********
"Bangsie!"
(Yeah? ugh. I'm coming! Ugh. Sakit kaya!)
"Dalian mo!"
(Yeah, ugh. Eto talaga oh. Binibilisan na nga eh! Masakit kase eh, diba!?)
"That doesn't matter. Just, argh. Faster!"
(D*mn! Teka lang nga! Dahandahan lang kase! Malapit na naman ako eh!)
[A/N: Wag gm. Binabalaan ko kayo, mamaya kung ano ang pumasok aa kokote niyo. XD]
"Nasan kana ba!?"
(Sabing saglit lang eh! Sakit kaya ng paa ko, ugh. Naglalakad na kase ako papunta diyan sa Viva, ugh.)
"Oh, anong nangyare dyan sa paa mo?"
(Wala nagka-pasa lang.)
"Okay, nasa labas na ko. See you. Dalian mo na ha!"
(Opo! Kala mo nman hinahabol yung oras.)
Call ended.
Lumabas ako ng Viva. Sh*t kase! Kinakabahan ako, woooohh! You know what?
I saw Devon. Dito sa Viva.
Just what the hell!?
Pero di nya ko nakita.
Pinatawag kasi kami ni Nadine dito, may ipapasabi lang si direk about sa dnp caravans etc. And yep, 3 days had passed nang showing na yung DNP Movie.
"Hoy! Tulala ka diyan!? Minamadali mo pa ako ah- ouch!" nagulat ako nang winewave ni Nadine yung kamay nya sa mata ko, para bang pampawala ng tulala.
"Patingin nga ng paa mo! Di ka pa kase kumuha ng taxi or kotse."
"Kita mong traffic eh! Buti sa sidewalk hindi traffic. Edi bumaba na ko ng kotse tapos naglakad na lang." tas tumingin sya sa paa nya. "Eto? Haha, wala yan, ughasdfghjkl."
"Wala pala ah? Teka tingnan ko muna." binuhat ko siya sa bench. Pinakuha ko sa assistant yung first aid kit. Buti na lang hindi nag-inarte tong si Nadine.
"ARAY! Dahan-dahan nga lang!" nilalagyan ko ng betadine. Sugat yun eh! Hindi pasa. Nadapa to sa high heels.
"Eto na nga eh. Paano gagaling!?"
"Basta slowly lang. Sakit kaya! Palit tayo ng pwesto!" inarte ni Nadine.
"ARAY!!!!"

BINABASA MO ANG
Maybe This Time (JaDine Fanfic)
FanfictionMay DNP Movie sila, at dahil sa napakahalagang project na iyon, dun nagtagpo ang landas ng isang Nadine Lustre at James Reid. Dito nagsilabasan ang mga hidden feelings nila sa isa't isa. As days go by, lalong lumalalim ang kanilang nararamdaman sa i...