ghost • Xavier Thorpe

0.5

Selaamm

Geç geldi biraz kusura bakmayın

Bol bol yorum yaparsanız çok sevinirim

İyi okumalaarr

~~~

- Xavier'dan -

Kahvelerimiz geldiğinde biz çoktan uzun soluklu bir sohbete başlamıştık.

Ödlek Tyler kahveleri kendi getirmek yerine başka birine getirtmişti.

Okul, aile, arkadaşlıklar, sosyal medya derken zamanın nasıl geçtiğini anlamadık.

Hoş, zaten onunla iken hep zamana bir şeyler olur ve hızlı akar, bu da benim onu görme süremi azaltırdı...

○○○

Sonunda Weathervane'den çıkmıştık.

Hannah'nın bir şey söylemesine izin vermeden onu mağzaların olduğu sokağa doğru sürüklemeye başladım.

okula geri döneceğimizi sandığı için şaşırmış gibi gözüküyordu.

sonunda güzel bir butiğin önünde durduk. Onu zor da olsa renkli bir şeyler almaya ikna etmiştim.

- Hannah'dan -

Xavier'a gerek olmadığını neredeyse 100 kere söylemiştim, ama yine de beni dinlememekte ısrar ediyordu.

en sonunda bu sakinliğine karşı sinirlenip hava almak için dışarıya çıkmıştım.

tekrar içeri girdiğimde o çoktan bir kaç şey seçmişti bile. seçtiği şeyleri elime tıkıştırıp beni kabine sürükledi.

○○○

kıyafet denemekten gerçekten yorulmuş ve sıkılmıştım.

hiçbir şeyi de beğenmiyor ya

"ay xavier yeter artık." "ya tamam bak bunlar son" diyip elime bir kaç tane daha kıyafet sıkıştırdı. ona ölümcül bakışlar atarak kabine geri girdim.

Allah'a şükür son verdiklerini beğenmişti. onları alıp çıktık. hava neredeyse kararmıştı. bu durumda ormandaki kestirmeden gidemezdik. bizde yürüyüş yolunun yanındaki parka gitmeye karar verdik.

oradaki banklardan birine oturup otobüsün gelmesini bekleyecektik. otobüsün gelmesine daha yarım saat vardı.

banklardan birini kapıp gün batımını izlemeye başladık ki Xavier konuşmaya başladı: "Yüzün çok güzel"

birden söylediği şeyle şaşkınca ona döndüm. "Ne?"

"Güzelsin, ama bunu hep arka plana atıyorsun. insanlardan çekiniyor, onlardan saklanıyorsun. sürekli siyah-beyazsın. artık bunu bir kamuflaj olarak benimsemişsin. insanlardan saklanmana veya onlardan çekinmene gerek yok Hannah, sen gerçekten çok güzelsin."

Hiç birşey söyleyememiştim. Utanmakta yeni bir boyut atlamış gibiydim. Aynı zamanda da gerçekten şaşkın.

Ellerini teslim olurcasına kaldırıp " Beni bunun için yargılama. Ben bir ressamım gözlemim iyidir. Ayrıca..." sözünü yarıda kesip saçımdaki tokaları çıkardı, "... bununla başlayabilirsin."

Çok rüzgar esiyordu. Bundan dolayı iyice açılıp, rüzgarla birlikte ahenkle dans eden saçlarımın yüzümü kapatması iyi haberdi benim için.

Bu sayede kızaran yanaklarımı gizleyebiliyordum...

~~~

Romantik bişeyler yazmaya çalıştım ama ormantik oldu galiba msjdndjmsn

Umarım bölümü sevmişsinizdirr

Gidişat hakkında ne düşünüyorsunuz veya bir öneriniz varmı?

Oy vermeyi unutmayın lütfen en az 10 oy olmadan bölüm atmayacağım.

Öpüldünüzz