανταω με ενα αδυναμο χαμογελο.

"Σιγουρα"ρωτησε ο Ειντεν ενω επιασε το χερι μου.

Στην φωνη του ακουστηκε η ανυσιχια και η αγαπη.Ενευσα το κεφαλι μου

"Παω λιγο στο μπανιο"λεω και συκονομαι

"Θα ερθω και 'γω" λεει η Στεφανη αλλα την σταματαω

"Οχι δεν χρειαζεται,ειμαι καλα"λεω και απομακρυνομαι.

Καθως περπατουσα προς την εξοδο της καφετερειας,ολα γυρνουσαν και με το ζωρι κρατιομουν μην πεσω κατω,αλλα η εντονη ζαλαδα με εκανε να σωριαστω στο πατωμα πριν καν φτασω κοντα στην πορτα.Το τελευταιο που προλαβα να ακουσω ηταν η ανυσηχητη φωνη της Στεφανης και του Ειντεν.Υστερα ολα μαυρισαν.