Seni Böyle Seviyorum

Yağmur ve Gökkuşağı gibi

Haftalar geçmişti. Ablamın...yanından ayrıldığımdan beri. Yoru'nun iyileşmesine sevinmiştim ama ablamı orda gece yarısı tek başına bıraktığım için çok kötü hissediyodum. Aşağıya inmek için üstümü giyindim tam kapıyı açtığımda Sage ve Jett kapıdan ellerinde bi dolu ile içeri girip eşyalarımı toplamaya başladılar. "Hooop! Kızlar noluyoruz? Eşyalarımı niye topluyosunuz?" diye sordum. Ki sormak en doğal hakkımdı bence. Kızlar bana soluk soluğa cevap verdiler. "Yeni karargaha gidiyoruz Vil. Herkes eśyalarını topluyo!" şimdi anlaşıldı. Demek yeni karargah ha! Tamamdır. Bende acele ettim ve kendime bi koli alıp eşyaları toplamaya başladım. O sırada açık kalan kapıdan bizi gören Skye ve Astra'da bize yardıma geldiler. Onlar sayesinde odada kısa süre içinde hiç eşyam kalmamıştı. Kolileri aldık ve uçağa doğru gittik. Breach ve Kay/o kolilerimin az olmasına şaşırmıştı. "Hah! Sonunda elinde adam akıllı eşyalarla gelen biri! En azından bateri getirmedi Yoru'nun yaptığı gibi!" dedi ve güldü Breach. Hah! Bu koca oğlanı seviyorum gerçekten.eşyaları koymasına yardım.ettim ve Jett ile beraber uçakta koltuklardan birine oturduk.

Yol boyunca bi arkadaşla sohbet etmek iyiydi. Tabi gece yarısına kadar oturuduğumuz için sabah. Kalktığımı-zda gözlerimizin acıması dışında hiç bi sorun yoktu. Kalkar kalkmaz pencereden dışarı baktım. Jett'de uyandı ve benim.ardımdan dışarıya baktı. "Evet! Sonunda geldik! Hadi Vil sana etrafı göstereyim." eşyalarımızı aldık ve odalarımıza gitmeye koyulduk. Jett ve benim odam farklı yerlerde olduğu için nelli bi yerde ayrıldık. Odama girdim ve şöyle bi etrafa baktım. "Vay canına buraya gerçekten 'Vilmaris tarzı' bir dekorasyon gerekli!" dedim. Kolileri açmadan önce buraları süpürmem gerekliydi. Gidip bi süpürge alıp odayı iyice sildim. Kolilerden birini açıp yatak örtülerimi ve yastıklarımı çıkardım. Örtüleri ve yastıkları yatağa yerleştirdim. Diğer eşyalarımın kolilerini açarken kapı çaldı. "Kesin Jett'tir" diyerek kapıya gittim. Kapıyı açtığımda karşımdaki Jett değildi. Gelen Şaşırtıcı şekilde Fade'di. "Selam. Biliyorum sana biraz garip gelicek ama, konuşmak ister misin? Ablan hakkında." cevap bile vermedim. Konuşacak, derdimi anlatıcak birine ihtiyacım vardı. Kapıdan çekildim elimle gelmesini işaret ettim. Fade içeri girdi. Kolilerden bi kaç eśya alıp dizmeye koyuldu o sırada sohbet etmeye başladık:
F: Ablanla olanlar için üzüldüm. Sevdiğinden ayrılmak kolay değil...
A: Evet ablam...sürekli aklıma geliyo. O günden sonra her gece kabus görmeye başladım.onu özlüyorum hemde çok.
F: Seni anlıyorum hemde çok.
Sohbet ederken düzenleme işi bitti akşam olmuştu Fade kendi odasına gitti bende üstümü değiştirip uyudum. Sonunda burda beni anlayan biri vardı. Ve bu rahat hissettiriyodu...