Güneş, ailesi köyü yöneten aile tarafından öldürüldükten sonra, aynı köyde olan amcası ve yengesiyle yaşamaya başlayan genç bir kızdır. Ailesinin ardından hesap bile soramaz, çünkü karşısındaki aile tüm köye hükmeden Kirman ailesidir.
Güneş, içinde...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DÜZENLENEREK TEKRAR YAYINLANIYOR!
"Lütfen!" diye tüm gücümle sert kapıya doğru vuruyordum. Rüzgar, omuzlarımdaki şalı ve saçlarımı geriye doğru uçuşturuyor, şiddetli yağan yağmur beni ıslatıyordu. Gözyaşlarım yağmurdan daha hızlı akıyordu, yüzüme kapanan ve bir daha asla açılmayan bu kapı beni soğuktan daha çok üşütüyordu.
"Amca, yenge lütfen! Lütfen Bulut'u bir kez görmeme izin verin, lütfen bana bunu yapmayın!" diyerek hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Yeşil gözlerimi kapıdan alıp yağmurdan ıslanmış yere doğru bakmıştım, Bulut'un yüzüğünü yengem kapıyı kapatmadan önce buraya fırlatıp atmıştı. Artık onlarla bir işim kalmadığını söylemişti. Benim artık bu ailede bir yerim olmadığını, en başında kimsesiz kaldığım gün bana sahip çıkarak en büyük hatayı yaptıklarını söylemişti.
En acısıysa Bulut'un benim yüzümden bu hale geldiğini söylemişti. Benim yüzümden başına bu kötülükler gelmişti. Eğilip yere düşen alyansı alırken, şalımın uçları yere sürtmüş ve ıslanmıştı. Benim hayatım gibi çamura bulanmıştı. Çıplak ayaklarım soğuk yerde kirlenmişti, elbisem, ellerim, hayatım, yaşantım, hayallerim, umudum, ailem, artık hepsi bu kirliliğin içinde boğulup yok olmuştu.
Ama yapamazdım, ben Bulut'suz yapamazdım. Adım Güneş'di, o da beni tamamlayan Bulut.
"Bulut..." diye acı içinde fısıldarken, avucumdaki çamurlu alyansa doğru gözyaşlarım bir nehir gibi süzülmüştü. Bulut'a olan aşkım korkuya dönüşmüştü, onsuz kalma korkusuna. "Ben şimdi nereye giderim? Benim evim burası, sen buradasın... Ben şimdi nereye gideceğim?"
Bulut'suz gideceğim her yer benim için cehenneme dönüşürdü. O benim tek ailemdi.
"Yüzüne kapanan bu kapı sana asla tekrar açılmayacak."
Sert adım sesleri bana git gide yakın gelmeye başlamıştı. Yerde dizlerimin üzerinde oturmuş, yağmurun altında kapının açılmasını bekliyordum. Başımı hafifçe yana doğru çevirmiştim ama onun kim olduğuna bakmama gerek yoktu. Onu tanıyordum, beni bu hale getiren Acar'dı. Kararmış kalbinde aşkı barındırdığını sanan, bana aşık olduğunu söyleyerek hayatımı zindan eden Acar.
Tüm köyü ailesi ve kendisi yönetirdi, onlara sormadan kimse adım bile atamazdı.
"Açılacak." Diye fısıldarken başımı tekrar kapıya doğru çevirmiştim. Onlar benim ailemdi, Bulut benim ailemdi. Bana bunu yapamazlardı, beni bırakamazlardı.
"Açılmayacak." Demişti Acar, acımasızlık dolu bir sesle. Kalın sesi kendinden emindi, soğuktu. "Eğer açılırsa, kapının ardında canlı kimseyi bırakmam."
Nefesim acıyla kesilirken, gözyaşları içinde ona doğru dönmüştüm. Bacaklarımda yerden kalkacak gücü bile bulamıyordum. Onun bunu bana ilk yapışı değildi, annemi ve babamı da benden alan oydu.
"Neden?" diye sorarken sesim çaresizlikle titremişti. Ama O, o kadar kötüydü ki kimsenin çaresizliği onu üzemezdi. "Neden bana bunu yapıyorsun? Neden ailemi benden alıyorsun? Beni tekrar, ikinci kez ailesiz bıraktın, ikinci kez ailemi benden aldın. Ben şimdi nereye giderim?"
Arabasının yanında silahlarını ellerinde tutan bir çok adam vardı, hepsi onun ağzından çıkacak tek kelimeyi bekliyorlardı.
Siyah takım elbisesi ıslanmıştı, kara gözleri gözlerime sabitlenmişti. Bana doğru birkaç adım yaklaşmış, ardından elini yere, bana doğru uzatmıştı.
"Bana gel," demişti, gözlerini gözlerimden hiç ayırmadan. "Bizim için aldığım eve gel."
"Asla," diye fısıldarken, gözlerim kararmayabaşlamıştı. Başım dönüyordu, her yer kararıyordu. "Benim için sadece Bulut var."
Gözlerim kapanırken, bedenim geriye doğru yığılmaya başlamıştı ama Acar eğilip kolları arasına almıştı beni. Başım geriye doğru düşmüştü, Bulut'ın kapısında sırılsıklam yerde baygındım, bedenim Acar'ın kolları arasındaydı, elimdeki alyans aralanan parmakalarımdan yavaşça yere düşmüştü.
"Benim için de sadece sen varsın." Demişti Acar, "Sadece sen."
Merhabalaar, ilk kesiti nasıl buldunuz? Bölümleri henüz yazmaya başlamadım ama karakterler hakkında biraz fikriniz olsun diye bir kesit yazdım. Ben kurguya çok ısındım, umarım siz de sevmişsinizdir J Destekleriniz için çok teşekkür ederim, AŞKIN ZEHİRİ'ni de kucaklayacağınıza eminim.
