Force Love

KABANATA 15

I am so eager to start a new life away from him. The pain he caused on me motivates me to continue on my life. Maybe loving him was the biggest mistake I have been made yet...loving him  teach me so many good things in life. 

I am now outside of the operating room, praying that he will survive.. He got on an accident caused by my evil half sister. Hanggang ngayon daw ay hindi parin tanggap ni Darling ang lahat. She plan to kill me, but luckily Pablo was there to save me.

Naglalakad na ako pauwi ng maramdaman ko ang pagsunod sa akin ng sasakyan na nasa likod ko. lilingunin ko sana ito pero sa bilis ng mga pangyayari ay nagulat nalang ako na nasa gilid na ako ng daan. Napailing ako ng makaramdam ng hapdi sa gawing tuhod ko pero mas nahintakutan ako ng makitang nakadagan ako kay Pablo...

kay PABLO...na naliligo sa sarili niyang dugo ngayon. Nilingon ko ang pagbagsak ng pintuan ng sasakyang babangga sana sa akin. 

"N-No....P-Pab...." umiiyak na lumapit si Darling. 

"Ikaw? H-Hayop ka Darling! A-anong ginawa mo". natataranta kong niyakap ang duguan na si Pablo. "Pablo gumising ka please". 

"Hindi-Hindi ko sinasadya!". Nanginginig na lumapit ito pero mabilis ko siyang itinulak. 

"Napakasama mong tao Darling! Wala kang karapatan lapitan siya! Lumayas ka!" Umiiyak na sigaw ko. "Tumawag kayo ng tulong parang awa niyo na". umiiyak kong lingon sa kumpulan ng mga tao na nakasaksi sa aksidenteng alam kong sinadya ni Darling.

Nadala sa ospital si Pablo pero sa dami ng nawalang dugo sa kanya ay kailangan siyang masalinan agad ng dugo. Umiiyak akong nananalangin sa gilid na sana ay makaligtas siya .

"Lord... pangako I will forgive him.. iligtas mo lang siya Lord..." umiiyak na yakap ko sa sarili ko

"What Happen...O-Oh my S-son". sa namumugtong mga mata ay nakita ko ang pagdating ng mama niya. nilingon lamang ako nito at naghihisterikal na sumigaw.

"What happen Priscila?". Umiiyak na sigaw nito "what happen to my son". Napaluhod ito sa harap ko at mahigpit na ginagap ang palad ko "Priscila....M-my S-son....I can't accept it kapag may nangyaring masama sa kanya... sabihin mo sino ang may gawa nito". 

"S-si D-Darling po". pumikit ako at tuluyan na tumulo muli ang mga luha sa mga mata ko. 

"N-No...! D-darling! Ang babaeng iyon... hindi ko siya mapapatawad". nagsisigaw pa ang mama niya dahilan para lapitan siya ng mga nurses at pilit na pakalmahin. 

I can't forgive her also sa dami nang nagawa niyang kasalanan sa amin ay pilit ko siyang pinapatawad. Talaga bang ganun kalala ang galit niya sa akin para magawa niya akong pagtangkaan patayin. Marahil ay talagang sagad sa buto ang galit niya. ang galit na hindi ko alam kung mawawala paba. 

We are sister, ayoko man tanggapin pero yun ang katotohanan. I am willing to forgive her, ni minsan ay hindi ako nagtanim ng galit sa kanya, I gave him the benefit of the doubt. Inisip ko na marahil sa hirap na naranasan niya sa Step dad niya or sa galit na itinanim ng Mommy niya sa kanya ay isa parin siyang mabuting babae. I can't help but to be mad at her. 

"T-Titaaa..." Sabay pa kami ng Mommy ni Pablo na lumingon sa nagsalita.

I look at her.. galit ang nangingibabaw sa akin ngayon. Galit akong tumayo at sinugod siya.

"Anong ginagawa mo ditong babae ka! This is your fault". sigaw ko at pinaghahampas ko siya at hindi pa nakuntento ay hinila ko ang buhok niya at halos ihiga na siya sa sahig. 

"I'm sorry! I didn't meant to! I don't want this to happen". Umiiyak niyang sigaw . "Tita How's Pablo? Is he okay?. Help me here Tita .. Ahhh. Nasasaktan ako! Priscila...Tita".