Sarma | Texting

SON

"Kalp alışır acı çekmelere

Can dayanmaz yeni sevmelere

Boşa kürek çek hep aynı

Bana sorun bi' kim haklı?

Şu yüreğim ne meraklı

Hiç sözümü dinlemiyor

Sorarım aşk durulur mu?

Acıyı sevmek olur mu?

Hani hayat bir oyundu?

Artık içime sinmiyor.."

Bugün, güne gözünü her zaman olduğundan farklı açtı genç adam.

Bilinmeyen numaradan bir mesaj gelmiş, konum atılmıştı.

O numaraya yazdı, cevap alamadı.
İçini korku sardı, aklına sevdiği kadın geldi, o' na bir şey olmuş olma ihtimali.

Genç adam telaşla konuma doğru yola çıktı, arabasını çok hızlı kullanıyordu, sakin olması gerektiğinin farkındaydı ama yapamıyordu, sakin kalamıyordu.

Uzun süren, fakat arabasını hızlı kullandığı için erkenden geldiği,

Hastaneye.

Genç adam hastaneyi görünce daha çok panik oldu, gözleri dolmuştu.
Sevdiği kadını burda görmeyi beklemiyordu.
Kaç yıldır görmediği, hasret kaldığı kadını burda göreceği aklının ucundan dahi geçmiyordu.

Hastanenin konumunu atan kadın, Giz'in yanındaki hemşireydi.
Her şeyden haberdardı, Deniz Feza'dan, Giz'in gitmek zorunda olduğundan.
Giz'in hâlâ Deniz Feza'yı deli gibi sevdiğinden.
Her şeyden habersiz olan Deniz Feza'dan haberdardı.
Ve artık bunu Deniz Feza'nın öğrenmesi gerektiğini düşünüyordu.
Ve böylece atmıştı konumu.
Son defa, sevdiği kadını görebilmesi için.

Genç adam korkuyla hastanenin içerisine girdi, girer girmez yanına bir hemşire geldi ve peşinden gelmesi gerektiğini söyledi,

Genç adam hemşireyi takip ediyordu, aynı zamanda merak ettiği, sevdiği kadına bir şey olup olmadığını soruyordu.

Cevap alamıyordu, hemşire hiçbir şey söylemiyordu, genç adam daha çok kötü oldu, yere yıkılmak üzereydi.

Dayanması gerektiğini kendisine söylemeye başladı, biraz daha dayanması gerektiğinin telkinini veriyordu.

Genç adam o yazıyı gördüğü zaman yere yıkıldı, hıçkırıklarla ağlamaya başladı,
Morg yazısını gördüğü zaman anlamıştı artık her şeyi.

Perişan hale geldi, tıpkı bir çocuk gibi ağlayarak duvarın dibine dayandı.
Gözleri bulanık görüyordu, o kadar çok ağlıyordu ki, sevdiği kadının içeride yatıyor olması o kadar ağır geldi ki.