İNTİKAM ATEŞİ

bölüm 8

Uyandığımda yataktaydım boynumdaki acısıyla inledim boynuma bişe saplanmış gibi sanki ben nasıl yatağa gelmiştim
Odanın kapısı kilitli değildi
Kapıyı açtım CESET şaşırdım mı açıkçası
Biraz şaşırdım mafya evindeydik ne de olsa merdivenlerden akan kanlara baktım ceset kime aitti bilmiyordum ve kanlara rağmen olabildiğince kenardan gittim evde kimse yoktu? Ceset ve ben fakat evin dış kapıları kilitliydi kapıyı bı şekilde açacaktım masanın üstünde bir kağıt gördüm

Sözüme uysaydın güzelim (:

Diye bir not vardı Allah kahretsin Zeynep Zeynep le konuşmamdan bahsettiğine eminim ya Zeynep e bişe yaparsa
Ağlamaya başladım

Poyraz burda olduğunu biliyorum çok Allah'ın cezası Zeynep e dokunma bana naparsan yap ama Zeynep e dokunma diye bağırdım

Işıklar birden bire gitti o karanlıkta kafayi yemek üzereyim

Mırıldanmaya başladım
Gelmeyişine bilmeyişine sen orda yoksun
Bahsettiğim kişi ölen ve benim çok sevdiğim biri
Yere yattım
Poyraz ı düşündüm gözlerine aşık olduğum kişiyi önceki poyrazımı
Şuan önceki Poyraz gibi olsa her şeye rağmen yanında olur onu severdim aslında Poyraz ı seviyorum ama bı yanım nefret ediyor ayrıca Poyrazı sevemem o beni sevdiğimle tehdit etti ailemin aklına bu düşünceleri soktu okumama izin vermedi avukat olacaktım ben
Yoksa ben komada falanmıydım bu olanlar gerçek olamazdı ama gerçekti
Avukat olmak isteyen biri şuan katille yaşıyor cesetler görüp sesini çıkarmıyordu ne hâle gelmiştim

Evin dışarısı korumalarla doldu ve ışıklar geldi ayağa kalktım poyraz içeri girdi artık akıllanmışsindir diye düşünüyorum yoksa bı dakine bu ceset Ceren olur Buse olur ZEYNEP olur
Ta-tamam özür dilerim Poyraz dedim

Poyrazdan
Adamları çağırdım
Ceseti hal edin
Deniz yürü
Nereye dedi
Sus konuşma yürü dedim
Canını acıta acıta arabaya bindirdim
Son gaz bastım
Deniz daha hızlı ol dedi
Neden demişti acaba korkardı normalde
Yüzüne baktım ani fren yaptım
Benden çok mu nefret ediyorsun dedim

Denizden
Benden çok mu nefret ediyorsun dedi
Çok dedim
Acıyla gülümsedi
Arabadan indik
Delirdi resmen bağırmaya başladı korktum
Arabanın camını kırdı ben ise sadece bakıyordum fırsat bu fırsat kaçmak için ama öyle biyerdeydik ki burda kendim kaçmayı denesem cesetim çıkardı
Poyraz Ağlıyordu inanmıyorum ama gerçekten duygusuz biri değildi şuan
Bı yandan delirip bı yandan ağlıyordu
Deniz ben seni gerçekten çok sevdim vazgeçmem senden sensiz yapamıyorum
Diye ağlayarak sinirle bağırarak bunları dedi sinirdende ağlıyor olabilirdi
Psikolojik olarak çok mu üstüne gitmiştim acaba sevilmemek nasıl duygu bilirim kendini öyle mi hissetmişti
Bende ağlamaya başladım
Poyraz sen bu değilsin benim sevdiğim Poyraz bu değil sen çok farklı birisin dedim
Evet sevgisizlik değiştirdi beni
(Gözleri çok güzeldi ağlama be adam kıyamam)
Özlemiştim aslında
Ne diyordum ben iyice saçmaladım (içimden konuşmalarım)
Beni gerçekten seviyormusun dedim
HEMDE ÇOK dedi
Gözlerine baktım
Sevgi bu değil okumama bile izin vermedin (not 1 hafta sonra 18 yaşına girecektir)
OLMUYOR BE KADIN SENSİZ OLMUYOR dedi
O an o kadar perişandı ki benimde canım yanıyordu

ona o kadar çok sarirmak istiyordum ki anlatamam ama yapmamalıydım bu adam katildi fakat olmuyordu kendimi çok zor tuttum sarirmamak için
Gözlerimin için baktı
Tamam git dedi özgürsün dedi
Ağlayarak uzaklaştım
Sevinmiştim aslında ama onu yalnız bırakmak istemiyordum sonra
DENİZ diye bağırdı arkamı döndüm

Affet beni güzelim
Çığlık attım
Ağzımı zorla biri kapatmıştı ve bayıldım

Neler yaşıyordum ben gerçekten filmde bile bu kadar olmuyor
Uyandım lanet olası siyah kaplı odada
Poyrazın odasındaydım
Hayvan gibi kapı açıldı poyraz geldi
Yarın bı düğüne gideceğiz bana bir prenses lazım dedi
Banane dedim
Prensesim sensin sende geleceksin dedi
Poyraz yaşadıklarım normalmiş gibi davranma bana
Hiç bişe yaşamadın ki
NE DEMEK HİÇ BİŞE YAŞAMADIM SATILDIM BEN BİR MAL GİBİ CESETLE BİRLİKTE BENİ TEK BIRAKTIN AZ KALSIN BENİ TECAVÜZ EDECEKTİN
HER SEFERİNDE CANIMI YAKIYORSUN SEVGİ BU DEĞİL dedim sinirlerim alt üst olmuştu
Gözlerimin içine baktı
dövecekmisin ne duruyorsun öldür hatta çünkü tek yapabildiğin şey zarar vermek dedim
Odadan çıktı
Çığlık attım sinirle eşyaları yıktım kapı tekrar açıldı poyraz kollarımdan tuttu
BIRAK BIRAK LANET OLASI HERİF BIRAK BENİ dedim kriz geçiriyordum
İğneyle üstüme gelen bir adam gördüm
YAKLAŞMA BU SEFER BAYILTIP GİDEMEZSİNİZ dedim
iğneyi bana geçirmesiyle
Yavaş yavaş gözlerim kapandı
Açtım düşündüm Poyrazın duygularıyla oynayacaktım tek kaçış yolum buydu onu seviyormuş gibi davranicaktim yani en azından kötü sözler soylemiyecektim
bana güvenmesini sağlayıp kaçacağım