Gizemlerle Dolu

1. Bölüm/Tanışma

15 Aralık 2022 den beri kapağını hazırlamadığım için yayınlanmayan bu hikaye artık yayınlanıyooorrr. Altta sizle konuşmaya devam ettiğim kısım o günden kalma 🥹 hadi siz okuyunnn.

Bu sefer korku hikayesi tarzı başlayan bir kitapla karşınızdayım. Bu kitap benim için farklı olucak çünkü daha önce korku yazıcaksın deseler inanmam. İnsan az okuduğu bir türü nasıl yazar değil mi :)
İşte farkı bu. Hadi hikayeye geçelimmm.

~~~

Bugün Lamia ile piknik yapacaktık. Piknik yapacağımız ormanda buluşacağımız için tek başımaydım bu yolculukta.

Lamia üniversiteden arkadaşımdı. Kampüslerimiz aynıydı ama bölümlerimiz farklıydı. Yurtta oda arkadaşımdı. O psikoloji mezunu idi ben de iç mimarlık.

Okul bitince beraber yaşama kararı aldık. Gerçi zaten 2 senedir beraberiz. 24 yaşında tatlı kızlarız işte.

O ailesinin yanına gitmişti ve piknikte buluşup eve geçecektik. Hazırlanıp çıktım. Üzerimde siyah düz bir kapüşonlu sweatshirt ve bol siyah bir eşofman. Tabii ki cepliydi ikisi de. Evet biraz spor bir tarzım vardı ama yeri gelince ortamdaki en şık insan olurdum. Arabaya binip yola çıktım. Telefonum çalıyordu. Evet arayan tabii ki Lamia.

-Efendim Lamia.
- Kız neredesin sen ben geldim bekliyorum örtüyü serdim yiyecekleri koydum herşey hazır.
-Offf geliyorum şimdi çıktım.
-Aferin aferin bende getirdiklerimi yiyip karnımı doyururum.
-Geliyorum dedim Lamia.
-Tamam tamam sen arabayı sür nasılsa dönüşte alıcammm.
-Tamam görüşürüz.
-Görüşürüz Selin.

~~~

Sonunda varmıştım. Baya yorucuydu araba sürmek benim için ama artık tıkınma zamanı. Arabadan inip Lamia'yı aradım.

-Selin?
-Lamia ben geldim neredesin?
-Girişten dümdüz yürü karşına çıkar zaten piknik örtüsü ve ben.
-Tamam tamam geliyorum araba girişte.
-Tamam bırak oraya zaten yol daralıcak.
-Tamam hadi kapat.
-Tamam.

Telefonu kapattı ve yürümeye başladım. İlk kez geliyordum ve yolu bilmemek korkutuyo.

Veee sonunda piknik örtüsünü serip üstüne oturmuş sepete kafasını koyup rüya diyarına dalmış bir Lamia.

-LAMİA!
-Hı ha noluyo ay uyumuşum geldin mi Selin ?
- Yooo yoldayım kayboldum. Tövbe tövbeee tabi geldim.
-Hadi anahtarı ver önce sonra yiyelim şunları.
-Al.

Arabanın anahtarını verdim ve yemek yiyip konuşmaya başladık. Evet o ıslak kek getirmişti ben zeytinli poğaça bunlarla doyucaz ne var.

-Lamia!
-Efendim ?
- Burada lavabo falan var mı ?
- Evet seni olmayan yere getirmem bak şurdan düz yürü 10 metreye kalmaz karşına çıkar ama dümdüz git.
- He tamam bi yüzümü yıkıyım yoruldum uyurum yoksa.
- Telefonu almayı unutma.
-Tamaaam.

Telefonumu da alıp gitmeye başladım. Saat daha sabah 10.00'du ve uyumak istiyordum. O yüzden yüzümü yıkayıp uykumu açacak sonra tekrar makyaj yapacaktım.

Çıtırdama ve fısıltı sesi...

O SES NEYDİ!

- Kim var orada ?

-Heeey.

Ses yoktu.

Lamia burada hayvan bile yok demişti ama bir şey çıtırdamıştı. Fısıltı devam ediyordu.

-Seliiin.
-Seliiin.

Bu bir erkek sesi kadar tok ve kalındı. Sese doğru gittim.

Zemheri: Merhaba!
Selin: Merhaba? Da sen kimsin?
Zemheri: Ben mi kimim? Beni nasıl tanımazsın ?
Selin: Evet. Sen kimsin ? Seni gerçekten tanımıyorum. Buna eminim.
Zemheri: Beni tanımaman üzdü Gizolya. İnsan hayat arkadaşını nasıl tanımaz...

~~~

Eveeet kısaydı kabul çünküüü buradan sonra biraz olayları karıştırmayı düşünüyorum. O yüzdeeen burada bitti.

(O zamanlar koşturarak yazmışım neredeyse her şey çok hızlı oldu bitti kdfkfk)

Diğer bölümde görüşmek üzereee...

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz=>