[ Unicode ]
" မအေးဘူးလား "
" ဟင့်အင်း ၊ ငါနဲ့အတူလာလှဲ ထယ်ဟျောင်း ၊ ဒီကနေ နှင်းကျနေတာ ကြည့်ရတယ် အရမ်းလှတာ "
" လမ်းမပေါ်မှာ လှဲနေတာ မကောင်းဘူးလေ ဂျောင်ဂု ၊ မြင်းလှည်းတွေ ဖြတ်လာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
" အခုမဖြတ်ကြသေးခင် လာလှဲခိုင်းတာလေ ၊ စိတ်မပူပါနဲ့ ငါ့နားကပါးတယ် မြင်းလှည်းအနား ရောက်လာရင် သတိပေးမယ် "
မြင်းလှည်းသွားရာအတိုင်း ရေခဲပြင်စီးခဲ့တဲ့ ဂျောင်ဂုနောက် ပြေးလိုက်လာတဲ့အခါ ရပ်ကွက်တစ်ခုကို ရောက်နေပြီဖြစ်တယ်။ အဆော့မက်တဲ့ ကလေးတွေ မရှိတဲ့အပြင် ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ ငြိမ်သက်နေ၍ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ စကားပြောသံတွေဟာ မသိမသာ ကျယ်လောင်နေတယ် ထင်ရတယ်။
ဂျောင်ဂုအနားကို လျှောက်လာပြီး သူ့နည်းအတိုင်း ရေခဲပြင် လမ်းမပေါ် လှဲလိုက်တဲ့ ထယ်ဟျောင်းဟာ နှင်းကျနေတာကို မကြည့်ဘဲ ဘေးတစောင်း မြင်နေရတဲ့ ဂျောင်ဂု မျက်နှာလေးကို စောင်းကြည့်တယ်။
" ကြည့် လှတယ်မလား "
" အင်း သိပ်လှတယ် "
ဂျောင်ဂုဟာ အပေါ်တည့်တည့်မှ နှင်းကျနေတဲ့ မြင်ကွင်းအား အားရကျေနပ်တဲ့အထိ ကြည့်ပြီးနောက် ထယ်ဟျောင်းရဲ့ အခြေအနေ ဘယ်လို ရှိမလဲဆိုကာ လှည့်ကြည့်တယ်။ မျှော်လင့်ထားတဲ့ အချိုးကျကျ မေးရိုးအစား ဂျောင်ဂုအား အသက်ရှူဖို့ မေ့စေတဲ့ သေသပ်ခန့်ညားလှတဲ့ မျက်နှာတစ်စုံအား နီးကပ်စွာ မြင်လိုက်ရတယ်။
သူဟာ ဘယ်ကတည်းက ဒီဘက်လှည့်နေတာလဲ ။
ဒီတစ်ခါတော့ ဂျောင်ဂုဟာ ရှောင်ပြေးမနေတော့ဘဲ တိုက်ဆိုင်မှုဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ တွယ်ဖက်ရင်း ထယ်ဟျောင်းနဲ့ မျက်လုံးချင်း စကားပြောနေမိတယ်။ ဒီလူရဲ့ အကြည့်တွေဟာ အရမ်း နွေးထွေးလွန်းတယ် ၊ တစ်ခါတစ်ရံ စူးရှနေတတ်တယ်။ ပြီးတော့ ဂျောင်ဂု နားမလည်နိုင်တဲ့ အငွေ့အသက်တွေနဲ့ ပြည့်နေတတ်တဲ့ ဒီမျက်ဝန်းတွေဟာ စွဲလမ်းဖွယ်စရာ ကောင်းတယ်။
တကယ်တမ်းဆို ကင်မ်ထယ်ဟျောင်းဆိုတဲ့ လူဟာ စွဲလမ်းချင်စရာကောင်းတဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းခံထားရတာ ၊ သူကသာ ရူးရူးမူးမူး မဖြစ်အောင် ထိန်းနေခဲ့တာဖြစ်တယ် ။
