ភាគ09
គ្នារបស់ជុងវ៉ុនបានមកអង្គុយនៅតុមួយជុំគ្នា ដោយសាកន្លែងគេមានទាំងតុអង្គុយញាំអីទៀតផង ឯជេយនិង
ហុីសុឺងវិញបានអង្គុយតុក្បែរនោះផងដែរដោយសាពួក
គេស្លៀកពាក់បឹតមុខពាក់ម៉ាសឡើងជិតអស់ហើយ
« នីគីហា យ៉ាងមឹចដែរទៅផ្ទះប៉ុន្មានថ្ងៃនិង?»ជេក
« អូហូ អេមណាស់អាសម្លាញ់អឺយឡើងស្ពឹកមុខ លេង
ជេយកៗ ទប់មិនឈ្នះទេ»នីគី ក៏និយាយទាំងសើច អ្នកម្តាយ
របស់គេ ជេឡើងផ្អើលផ្ទះតែម្តង
« ចុះ អ្នកមីងមានសួទេ ថាមកធ្វើអី?»ជុងវ៉ុន
« ប្រាកដជាសួហើយ តែសូមធានាអាគីបឹតមាត់ជិតល្អ
ណាស់ តែថាជុងវ៉ុនហា ប៉ារបស់ឯងមកវិញហើយ» នីគី
និយាយបែបនេះធ្វើអោយជេកនិងជុងវ៉ុនឈ្លក់ទឹកមាត់តែម្តង
« ចង្រៃយ៎ មឹចក៏ឯងមិនផ្តល់ដំណឹងមកអញមុនហាអាចង្រៃ
យ៎»ជុងវ៉ុន ងើបឈរទះក្បាលនីគីមួយដៃបាំង
« មានរឿងអ្វីមែនទេ?» សូនូដែរមិនសូវយល់សាច់កាក៏សួ
« ហឺយ លោកប៉ាមកអញស្លាប់មិនខានទេ » ជុងវ៉ុន
« មិនមែនងាប់តែឯងទេ អញក៏ងាប់ដែរ ពុន្ធោអឺយ ទៅមិញ
ដឹងតែរត្រូវហើយ កាសិក្សាក៏ព្ជួចោលទៀតអញអឺយ»ជេក
ពីពេលនេះក្រញ៉ាញ់ខួខ្លាំងណាស់ព្រោះជុងវ៉ុននិងនីគី
មកនៅផ្ទះរបស់គេ បើពូយ៉ាងមកនោះគេងាប់ពីតង់មិនខាន
ទេ បើមិនងាប់ដោយសាពូយ៉ាងក៏ដោយសាប៉ាគេដែរ
« សម្រួលៗ អារម្មណ៍សិនទៅអាពីរអ្នក អញមិនបានប្រាប់
ថាពួកយើងមកទីនេះទេ អញប្រាប់ថាទៅជេចូផ្ទះអញ» នីគី
និយាយឡើងទាំងភាពជឿជាក់តែថា
« អួយយយ!! រំបល់យ៎ចាំបាច់បាញ់ខ្សែរភ្នែកពិឃាត
មក»គ្រាន់តែងាកឃើញមិត្តទាំងពីរសម្លក់មកនីគីចង់រត់
