33 bölüm | son yaklaşıyor?

80 4 0
                                    

Doğru kararı verdin dedi
Şimdi uyuyalım yarın başlıyacağız şimdi dinlen dedi ve yavaş adımlarla bir odaya ilerledi büyük ihtimalle kendi odasıydı odaya girdi ve kapıyı kapattı ben ise arkasından bakıyordum kafamı ileri doğru çevirdim sonra bana verilen odaya ilerledim bende odama girip kapımı kilitledim, yatağa girdim kafamı yastığa gömdüm ve uyuya kaldım
Tık tık tık diye seslerle uyandım
Kabus görmüştüm ağlıyordum
Kapının önünde mert iyimisin diyordu kapı kilitliydi
Lavaboya ilerledim ve yüzümü yıkadıktan sonra aynaya baktım kendime toparladım kendimi bunlarda geçecek deniz dedim kendi kendime lavabodan çıktım kapıyı açtım
ŞÜKÜR diye bağırdı mert
Kulağımın dibinde ne bağırıyorsun! Diye bağırdım
Sanada günaydın dedi birden bire
Yapmacık bir gülümsemeyle günaydın abicim dedim
Gel kahvaltı hazır dedi
Sen ve kahvaltı hazırlamak dedim
Ne alaka ben kahvaltı hazırlıyamazmıyım dedi tek kaşını kaldırarak
Tipine bakıyorumda hiç öyle biri gibi görünmüyorsun dedim
Hiç bir şey göründüğü gibi değildir dedi

Kahvaltı yapmak için masaya oturdum ikimizde biraz atıştırdık ve masayı topladık
Ee ne yapacağız dedim
İlk olarak değişmen lazım
Ne gibi sarı saçlı kısa saçlı sadece siyah giyinen dedim dalga geçercesine
Evet öyle olmalısın dedi
Ha? Dedim iki kaşımı kaldırarak
Ne ha,ha ne değişiceksin kızım dedi
Bugün alışverişe çık kuaföre git veya kendin boya dedi
Oldu başka dedim
Ne oldusu kızım işte dediğimi yap dedi
Tam konuşacakken kapı çaldı
Hayırdır İnşallah dedim.
Kapıya doğru yöneldim.
Kapıyı açtım ve ZEYNEP diye bağırdım
DENİZ dedi oda beni gördüğüne inanamıyordu.
Burda ne işin var dedim tek kaşım havada
Sen ne ara buraya geldin dedi
Kızlar dedi mert
Tanıştırayım kardeşin Zeynep dedi bana
Ağzım kocaman açıldı
NE NE NE NE dedim
Duydun işte dedi mert
ZEYNEP BİLİYORMUYDUN Dedim sinirle kafamı çevirerek
Ben yani yeni öğrendim yani çok olmadı dedi
AHAHAH deliricem siz benimle dalga mı geçiyorsunuz dedim
Yoo dedi mert.
Bu konuyu sonra konuşalım çok daha önemli mevzumuz var dedi Zeynep
Hayırdır dedim
Ceren dedi Zeynep
Ee dedim gözlerim dolmuştu.
Hastanede yok dedi Zeynep
Nerde dedim
Bilmiyorum dedi Zeynep
LAN NEREYE GİTMİŞ OLABİLİR YOKSA dedim
Poyraz mı bişe yaptı diyorsun dedi Zeynep
İçeri geçin dedi mert
İçeriye girdik
Bişeler yapmamız lazım benim yüzümden ceren o halde dedim titriyordum
Sakin ol dedi mert
NASIL SAKİN OLAYIM ALLAH AŞKINA diye bağırdım
Sonra aklıma Zeyneble kardeş olduğum geldi
Gözlerim doluydu göz yaşı dökülmesin diye kendimi sıkıyordum
Zeynep sanada yazıklar olsun dedim
Deniz bak ben öğreneli çok olmadı gerçekten dedi
Ben iyi değilim dedim
Kafa dağıtmaya ihtiyacım var dedim ayağa kalktım kapıya ilerledim geri geleceğim Dedim
DENİZ diye bağırdı mert
Onu dinlemedim ve koşarak gitmeye başladım nereye gittiğimi bende bilmiyordum

Kaybolmuştum karanlık bir yolda.
Kaçış yoktu.
Karanlık bir yolda çıkmaza girmiştim.

Koşarken göz yaşlarım dökülüyordu.

Eğer cerene bir şey olursa kendimi affetmezdim yaşadıklarım çok ağır gelmeye başlamıştı ben intikam alamazdım gücüm yok halim yok arkamda duracak kimsem yok mertmi tanımadıgım biri abim belkide kandırılıyordum zeynep hakkında düşünmek dahi istemiyordum
Ceren için bir şeyler yapmam lazımdı gerekirse teslim olmam gerekti benim hayatım zaten yok olamayacak kadar kötü bir hayat her şey düzelse bile iz her zaman üstümde kalacak kabuslarım bitmeyecek bu yüzden kendimi feda edebilirdim benim canım neydi ki
Ceren'in bir hayatı var ve hayatı benim yüzümden mahvolmamalı peki ya çok geçse? O zaman ne olacaktı ne yapacaktım? Kızıyordum kendime bir hayatım olacağını düşünüp canavarın elinden kaçtığım için kızıyordum.

Adımlarımı hızlandırdım.

Bir süre sonra

arada durmuştum ama hala koşuyordum ana yola varmıştım gördüğüm ilk taksiye bindim poyrazın evine yaklaşmıştık üstümde biraz para vardı adama verdim ve indim

Teslim olacaktım belki de sonum olacaktı ama yinede bir ihtimal Ceren hayatına devam edebilecekti

kafamdaki sesler susmuyordu

Korkuyordum.Çok korkuyordum.

Evin önüne doğru ilerledim sadece gözlerim dolmuştu ve titriyordum

Korumalar beni gördüler ve poyrazı saniyesinde aradılar

Geldi
evden çıktı
Bana doğru yürümeye başladı
Titredim.

Baya zaman oldu biliyorum bölüm bu kadardı önceden yazılmıs kitabın finalını yapacağım kendinize iyi bakın hoşçakalın

İNTİKAM ATEŞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin