බනී....
යීබෝ....ඇත්තටම ඔයා කවුද....මට මන් කව්ද කියන එකටත් වඩා හිතට වද දුන්නේ යීබෝ මගේ කවුද කියන ප්‍රස්නෙ....කිසිම දෙයක් මතක නැති වෙද්දී doctor ගෙන් වගේම නර්ස් ලගෙන් අහලා දැන ගත්තු දේවල් එක්ක මට විස්වාස කරන්න පුළුවන් එකම කෙනා යීබෝ....එයත් එක්ක මට කලින් සම්බන්ධ කමක් තිබුණත් නැතත් එයා දැකපු මුල්ම වෙළේ හිතට ඇති උණ හැඟීම මටම තේරුම් ගන්න බෑ. මොකුත් මතක නැති වෙද්දී doctor ගෙ වචනෙ විතරක් විස්වාස කරලා මන් වෙනුවෙන් ඉන්න එකම කෙනා මුණ ගැහෙන්න කැමති උණත් මගේ හිත පිරලා තිබුණෙ දෙගිඩියාවකින්.ඒ කෙනා කවුද කොහොම කෙනෙක්ද හිතනකොටත් මට දැනුණේ බයක් උණත් ඒ රූපේ දැකපු පලවෙනි තප්පරේම මගේ බය නැතිවෙලා සැහැල්ලුවක් දැනුණේ හැමදාම දන්න කෙනෙක් මුණ ගැහුනා වගේ....ඒත්....ඒ හැඟීම බොරුවක්ද දෙවියනේ....
.
..
...
....
.....
ඒ නන්නාදුනන රුව යීබෝ බලාගත්තේ පණ වගේ ආදරෙන්....
~~~~~
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
තවත් සතියක් රෝහලේම ගෙවෙද්දී අන්තිමේ දිග කාලෙකට පස්සෙ බනී ට රෝහලෙන් පිට ලොකෙට ආයීමත් යන්න වෙන දවස උදා වෙලා තිබුණා.සිහිය ආවට පස්සෙ බනී හැසිරෙන විදිහ ගැන අවුලෙන්, බයෙන් හිටපු යීබොට බනීගේ හැසිරීම නිසා සැහැල්ලුවක් දැනුණේ තව තවත් බනීව තමන්ගෙන් ඈත් කරන්න හිත හදාගන්න බැරි වෙද්දී... හිරගෙයක් වගේ ජීවිතෙන් මිදෙන්න පුලුවන් වෙන එක ගැන සතුටු විය යුතු උණත්, යීබෝ දැක්කේ උදේ ඉදන් බලාගත්තු අත බලාගෙන කල්පනා කරන බනීවයි....
"බනී...."
බනී ව පියවි සිහියට ගන්න යීබෝට දෙතුන් පාරක්ම ආයි ආයි කතා කරන්න වෙද්දී බනී යීබෝ දිහා බැලුවේ ගැස්සිලා....
YOU ARE READING
💚 So I Will Stop ❤️ Complete
Fanfiction"ඉතිං....එබැවින් නවතීමී..... හදින් පිටමං.....නොකරමී....." 🥀 මවා අහස 🥀එපා තරු 🥀මට දෙන්න 🥀නුඹ කළුවරේ🥀හිඳි නම්.. ඒ ඇස්.... ඒ ඇස් ඇරලා මන් දිහා බලනකං මං තාමත් බලන් ඉන්නවා.... කාගෙ කවුද ,කොහෙන් ආවද ,මොකට ආවද නොදන්න එයා..... ...
