Sırlarla ve sınırla dolu bir aşk.
koyu kahverengi gözlerine bakıp beni sevdiğini söylemesini diledim,gür saçlarını tek hamleyle geriye atıp gözlerimin derinliğine odaklanarak "Agave'yı bilir misin Şiir?" Dedi. Hafif tebesüm edip," evet biliyorum,am...
Evet arkadaşlar... Watpaad'a ilk kitabım. Çok heycanlı ve mutluyum. aylardır bu kitabı sizlerle paylaşmayı bekliyordum,umarım beğenirsiniz...Yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar
Sokakta yürüyordum. Hava hiç olmadığı kadar soğuktu. Soğuk hava vücudumu esir alıyor dişlerim biribirine değiyor ve baştan aşağı soğuk havanın etkisiyle titriyordum.
Gözlerime Başında kapşon ve siyahlar içinde biraz daha ileride yürüyen bir genç'e takılmıştı. Ona bakınca bana birini anımsatmıştı. İçim de geçmişe dair kıvılcımlar kıpırdamış, gençliğim gözümün önünden film şeridi gibi geçmişti. Giyinişi,yürüyüşü ve etrafa atığı nefret bakışları...Bu bakışlar geçmişimin izlerini taşıyordu.
Adımlarmı hızlandırıp okul'a yetişmek için depar atmaya başlamıştım. Okul'a yetiştiğim de öğetmenler zilinin çalmasına bir dakikadan az bir süre kalmıştı. Bir edebiyat hocasıydım ve ders programım epey yoğundu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınıfa girdiğim de herkes sesiz ve suskundu,öğrencilerimi ilk defa böyle görüyordum... tahmin etiğim şeylerdendi aile,dost ve aşk hayatı tabiki onların en çok sevdiği aşk ve sevgili...
Herkez ayrı bir havadaydı.normal günler de çok otoriter bir öğretmen olsamda bu ders için geçerli olan bir durumdu. O yüzden normal bir şekilde neye canlarının sıkıldığını merak etmiştim.
"Ne oldu çocuklar neden bu kadar sesizsiniz..." bir öğrenci hemen atıldı.
"Hocam dört ders edebiyat! Biz sesiz olamayalım da kim olsun!Çok sıkıcı olur."
Öğrencilerin bu tip fazla saatli dersleri dinlemeleri normaldi. Tabi geleceği için bir planı olanlar için bu geçerli bir durumdu.
Ama öyle görünüyordu ki Sınıfta uyumak için hazırlık yapanlar konuşmaya mecali olamayanlar dersi dinlemek istemeyen öğrencileri sayısı epey fazlaydı,ama dersi dinlemek istemiyor olsalar bile ben anlatmaya hazırdım.
'Bir edebiyat hocası karşısın da edebiyata sıkıcı demeniz kırıcı olmuyor mu? O kadar sıkıcı mı anlatıyorum. '
Öğrencilerden biri söz istemek için elini kaldırıp söz vermemi bekledi. Kafamı evet derecesinde salayıp söyleyeceklerini dinlemeye başladım.
"Hocam dersinizi dinlemeyi tabiki de seviyoruz... ama çok fazla ders çalışıyoruz dün de üç ders edebiyatı ve Tanzimat dönemini üç derste bitirdik. Konu bakımından bitirmemize çok az kaldı ders dışında farklı bir şey yapsak olmaz mı hocam??"
'Peki ne yapmamı istersiziniz?'
"edebiyat dışın da herşey olabilir hocam"
Edebiyat dışında ne anlatabileceğim pekte bilmiyordum. Motivasyon konuşması yapmakta içimden gelmiyordu.
